💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.ayati › 8 captured on 2024-08-25 at 06:00:20. Gemini links have been rewritten to link to archived content
⬅️ Previous capture (2024-03-21)
-=-=-=-=-=-=-
[1] تو را از غنايم جنگى مىپرسند، بگو: غنايم جنگى متعلق به خدا و پيامبر است. پس اگر از مؤمنان هستيد، از خداى بترسيد و با يكديگر به آشتى زيست كنيد و از خدا و پيامبرش فرمان بريد.
[2] مؤمنان كسانى هستند كه چون نام خدا برده شود خوف بر دلهاشان چيره گردد و چون آيات خدا بر آنان خوانده شود ايمانشان افزون گردد و بر پروردگارشان توكل مىكنند؛
[3] همان كسان كه نماز مىگزارند و از آنچه روزيشان دادهايم انفاق مىكنند
[4] اينان مؤمنان حقيقى هستند. در نزد پروردگارشان صاحب درجاتند و مغفرت و رزقى نيكو.
[5] آنچنان بود كه پروردگارت تو را از خانهات به حق بيرون آورد، حال آنكه گروهى از مؤمنان ناخشنود بودند.
[6] با آنكه حقيقت بر آنها آشكار شده درباره آن با تو مجادله مىكنند، چنان قدم برمىدارند كه گويى مىبينند كه آنها را به سوى مرگ مىبرند.
[7] و به ياد آر آنگاه را كه خدا به شما وعده داد كه يكى از آن دو گروه به دست شما افتد و دوست داشتيد كه آن گروه كه عارى از قدرت است، به دست شما افتد، حال آنكه خدا مىخواست با سخنان خويش حق را بر جاى خود نشاند و ريشه كافران را قطع كند.
[8] تا حق را ثابت و باطل را ناچيز گرداند، هر چند گناهكاران ناخشنود باشند.
[9] و آنگاه كه از پروردگارتان يارى خواستيد و خدا بپذيرفت كه من با هزار فرشته كه از پى يكديگر مىآيند ياريتان مىكنم.
[10] و آن كار را خدا جز براى شادمانى شما نكرد و تا دلهايتان بدان آرام گيرد. و يارى تنها از سوى خداست كه او پيروزمند و حكيم است.
[11] و به ياد آر آنگاه را كه خدا چنان ايمنيتان داده بود كه خوابى سبك شما را فروگرفت و از آسمان برايتان بارانى باريد تا شستوشويتان دهد و وسوسه شيطان را از شما دور كند و دلهاتان را قوى گرداند و قدمهاتان را استوار سازد.
[12] و آنگاه را كه پروردگارت به فرشتگان وحى كرد: من با شمايم. شما مؤمنان را به پايدارى واداريد. من در دلهاى كافران بيم خواهم افكند. بر گردنهايشان بزنيد و انگشتانشان را قطع كنيد.
[13] زيرا با خدا و پيامبرش به مخالفت برخاستند. و هر كه با خدا و پيامبرش مخالفت ورزد، بداند كه عقوبت خدا سخت است.
[14] عقوبت را بچشيد، و عذاب آتش از آن كافران است.
[15] اى كسانى كه ايمان آوردهايد، چون كافران را حملهور ديديد به هزيمت پشت مكنيد؛
[16] جز آنها كه براى ساز و برگ نبرد باز مىگردند يا آنها كه به يارى گروهى ديگر مىروند، هر كس كه پشت به دشمن كند مورد خشم خدا قرار مىگيرد و جايگاه او جهنم است، و جهنم بد جايگاهى است.
[17] شما آنان را نمىكشتيد، خدا بود كه آنها را مىكشت. و آنگاه كه تير مىانداختى، تو تير نمىانداختى، خدا بود كه تير مىانداخت، تا به مؤمنان نعمتى كرامند ارزانى دارد. هرآينه خدا شنوا و داناست.
[18] اينچنين بود. و خدا سستكننده حيله كافران است.
[19] اگر پيروزى خواهيد پيروزيتان فراز آمد، و اگر از كفر باز ايستيد برايتان بهتر است، و اگر بازگرديد بازمىگرديم، و سپاه شما هر چند فراوان باشد برايتان سودى نخواهد داشت كه خدا با مؤمنان است.
[20] اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد و در حالى كه سخن او را مىشنويد از او روى برمگردانيد.
