[1] آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است همه تسبيح خدا مى‌گويند، و او مقتدر حكيم است
[2] اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! چرا چيزى را مى‌گوييد كه عمل نمى‌كنيد
[3] نزد خدا سخت مبغوض است كه چيزى را بگوييد كه عمل نمى‌كنيد
[4] همانا خداوند كسانى را كه در راه او صف در صف جهاد مى‌كنند چنانكه گويى بنايى آهنينند دوست مى‌دارد
[5] و [ياد كن] هنگامى را كه موسى به قوم خود گفت: اى قوم من! چرا آزارم مى‌دهيد در حالى كه مى‌دانيد من فرستاده‌ى خدا به سوى شمايم. پس چون [از حق] برگشتند، خدا هم دل‌هايشان را برگرداند، و خدا مردم نافرمان را هدايت نمى‌كند
[6] و هنگامى كه عيسى پسر مريم گفت: اى فرزندان اسرائيل! بى‌ترديد من فرستاده‌ى خدا به سوى شمايم، در حالى كه آنچه را پيش از من آمده كه تورات است تصديق مى‌كنم و به رسولى كه پس از من مى‌آيد و نامش احمد است بشارت مى‌دهم، ولى همين كه [آن رسول] با دلايل روشن سرا
[7] و كيست ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ ببندد در حالى كه به اسلام دعوت مى‌شود؟ و خدا مردم ستمگر را هدايت نمى‌كند
[8] مى‌خواهند نور خدا را با دهان‌هاى خود خاموش كنند، ولى خدا كامل‌كننده‌ى نور خويش است، هر چند كافران خوش نداشته باشند
[9] اوست كه رسول خود را با هدايت و آيين درست فرستاد تا آن را بر همه اديان چيره سازد، هر چند مشركان را ناخوش آيد
[10] اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! آيا شما را بر تجارتى راه نمايم كه شما را از عذابى دردناك مى‌رهاند
[11] به خدا و رسولش ايمان مى‌آوريد و در راه خدا با مال و جانتان جهاد مى‌كنيد. اين براى شما بهتر است، اگر مى‌دانستيد
[12] تا گناهانتان را بر شما ببخشايد و شما را به باغ‌هايى كه از پاى درختانش نهرها جارى است و به سراهاى دلپسند در بهشت‌هاى جاويدان در آورد كه اين همان كاميابى بزرگ است
[13] و [نعمت] ديگرى كه دوستش داريد، نصرتى از جانب خدا و فتحى نزديك است و مؤمنان را بشارت ده
[14] اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! ياران خدا باشيد، همان گونه كه عيسى بن مريم به حواريون گفت: ياران من در راه خدا چه كسانى‌اند؟ حواريون گفتند: ما ياران خداييم. پس گروهى از بنى اسرائيل ايمان آوردند و گروهى كافر شدند، و كسانى را كه ايمان آوردند بر دشمنانشا