💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.mojtabavi › 53 captured on 2024-08-25 at 01:55:35. Gemini links have been rewritten to link to archived content
⬅️ Previous capture (2024-03-21)
-=-=-=-=-=-=-
[1] سوگند به ستاره چون فرو شود.
[2] كه يار شما- رسول خدا
[3] و از هواى نفس سخن نمى‌گويد.
[4] نيست اين
[5] او را آن [فرشته] بس نيرومند- جبرئيل- آموخته است.
[6] توانمندى كه راست بايستاد- با صورت اصلى و تمام هيأت خود يا با جمال و صورت نيكوى خود-.
[7] و او در افق برين- يا به كناره بلند آسمان- بود.
[8] سپس نزديك شد و نزديكتر شد،
[9] تا به اندازه دو كمان يا نزديكتر.
[10] پس به بنده‌اش وحى كرد آنچه را وحى كرد.
[11] دل [محمد ص] آنچه را ديد دروغ نگفت- دروغ داخل آن نكرد، يا به خطا نديد-.
[12] آيا در آنچه مى‌بيند با وى ستيزه مى‌كنيد؟
[13] و هر آينه او
[14] نزد سدرة المنتهى
[15] كه نزديك آن، بهشت جاى آرامش است.
[16] آنگاه كه [آن فرشته را ديد] آن درخت سدره را مى‌پوشاند آنچه مى‌پوشاند.
[17] چشم [پيامبر] نه كژ ديد و نه از حد در گذشت- نه آنچه را حقيقت نداشت بديد-.
[18] هر آينه از نشانه‌هاى بزرگتر پروردگار خويش بديد.
[19] آيا لات و عزى را ديده‌ايد؟
[20] و ديگر، منات را كه سومين آنهاست [آيا اينها را كه انبازان خداى گرفته‌ايد شايسته خدايى‌اند]؟!
[21] آيا شما را پسر باشد و او
[22] آنگاه اين بخش‌كردنى است ناروا- كژ و ستمكارانه-.
[23] اينها نيستند مگر نامهايى كه شما و پدرانتان نهاده‌ايد. خدا هيچ حجتى به [خدايى] آنها فرو نفرستاده است. [اينان] جز پندار و آنچه را كه نفسهاشان خوش دارد پيروى نمى‌كنند، و حال آنكه از سوى پروردگارشان رهنمونى بديشان آمده است.
[24] مگر براى آدمى هر چه آرزو كند فراهم است؟ [هرگز!]
[25] پس خداى راست آن جهان و اين جهان- هر چه خواهد به هر كه خواهد مى‌دهد-.
[26] و بسا فرشتگانى در آسمانها كه شفاعتشان هيچ سود نكند مگر پس از آنكه خداى براى هر- شفيع يا براى هر انسانى- كه بخواهد و پسندد، اجازه دهد.
[27] هر آينه كسانى كه به جهان پسين ايمان ندارند فرشتگان را به نام دختران مى‌نامند.
[28] و آنان را هيچ دانشى بدان نيست. جز گمان را پيروى نمى‌كنند، و همانا گمان براى [شناخت] حقيقت هيچ سودى ندارد- كفايت نكند-.
[29] پس روى بگردان از هر كه از يادكرد ما- يا قرآن- روى مى‌گرداند و جز زندگى اين جهان را نمى‌خواهد.
[30] اين است منتهاى دستيابى آنها به دانش. همانا پروردگار تو داناتر است به آن كه از راه او گمراه شده و هم او داناتر است به آن كه راه‌يافته است
[31] و خداى راست آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است تا آنان را كه بدى كردند بدانچه كردند كيفر دهد و نيكوكاران را به پاداش نيكو پاداش دهد
[32] آنان كه از گناهان بزرگ و زشتكاريها دورى كنند، مگر گناهان خرد و اندك همانا پروردگار تو فراخ‌آمرزش است. او به شما داناتر است آنگاه كه شما را از زمين بيافريد و آنگاه كه جنين‌هايى بوديد در شكمهاى مادرانتان. پس خود را مستاييد، كه او داناتر است به آن كه پرهيزگارى كرده است.
[33] آيا ديدى آن كس را كه [از پذيرفتن حق] رويگردان شد؟
[34] و اندكى [از مال] بداد و دست باز داشت- در انفاق بخل ورزيد-؟
[35] آيا نزد او علم غيب است كه خود مى‌بيند- كه تا كى خواهد زيست، كه انفاق نمى‌كند-؟!
[36] يا مگر او را خبر نداده‌اند بدانچه در صحيفه‌هاى موسى- يعنى تورات- است؟
[37] و [بدانچه در صحيفه‌هاى] ابراهيم [است] كه وفا كرد- به پيمانهاى الهى-؟:
[38] كه هيچ بار بردارى- از گناه- بار [گناه] ديگرى را برندارد
[39] و اينكه براى آدمى جز آنچه به كوشش خود كرده است نيست
[40] و بزودى كوشش او را به وى بنمايند
[41] سپس پاداش تمام آن را به او بدهند.
[42] و پايان و بازگشت [همگان] به سوى پروردگار توست.
[43] و اوست كه بخنداند و بگرياند.
[44] و اوست كه بميراند و زنده كند.
[45] و اوست كه دو گونه: نر و ماده بيافريد،
[46] از نطفه‌اى، آنگاه كه در رحم ريخته شود.
[47] و بر اوست آفرينش ديگر- آفرينش نو هنگام رستاخيز-.
[48] و اوست كه توانگرى دهد و مال بخشد- يا خرسندى و خشنودى دهد-.
[49] و اوست خداوند شعرى.
[50] و اوست كه عاد نخستين- قوم هود- را هلاك كرد
[51] و ثمود- قوم صالح- را كه [از كافران] هيچ كس را باز نگذاشت
[52] و قوم نوح را پيش از آن، كه ستمكارتر و سركش‌تر بودند.
[53] و مؤتفكه- شهرهاى قوم لوط- را واژگون ساخت.
[54] پس آنها را فرو پوشانيد آنچه فرو پوشانيد- سنگهايى كه بر آنها بارانيد-.
[55] پس [اى آدمى] به كدام يك از نعمتهاى پروردگارت شك مى‌آرى و ستيزه مى‌كنى؟
[56] اين بيم‌كننده‌اى است از همان بيم كنندگان پيشين.
[57] رستاخيز نزديك شد.
[58] آن را جز خداى، آشكار كننده‌اى نيست.
[59] آيا از اين سخن شگفتى مى‌نماييد؟
[60] و مى‌خنديد و نمى‌گرييد؟
[61] و شما [از اين سخن] غافل و سرگرم باطليد.
[62] پس خداى را سجده كنيد و [او را] بپرستيد.