💾 Archived View for magaz.hellug.gr › 05 › 03_suse › index.gmi captured on 2024-08-31 at 12:02:13. Gemini links have been rewritten to link to archived content
⬅️ Previous capture (2024-02-05)
-=-=-=-=-=-=-
Γεωργάτος Φώτης gef@ceid.upatras.gr(mailto:gef@ceid.upatras.gr?subject=SUSE-LINUX) Ιουν 1998
'Εχοντας περάσει από Slackware, RedHat, Caldera OpenLinux κλπ βρήκα μία διανομή που δείχνει μια αυστηρά επαγγελματική εικόνα και με άφησε ικανοποιημένο τόσο από την σοβαρή επιμέλεια της διανομής όσο και του συνοδευτικού εγχειριδίου.
Το Suse ( σούσε, ή σούζι ) Linux έρχεται σε κουτί που περιλαμβάνει 4 CDROM, 1 δισκέτα και το 400 σελίδων εγχειρίδιο. Από αυτά η δισκέτα σας είναι πρακτικά άχρηστη εάν ο υπολογιστής σας υποστηριζει εκκίνηση από CDROM, το 1 CD είναι για την βασική εγκατάσταση (bootable), άλλα 2 CD με πακέτα σε rpm μορφή, και άλλο ένα CD με το live filesystem, που θα δείτε παρακάτω που χρησιμεύει. Το εγχειρίδιο είναι πολύ καλογραμμένο και περιεκτικότατο, καθώς θα βοηθήσει έμπειρους και άπειρους χρήστες να φτάσουν γρήγορα στην λύση του προβλήματός τους. Υποθέτω είναι από τα πλέον περιποιημένα εγχειρίδια που συνοδεύουν λειτουργικά συστήματα.
1. Εγκατάσταση
2. Λογισμικό
3. 'Αλλα χαρακτηριστικά του Suse: yast, susewm, sdb
4. Live filesystem
5. Γιατί Suse και όχι κάτι άλλο;
6. Επίλογος
Η εγκατάστασή του Suse είναι ιδιαίτερα εύκολη, καθώς μπορεί να επιλέξει κανείς έναν έτοιμο σύνολο πακέτων (preconfigured settings: πχ Base, Standard + Xwindows, Everything, Network Server, Network Client και πάει λέγοντας). Τυπικά, ο γράφων επιλέγει ένα συνδιασμό από τις έτοιμες εγκαταστάσεις και στην συνέχεια προσθαφαιρεί πακέτα για να φτάσει σε μία επιθυμητή λύση. Το πόσο εύκολα στήνει πχ κανείς ένα Netware (Compatible) Server είναι χαρακτηριστικό - ενώ σε άλλες διανομές τυπικά κάνουμε μεταγλώττιση ή εγκατάσταση με binaries με το χέρι. Μετά εγκαθιστά κανείς τα πακέτα και το μόνο που χρειάζεται είναι αλλάξει τα CD (3 cd που έχουν περίπου 1450 πακέτα rpm).
Η ανανέωση του λειτουργικού με πρόσθετο λογισμικό (σε rpm) είναι παιχνιδάκι. Επίσης, κάπου πρόσεξα ότι μπορείς να κάνεις αυτόματα ανανέωση (update) το σύστημα, παίρνοντας τις αλλαγές μέσω του Internet από Γερμανία: Αυτό και εάν σώζει χρόνο!
Ακόμη, έχει κάποια έτοιμη λογική για να στήσει κανείς firewalls, masquerading, Xterminals, www/ftp servers, nfs server, smb server (windows compatible file sharing), Netware server και άλλα αντίστοιχα συστήματα.
Το Suse 5.2 περιέχει ενδεικτικά τα εξής:
XFree86 3.3.2 (X11R6.3 "Broadway"), KDE beta3, qt-1.32, netscape communicator 4.04, gimp 0.99.18, samba 1.9.18p3, apache 1.2.5, cd-roast 0.96, xrpm, sane κλπ.
Περιέχει αρκετούς (14) Window Managers (θυμάμαι τους: Kde, fvwm2, fvwm95, olwm, afterstep, enlightenment, cde_sim, ctwm, qvwm ), εάν προσπαθήσετε να τους στήσετε σε slackware θα χρειαστείτε πάνω από μια μέρα.
Ανάμεσα στα άλλα είδαμε και τα εξής:
και demos των Maple V ( μαθηματικά++ ), ac3d (πακέτο για δημιουργία εικόνων με 3d αντικείμενα), Flagship (clipper,dbase superset++), Wordperfect, xess (excel clone).
Το Suse περιέχει το applixware office suite, δηλαδή σουίτα γραφείου που περιλαμβάνει επεξεργαστή κειμένου, λογιστικά φύλλα εργασίας, επεξεργαστή HTML σελίδων κλπ. Η έκδοση του applixare που συνοδεύει το Suse Linux 5.2 είναι δοκιμαστική και θα εκτελείται μέχρι τις 30 Ιουνίου του 1998.
