[1] آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است خداوند را نيايش كند، [خداوندى كه] فرمانرواى قدوس پيروزمند فرزانه است
[2] اوست كه در ميان قوم بى‌كتاب [عرب] پيامبرى از ميان خودشان برانگيخت كه آيات او را بر آنان مى‌خواند و پاكيزه‌شان مى‌دارد، و به آنان كتاب و حكمت مى‌آموزد، و حقا كه در گذشته در گمراهى آشكارى بودند
[3] و ديگرانى از آنان كه هنوز به آنان نپيوسته‌اند، و اوست پيروزمند فرزانه
[4] اين بخشش الهى است كه به هر كس خواهد ارزانى‌اش دارد، و خداوند داراى بخشش و بخشايش بيكران است
[5] داستان كسانى كه [عمل به] تورات بر آنان تكليف شد، سپس آن را [چنانكه بايد و شايد] رعايت نكردند، همانند چارپايى بر او كتابى چند است، چه بد است وصف گروهى كه آيات الهى را تكذيب كردند، و خداوند قوم ستمكار [مشرك] را هدايت نمى‌كند
[6] بگو اى يهوديان اگر گمان مى‌كنيد كه شما از ميان همه مردم، دوستان خدا هستيد، اگر راست مى‌گوييد آرزوى مرگ كنيد
[7] و به خاطر كار و كردار پيشينشان هرگز آن را آرزو نمى‌كنند، و خداوند به ستمكاران آگاه است
[8] بگو همان مرگى كه از آن مى‌گريزيد، روى آور به شماست، سپس به سوى داناى پنهان و پيدا بازگردانده شويد، آنگاه شما را به [نتيجه و حقيقت] آنچه كرده‌ايد، آگاه مى‌سازد
[9] اى مؤمنان چون براى نماز روز جمعه بانگ [اذن] در داده شود، به سوى ياد كرد خداوند بشتابيد و خريد و فروش را رها كنيد، اگر بدانيد اين برايتان بهتر است
[10] سپس چون نماز گزارده شود، در زمين پراكنده شويد [و به راه خود برويد] و [روزى خود] از بخشش الهى بجوييد، و خداوند را بسيار ياد كنيد، باشد كه رستگار شويد
[11] و [غافلان] چون داد و ستدى يا سرگرمى‌اى ببينند، به سوى آن بشتابند و تو را ايستاده رها كنند، بگو آنچه نزد خداوند است از سرگرمى و از داد و ستد بهتر است، و خداوند بهترين روزى‌دهندگان است