[1] واى بر كم‌فروشان
[2] كسانى كه چون از مردمان پيمانه مى‌ستانند، كامل مى‌گيرند
[3] و چون به ايشان پيمانه دهند يا برايشان [كالايى] بركشند، كم مى‌گذارند
[4] آيا اينان نمى‌دانند كه برانگيخته خواهند شد
[5] در روزى بزرگ
[6] روزى كه مردم در پيشگاه پروردگار جهانيان بايستند
[7] چنين نيست، بى‌گمان كارنامه نافرمانان در سجين است
[8] و تو چه دانى سجين چيست؟
[9] كتابى است نگاشته
[10] در چنين روز واى بر منكران
[11] كسانى كه روز جزا را منكرند
[12] و جز هر تجاوزگر گناهكار هيچ كس آن را انكار نكند
[13] كه چون آيات ما بر او خوانده شود، گويد افسانه‌هاى پيشينيان است
[14] چنين نيست، بلكه آنچه كرده‌اند بر دلهايشان زنگار نهاده است
[15] چنين نيست، آنان در چنين روز از ديدار پروردگارشان در پرده باشند
[16] سپس آنان در آينده به دوزخند
[17] سپس گفته شود اين همان است كه به آن انكار مى‌ورزيديد
[18] چنين نيست، بى‌گمان كارنامه نيكان در عليين است
[19] و تو چه دانى عليين چيست
[20] كتابى است نگاشته
[21] كه مقربان شاهد آنند
[22] بى‌گمان نيكان در ناز و نعمت [بهشتى]اند
[23] بر او رنگها [نشسته‌اند و] مى‌نگرند
[24] در چهره‌هايشان خرمى ناز و نعمت را باز مى‌شناسى
[25] از شرابى مهر شده به آنان نوشانند
[26] كه مهر آن از مشك است و در اين راه است كه رقابت‌كوشان بايد به رقابت كوشند
[27] و آميزه آن از تسنيم است
[28] چشمه‌اى كه مقربان از آن مى‌نوشند
[29] بى‌گمان كسانى كه گناه كرده‌اند به مؤمنان مى‌خنديدند
[30] و چون از كنار ايشان مى‌گذشتند، به چشم و ابرو اشارت مى‌كردند
[31] و چون به سوى خانواده‌شان باز مى‌گشتند، ريشخند كنان باز مى‌گشتند
[32] و چون ايشان را مى‌ديدند مى‌گفتند اينان گمراهانند
[33] و آنان را بر ايشان نگهبان نفرستاده بودند
[34] حال امروز مؤمنان به كافران مى‌خندند
[35] كه بر او رنگها مى‌نگرند
[36] كه آيا به كافران در برابر آنچه كرده بودند جزا داده مى‌شود