[1] سوگند به روز قیامت،
[2] و سوگند به (نفس لوّامه و) وجدان بیدار و ملامتگر (که رستاخیز حقّ است)!
[3] آیا انسان می‌پندارد که هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟!
[4] آری قادریم که (حتّی خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتّب کنیم!
[5] (انسان شک در معاد ندارد) بلکه او می‌خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه کند!
[6] (از این رو) می‌پرسد: «قیامت کی خواهد بود»!
[7] (بگو:) در آن هنگام که چشمها از شدّت وحشت به گردش درآید،
[8] و ماه بی‌نور گردد،
[9] و خورشید و ماه یک جا جمع شوند،
[10] آن روز انسان می‌گوید: «راه فرار کجاست؟!»
[11] هرگز چنین نیست، راه فرار و پناهگاهی وجود ندارد!
[12] آن روز قرارگاه نهایی تنها بسوی پروردگار تو است؛
[13] و در آن روز انسان را از تمام کارهایی که از پیش یا پس فرستاده آگاه می‌کنند!
[14] بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است،
[15] هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهایی بتراشد!
[16] زبانت را بخاطر عجله برای خواندن آن [= قرآن] حرکت مده،
[17] چرا که جمع‌کردن و خواندن آن بر عهده ماست!
[18] پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروی کن!
[19] سپس بیان و (توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست!
[20] چنین نیست که شما می‌پندارید (و دلایل معاد را کافی نمی‌دانید)؛ بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‌قید و شرط را)!
[21] و آخرت را رها می‌کنید!
[22] (آری) در آن روز صورتهایی شاداب و مسرور است،
[23] و به پروردگارش می‌نگرد!
[24] و در آن روز صورتهایی عبوس و در هم کشیده است،
[25] زیرا می‌داند عذابی در پیش دارد که پشت را در هم می‌شکند!
[26] چنین نیست (که انسان می‌پندارد! او ایمان نمی‌آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد،
[27] و گفته شود: «آیا کسی هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!»
[28] و به جدائی از دنیا یقین پیدا کند،
[29] و ساق پاها (از سختی جان‌دادن) به هم بپیچد!
[30] (آری) در آن روز مسیر همه بسوی (دادگاه) پروردگارت خواهد بود!
[31] (در آن روز گفته می‌شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند،
[32] بلکه تکذیب کرد و روی‌گردان شد،
[33] سپس بسوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبّرانه قدم برمی‌داشت!
[34] (با این اعمال) عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر!
[35] سپس عذاب الهی برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر!
[36] آیا انسان گمان می‌کند بی‌هدف رها می‌شود؟!
[37] آیا او نطفه‌ای از منی که در رحم ریخته می‌شود نبود؟!
[38] سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت،
[39] و از او دو زوج مرد و زن آفرید!
[40] آیا چنین کسی قادر نیست که مردگان را زنده کند؟!