२०७७-१२-०५
ऊ सधैँ म सँग आइरहन्छे ।
कहिले झ्याप्प गरी त कहिले मस्त,
कहिले मीठो गरी त कहिले कडा भएर ।
ऊ,
मेरी सबैभन्दा प्यारी सखी हो।
बिहान छिट्टै उठ्दा पनि म सँगै हुन्छे ।
शिक्षकको लेक्चर सुन्दा पनि म सँगै हुन्छे ।
पढ्दै गर्दा होस् या मोबाइल नै चलाउँदा होस्,
लामो यात्रामा होस् या त छोटो विश्राममा नै ।
सधैँ आइरहन्छे , तत्पर भई लागिरहनछेे ।
मलाई जोखिम पर्दा या म रिसाएपछि भागेपनि,
ऊ खाई कसोगरी सुटुक्क आइदिन्छे ।
ऊ बिना मेरो जीवन अधुरो छ। तर,
उसको उपस्थिति ले मेरा काम हरु अधुरै रहन्छन् ।
मेरो जीवनको आदि पटो नै हुन् उनी ।
अझ आदि भन्दा पनि बढी हुन उँ चाहिरहन्छे ।
कहिले बिस्तारै आउँछे त कहिले छिट्टै ।
उसबाट जतिनै टाढा जान खोज्यो त्यति नै नजिक आईदिन्छे ।
ऊ आइदिन्छे अनि मलाई छुट्टै संसारमा पुराइदिन्छे ।
उसको उपस्थितिको पत्तो पाउँदा नपाउँदै
सपना को सन्..........