[1] آن كوبنده- يا آن روز كوبنده-،
[2] چيست آن كوبنده؟
[3] و چه دانى تو كه چيست آن كوبنده؟
[4] روزى كه مردمان همچون پروانگان پراكنده باشند
[5] و كوه‌ها مانند پشم رنگين زده‌شده.
[6] پس هر كه ترازوى كردارش سنگين باشد- كارهاى با ارزش داشته باشد-،
[7] پس او در زندگانى پسنديده و خوشايندى است.
[8] و اما هر كه ترازوى كردارش سبك باشد- كار شايسته نداشته باشد-،
[9] پس جايگاه او دوزخ است- كه در آن سرنگون شود-.
[10] و تو چه دانى كه آن چيست؟
[11] آتشى است سخت سوزنده.