[21] و از آنان مباشيد كه گفتند كه شنيديم، در حالى كه نمىشنيدند.
[22] بدترين جانوران در نزد خدا اين كران و لالان هستند كه در نمىيابند.
[23] و اگر خدا خيرى در آنان مىيافت شنوايشان مىساخت، و اگر هم آنان را شنوا ساخته بود باز هم برمى گشتند و رويگردان مىشدند.
[24] اى كسانى كه ايمان آوردهايد، چون خدا و پيامبرش شما را به چيزى فرا خوانند كه زندگيتان مىبخشد دعوتشان را اجابت كنيد و بدانيد كه خدا ميان آدمى و قلبش حايل است و همه به پيشگاه او گرد آورده شويد.
[25] و بترسيد از فتنهاى كه تنها ستمكارانتان را در بر نخواهد گرفت و بدانيد كه خدا به سختى عقوبت مىكند.
[26] و به ياد آوريد آن هنگام را كه اندك بوديد و در شمار زبونشدگان اين سرزمين، بيم آن داشتيد كه مردم شما را از ميان بردارند و خدا پناهتان داد و يارى كرد و پيروز گردانيد و از چيزهاى پاكيزه روزى داد، باشد كه سپاس گوييد.
[27] اى كسانى كه ايمان آوردهايد، مىدانيد كه نبايد به خدا و پيامبر خيانت كنيد و در امانت خيانت ورزيد.
[28] بدانيد كه داراييها و فرزندان وسيله آزمايش شمايند و پاداش بزرگ در نزد خداست.
[29] اى كسانى كه ايمان آوردهايد، اگر از خدا بترسيد شما را بصيرت شناخت حق از باطل دهد و گناهانتان را بزدايد و شما را بيامرزد، كه صاحب فضل و كرمى بزرگ است.
[30] و آن هنگام را به يادآور كه كافران درباره تو مكرى كردند تا در بندت افكنند يا بكشندت يا از شهر بيرون سازند. آنان مكر كردند و خدا نيز مكر كرد و خدا بهترين مكركنندگان است.
[31] چون آيات ما بر آنها خوانده شد، گفتند: شنيديم. و اگر بخواهيم همانند آن مىگوييم، اين چيزى جز افسانههاى پيشينيان نيست.
[32] و آن هنگام را كه گفتند: بارخدايا، اگر اين كه از جانب تو آمده حق است، بر ما از آسمان بارانى از سنگ ببار يا عذاب دردآورى بر ما بفرست.
[33] تا آنگاه كه تو در ميانشان هستى خدا عذابشان نكند و تا آنگاه كه از خدا آمرزش مىطلبند، نيز خدا عذابشان نخواهد كرد.
[34] چرا خدا عذابشان نكند، حال آنكه مردم را از مسجدالحرام باز مىدارند و صاحبان آن نيستند؟ صاحبان آن تنها پرهيزگارانند ولى بيشترينشان نمىدانند.
[35] و دعايشان در نزد خانه كعبه جز صفير كشيدن و دستزدن هيچ نبود. پس به پاداش انكارتان عذاب را بچشيد.
[36] كافران اموالشان را خرج مىكنند تا مردم را از راه خدا بازدارند. اموالشان را خرج خواهند كرد و حسرت خواهند برد، سپس مغلوب مىشوند. و كافران را در جهنم گرد مىآورند.
[37] تا خدا ناپاك را از پاك بازنماياند و ناپاكان را برهم نهد. آنگاه همه را گرد كند و به جهنم افكند. اينان زيانكارانند.
[38] به كافران بگوى كه اگر دست بردارند گناهان گذشته آنها آمرزيده شود و اگر بازگردند، دانند كه با پيشينيان چه رفتارى شده است.
[39] با آنان نبرد كنيد تا ديگر فتنهاى نباشد و دين همه دين خدا گردد. پس اگر باز ايستادند، خدا كردارشان را مىبيند.
[40] و اگر سر باز زدند، بدانيد كه خدا مولاى شماست، او مولا و يارىدهندهاى نيكو است.
[41] و اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز فرقان كه دو گروه به هم رسيدند نازل كردهايم ايمان آوردهايد، بدانيد كه هرگاه چيزى به غنيمت گرفتيد خمس آن از آن خدا و پيامبر و خويشاوندان و يتيمان و مسكينان و در راه ماندگان است. و خدا به هر چيز تواناست.