Ενδιαφέρον έχουν και οι εξωμειωτές (Emulators) που ουσιαστικά τους στήνεις και δουλεύουν με την πρώτη: DOSEMU, Atari ST, C64, C128, VIC20, PET, ZX Spectrum, Gameboy κλπ.
Το yast (yet another setup tool, μόνο αυτό δεν είναι) είναι το βασικό εργαλείο με το οποίο κάνουμε ρυθμίσεις στο σύστημα ως διαχειριστές. Με αυτό το εργαλείο εγκαθίστανται και τα rpm ή tgz πακέτα. Ορίζει εύκολα χρήστες, ομάδες, τρόπο εισόδου στο σύστημα, και μύριες ακόμα λεπτομέρειες που μέχρι τώρα γινόνταν με το χέρι και μετά από αρκετό διάβασμα. Μεγάλο σχεδιαστικό πλεονέκτημα έναντι του αντίστοιχου εργαλείου του RedHat, είναι ότι δεν σου απαγορεύει να κάνεις και με το χέρι επεμβάσεις στα αρχεία ρυθμίσεων του συστήματος στο /etc, αλλά και το ότι ΔΕΝ είναι γραφικό ( ΣΩΣΤΟ - έτσι μπορεί κανείς να ρυθμίσει το σύστημα χωρίς να σηκώσει γραφικό περιβάλλον ή μέσα από telnet παράθυρο). Θυμάμαι κάτι ιστορίες, όπου έπρεπε να στήσεις το γραφικό περιβάλλον για τρέξεις κάτι σαν Xyast, αλλά το γραφικό περιβάλλον ήθελε νέο Xserver που έπρεπε να φέρεις από το Internet, άρα έπρεπε να στήσεις την dialup σύνδεση που ήθελε κάτι σαν Xyast ή κάπως έτσι. Το yast του Suse Linux 5.2 με την ευκαιρία, είδα ότι υποστηρίζει ρύθμιση των dialup παραμέτρων από εκεί. Επιτέλους! Ήταν ανάγκη δηλαδή να μάθουμε το dip ή τον ppp δαίμονα για να μπούμε στο Internet;
Ο susewm είναι ένα εργαλειάκι που τρέχει σχεδόν αυτόματα και σκοπός του είναι να φτιάχνει τα menu του γραφικού περιβάλλοντος, ξεχωριστά για κάθε window manager, ανάλογα με το λογισμικό που βάζουμε στο σύστημα.
Το sdb είναι μια βάση δεδομένων με συχνές ερωτήσεις και απαντήσεις γύρω από το Suse. Είναι κάτι σαν FAQ, αλλά είναι τόσο μεγάλο, που εκ των πραγμάτων έγινε βάση δεδομένων.
Εντυπωσιακό ιδιαίτερα είναι το Live filesystem όπου είναι ένα δισκάκι σε rockridge format (αντίστοιχο του ISO, αλλά για Unix), που περιέχει μία έτοιμη εγκατάσταση στημένη. Αυτό μπορεί να χρησιμεύσει στις εξής δύο περιπτώσεις:
1. Να τρέξει κανείς το Linux χωρίς να το έχει εγκαταστήσει στο δίσκο, τρέχοντας το μόνο από το CD και έχοντας το root filesystem σε ramdisk - με πιο απλά (;;;) λόγια έχει την πληροφορία της ριζικής δομής του Unix υλοποιημένη στην κύρια μνήμη και το υπόλοιπο φορτώνει από το CD. Ίσως εάν δεν το δείτε δεν θα το καταλάβετε.
2. Να αποφύγει να εγκαταστήσει κανείς όλο το Suse Linux, αλλά να βάλει μια μινιμαλιστική εγκατάσταση στο δίσκο και στη συνέχεια να κάνει "integrate with live filesystem" και να τρέχει τα πιο πολλά πακέτα από το CD. Αρκετά ενδιαφέρουσα περίπτωση, ειδικά εάν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα χώρου, ή υπάρχει δεύτερο CDROM drive στον υπολογιστή. Περιττόν ότι δεσμεύεται έτσι το CDROM drive.
Λέτε να δούμε σύντομα το Linux να τρέχει από CD και να μπαίνουν μόνο τα updates στο δίσκο; ΑΥΤΟ πάει να πει έξυπνα σχεδιασμένο λειτουργικό.
Μπορεί το slackware να τα ξεκίνησε όλα, όμως δεν παύει να είναι δύσχρηστο για έναν αρχάριο στην φιλοσοφία του Unix. To Suse είναι πολύ εύχρηστο και εύκολα πετυχαίνει κανείς αυτό που θέλει, είτε θέλει να στήσει έναν εξυπηρέτη είτε θέλει να φτιάξει ένα σύστημα για προσωπική χρήση. Χαρακτηριστικό είναι ότι έχω δει σε ένα μήνα όλα τα πακέτα που είχα δουλέψει μέχρι τώρα, και πάνω από 100 νέα χωρίς να χρειαστεί ούτε ένα compile (εύγε rpm). Ο μόνος λόγος για να επιλέξει κανείς το Slackware είναι γιατί είναι φανατικός Unixάς, δεν μπορεί και δεν χρειάζεται την μεγάλη ευχρηστία του γραφικού περιβάλλοντος ή απλά βαριέται να κοιτάξει το Suse.
