[1] سوگند به دوندگان به ستوه‌آمدن
[2] پس آتش افروزندگان به نواختن سمها بر زمین
[3] پس تاخت آرندگان به بامداد
[4] پس برانگیزند بدان گردی
[5] پس درآیند بدان در میان گروهی
[6] همانا انسان است به پروردگار خویش ناسپاس
[7] و همانا او است بر این گواه
[8] و همانا او است در دوستی خواسته (یا اسبان) سرسخت
[9] پس آیا نداند گاهی که انگیخته شود آنچه در گورها است
[10] و فراهم شود آنچه در سینه‌ها است
[11] که پروردگار ایشان است بدیشان آگاه