[42] شما در كرانه نزديكتر بيابان بوديد و آنها در كرانه دورتر بودند و آن قافله در مكانى فروتر از شما بود. اگر شما با يكديگر زمان جنگ را تعيين مىكرديد باز هم از آن تخلف مىورزيديد تا كارى كه خدا مقرر كرده است واقع شود، تا هر كه هلاك مىشود به دليلى هلاك شود و هر كه زنده مىماند به دليلى زنده ماند. هرآينه خدا شنوا و داناست.
[43] در خواب، خدا شمارشان را به تو اندك نشان داد. اگر شمار آنها را بسيار نشان داده بود، از ترس ناتوان مىشديد و در تصميم به جنگ به مناقشه برمىخاستيد، ولى خداوند شما را از دشمنان در امان داشت، كه او به آنچه در دلهاست آگاه است.
[44] و آنگاه كه چون به هم رسيديد آنان را در چشم شما اندك نمود و شما را نيز در چشم آنان اندك تا آن كار كه مقرر داشته بود واقع گردد. و همه كارها به خدا برمىگردد.
[45] اى كسانى كه ايمان آوردهايد، اگر به فوجى از دشمن برخورديد پايدارى كنيد و خدا را فراوان ياد كنيد، باشد كه پيروز شويد.
[46] از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد و با يكديگر به نزاع برمخيزيد كه ناتوان شويد و مهابت و قوت شما برود. صبر پيشه گيريد كه خدا همراه صابران است.
[47] همانند آن كسان مباشيد كه سرمست غرور و براى خودنمايى از ديار خويش بيرون آمدند و ديگران را از راه خدا بازداشتند. و خدا به هركارى كه مىكنند احاطه دارد.
[48] شيطان كردارشان را در نظرشان بياراست و گفت: امروز از مردم كسى بر شما پيروز نمىشود و من پناه شمايم. ولى چون دو فوج روبهرو شدند او باز گشت و گفت: من از شما بيزارم، كه چيزهايى مىبينم كه شما نمىبينيد، من از خدا مىترسم كه او به سختى عقوبت مىكند.
[49] منافقان و آن كسان كه در دل بيماريى دارند گفتند: اينان را دينشان بفريفته است. و هر كس كه به خدا توكل كند او را پيروزمند و حكيم خواهد يافت.
[50] اگر ببينى آن زمان را كه فرشتگان جان كافران مىستانند، و به صورت و پشتشان مىزنند و مىگويند: عذاب سوزان را بچشيد.
[51] اين به كيفر اعمالى بود كه پيش از اين كرده بوديد و خدا به بندگانش ستم روا نمىدارد.
[52] و اين به شيوه خاندان فرعون بود و كسانى كه پيش از آنها بودند. آنها به آيات خدا كافر شدند. پس خدا آنها را به كيفر گناهانشان مؤاخذه كرد، كه خدا نيرومند و سختعقوبت است.
[53] زيرا خدا نعمتى را كه به قومى ارزانى داشته است، دگرگون نسازد، تا آن قوم خود دگرگون شوند. و خدا شنوا و داناست.
[54] و اين به شيوه خاندان فرعون بود و كسانى كه پيش از آنها بودند. آنها آيات پروردگارشان را تكذيب كردند و ما به كيفر گناهانشان هلاكشان كرديم و خاندان فرعون را غرقه ساختيم، زيرا همه ستمكار بودند.
[55] هرآينه بدترين جنبندگان در نزد خدا آنهايند كه كافر شدهاند و ايمان نمىآورند:
[56] كسانى كه تو از آنان پيمان گرفتى، سپس پياپى پيمان خويش را مىشكنند و هيچ پروا نمىكنند.
[57] پس اگر آنها را در جنگ بيابى پراكندهشان ساز تا پيروانشان نيز پراكنده شوند، باشد كه عبرت گيرند.
[58] اگر مىدانى كه گروهى در پيمان خيانت مىورزند، به آنان اعلام كن كه همانند خودشان عمل خواهى كرد. زيرا خدا خائنان را دوست ندارد.
[59] آنان كه كافر شدهاند نپندارند كه جستهاند، زيرا خدا را ناتوان نمىسازند.