Το RedHat είναι και αυτό αρκετά εύχρηστο, αλλά πολλές φορές οι επιλογές που έχουν κάνει οι σχεδιαστές της διανομής αυτής είναι άβολες για κάποιον που θέλει τον πλήρη έλεγχο του συστήματός του. Το Suse παρέχει το εργαλείο yast για τον έλεγχο του συστήματος αλλά αντίθετα με το RedHat δεν σου απαγορεύει την επιλογή παραμέτρων με το χέρι (με το vi πχ).
Εκτός αυτού το RedHat μάς έρχεται από την Αμερική ενώ το Suse από την Γερμανία με άμεσες συνέπειες ως προς το Internationalization ( διεθνοποίηση) του συστήματος: Το Suse υποστηρίζει ορισμό γλώσσας κατά χρήστη (πολύ βασικό για ένα σύστημα στην Ελλάδα που θα έχει ταυτόχρονα Ελληνόφωνους, 'Αγγλόφωνους, Γερμανόφωνους κλπ). Τα πακέτα του αναμένεται να είναι σχεδόν όλα 8bit clean (βλέπε σχετικά το Hellenic-HOWTO), ενώ στο RedHat ισχύει περισσότερο η λογική: Δεν σου δουλεύει; Έχεις τον πηγαίο κώδικα, φτιάξτο.
Πλεονέκτημα υπέρ του RedHat είναι ότι είναι ΌΛΟ GPLed (General Public License), ενώ το Suse όχι ( όχι όλο - γύρω στο 95%, πιο συγκεκριμένα το yast αντιγράφεται υπό όρους, και καμιά δεκαριά ακόμα εφαρμογές υποφέρουν από τις μη ελεύθερες άδειες χρήσης τους με πιο σημαντική την σουίτα γραφείου applixware).
Απλά το OpenLinux της Caldera μου φάνηκε ότι θυσίασε την κομψότητα του Linux ως περιβάλλοντος εργασίας για να δώσει σε κάποιο (μάλλον επαγγελματικό) κόσμο ένα εύχρηστο περιβάλλον. Το Suse μου φάνηκε πιο καλόσχεδιασμένο σε αυτά τα σημεία, και ειδικότερα οι επιλογές των Γερμανών σχεδιαστών του Suse εμένα μου φαίνονται πιο ορθολογιστικές σε σχέση με αυτές του Caldera (βέβαια από ένα σημείο και μετά είναι θέμα προσωπικών προτιμήσεων).
Εν κατακλείδι, το Suse είναι ένας καλός υποψήφιος για το περιβάλλον εργασίας κάποιου τελικού χρήστη ή μία εγκατάσταση σε επαγγελματικό χώρο, αλλά και για το επερχόμενο δωρεάν CD (Ελληνικό Linux) που θα φτιάξει η ελληνική Linux κοινότητα. Προτείνω σε όλους τους έλληνες χρήστες να το δοκιμάσουν γιατί έτσι θα βοηθήσουν στην επιλογή. Είναι εξαιρετικά φιλικό προς τον χρόνο του διαχειριστή του συστήματος, καθώς δεν τον υποχρεώνει σε δραστηριότητες που τον αποσπούν από την βασική εργασία του.
Τι δεν μας άρεσε: Το γεγονός ότι ξαφνικά εκεί που πετάγεται ένα μύνημα, το διαβάζεις και διαπιστώνεις ότι είναι γερμανικά. Ειδικά η μανία του KDM να έχει ερήμην επιλογή τα γερμανικά μας έχει * τα *. Τουλάχιστον βελτίωσα τα γερμανικά μου. Σημαντικό μειονέκτημα είναι και το ότι αυτή την στιγμή δεν είναι μελετημένα τα τυχόν προβλήματα με τα ελληνικά, κάτι που μάλλον θα απασχολήσει και τον γράφοντα του άρθρου σύντομα, για να δωθούν έτοιμες λύσεις.
ΥΓ: Μιας και δεν πληρώνομαι για να παρέχω ή να προωθώ το Suse Linux, θα παρακαλούσα να μην ζητήσετε τεχνική υποστήριξη κατ' ιδίαν, αλλά μόνο μέσα από την λίστα. Εάν υπάρχει η διαθεσιμότητα για απάντηση στην ερώτηση θα το διαπιστώσετε μόνοι σας. Επίσης, το παρόν άρθρο εκ��ράζει κατ' ανάγκην μόνο την γνώμη του συγγραφέα του, οπότε ας μην αρχίσουν οι αντιδικίες για το ποια διανομή είναι καλύτερη.
Το Suse στοιχίζει περίπου 13.000 και θα το βρείτε στην Ελλάδα, στην εταιρία STEP (Πειραιάς, +30 14 18 12 39), στην εταιρία YEP (Θεσσαλονίκη, +30 31 42 45 12) και στο τεχνικό βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου[1] (Αθήνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη).
Δείτε σχετικά: http://www.suse.de/e[2] και http://www.suse.de/e/lx52/lx52.html[3],