[60] و در برابر آنها تا مىتوانيد نيرو و اسبان سوارى آماده كنيد تا دشمنان خدا و دشمنان خود -و جز آنها كه شما نمىشناسيد و خدا مىشناسد- را بترسانيد. و آنچه را كه در راه خدا هزينه مىكنيد بهتمامى به شما بازگردانده شود و به شما ستم نشود.
[61] و اگر به صلح گرايند، تو نيز به صلح گراى. و بر خدا توكل كن كه اوست شنوا و دانا.
[62] و اگر خواستند كه تو را بفريبند، خدا براى تو كافى است. اوست كه تو را به يارى خويش و يارى مؤمنان تأييد كرده است.
[63] دلهايشان را به يكديگر مهربان ساخت. اگر تو همه آنچه را كه در روى زمين است انفاق مىكردى، دلهاى ايشان را به يكديگر مهربان نمىساختى. ولى خدا دلهايشان را به يكديگر مهربان ساخت كه او پيروزمند و حكيم است.
[64] اى پيامبر، خدا و مؤمنانى كه از تو پيروى مىكنند تو را بسند.
[65] اى پيامبر، مؤمنان را به جنگ برانگيز. اگر از شما بيست تن باشند و در جنگ پايدارى كنند، بر دويست تن غلبه خواهند يافت. و اگر صد تن باشند، بر هزار تن از كافران پيروز مىشوند. زيرا آنان مردمى عارى از فهمند.
[66] اكنون خدا بار از دوشتان برداشت و از ناتوانيتان آگاه شد. اگر از شما صد تن باشند و در جنگ پاى فشرند، بر دويست تن پيروز مىشوند. و اگر از شما هزار تن باشند، به يارى خدا بر دو هزار تن پيروز مىشوند. و خدا با آنهاست كه پايدارى مىكنند.
[67] براى هيچ پيامبرى نسزد كه اسيران داشته باشد تا كه در روى زمين كشتار بسيار كند. شما متاع اينجهانى را مىخواهيد و خدا آخرت را مىخواهد. و او پيروزمند و حكيم است.
[68] اگر پيش از اين از جانب خدا حكمى نشده بود، به سبب آنچه گرفته بوديد عذابى بزرگ به شما مىرسيد.
[69] از آنچه به غنيمت گرفتهايد كه حلال است و پاكيزه، بخوريد. و از خدا بترسيد. هرآينه خدا آمرزنده و مهربان است.
[70] اى پيامبر، به اسيرانى كه در دست شما هستند بگو: اگر خدا در دلهايتان نشان ايمان ببيند، بهتر از آنچه از شما گرفته شده ارزانيتان خواهد داشت و مىآمرزدتان، و خدا آمرزنده و مهربان است.
[71] اگر قصد خيانت به تو را داشته باشند، پيش از اين به خدا خيانت ورزيدهاند و خدا تو را بر آنها نصرت داده است كه دانا و حكيم است.
[72] آنان كه ايمان آوردهاند و مهاجرت كردهاند و با مال و جان خويش در راه خدا جهاد كردهاند و آنان كه به مهاجران جاى داده و ياريشان كردهاند، خويشاوندان يكديگرند. و آنان كه ايمان آوردهاند و مهاجرت نكردهاند خويشاوندان شما نيستند تا آنگاه كه مهاجرت كنند. ولى اگر شما را به يارى طلبيدند بايد به ياريشان برخيزيد مگر آنكه بر ضد آن گروهى باشد كه ميان شما و ايشان پيمانى بسته شده باشد. و خدا به كارهايى كه مىكنيد بيناست.
[73] كافران نيز خويشاوندان يكديگرند. اگر مراعات آن نكنيد فتنه و فسادى بزرگ در اين سرزمين پديد خواهد آمد.
[74] آنان كه ايمان آوردهاند و مهاجرت كردهاند و در راه خدا جهاد كردهاند و آنان كه جايشان دادهاند و ياريشان كردهاند، به حقيقت مؤمنانند، آمرزش و روزى نيكو از آن آنهاست.
[75] و كسانى كه بعداً ايمان آوردهاند و مهاجرت كردهاند و همراه شما جهاد كردهاند، از شما هستند. به حكم كتاب خدا، خويشاوندان به يكديگر سزاوارترند. و خدا بر هر چيزى داناست.