💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.bahrampour › 45 captured on 2024-08-25 at 01:39:51. Gemini links have been rewritten to link to archived content
⬅️ Previous capture (2024-03-21)
-=-=-=-=-=-=-
[1] حا، ميم
[2] فرو فرستادن [اين] كتاب از جانب خداى شكست ناپذير حكيم است
[3] به راستى در آسمان‌ها و زمين براى مؤمنان نشانه‌هايى [عبرت آموز] هست
[4] و در آفرينش خودتان و آنچه از جنبندگان مى‌پراكند براى مردمى كه يقين دارند نشانه‌هاست
[5] و در آمد و شد شب و روز و رزقى كه خدا از آسمان نازل كرده و زمين را پس از مرگش بدان زنده ساخته و در گرداندن بادها براى مردمى كه مى‌انديشند نشانه‌هاست
[6] اينها آيات الهى است كه آنها را به درستى بر تو مى‌خوانيم، پس بعد از خدا و آيات او به كدام سخن ايمان مى‌آورند
[7] واى بر هر دروغزن گناه پيشه
[8] [كه] آيات خدا را كه بر او خوانده مى‌شود مى‌شنود، سپس به گردنكشى پاى مى‌فشارد، چنان كه گويى آن را نشنيده است، پس او را به عذابى دردآور بشارت ده
[9] و چون به چيزى از آيات ما آگاه شود آن را به ريشخند مى‌گيرد. اينان عذابى خفت‌بار برايشان خواهد بود
[10] از پشت سرشان دوزخ است، و آنچه را كه به دست آورده و آن دوستانى را كه غير از خدا اختيار نموده‌اند به كارشان نمى‌آيد و براى ايشان عذابى بزرگ است
[11] اين يك رهنمود است، و كسانى كه آيات پروردگارشان را انكار كردند برايشان عذاب دردناك از شكنجه و اضطراب است
[12] خدا كسى است كه دريا را مسخر شما كرد تا كشتى‌ها در آن به فرمان او حركت كنند و تا از فضل او طلب [معيشت] كنيد و باشد كه شكر گزاريد
[13] و آنچه را در آسمان‌ها و آنچه را در زمين است مسخر شما كرد كه همه از اوست. قطعا در اين [امر] براى مردمى كه مى‌انديشند نشانه‌هاست
[14] به كسانى كه ايمان آورده‌اند بگو تا از كسانى كه روزهاى [سخت و ناگوار] الهى را باور ندارند در گذرند، تا [خدا] قومى را بدانچه مى‌كردند جزا دهد
[15] هر كه كارى شايسته كند، به سود خود اوست و هر كه بدى كند به زيانش مى‌باشد، سپس به سوى پروردگارتان بازگردانده مى‌شويد
[16] ما بنى اسرائيل را كتاب و حكومت و نبوت داديم و از پاكيزه‌ها روزيشان كرديم و آنها را بر جهانيان برترى داديم
[17] و دلايل روشنى در امر [دين] به آنها عطا كرديم پس ايشان اختلاف نكردند مگر بعد از آن كه علم برايشان آمد [آن هم] به خاطر حسد و رقابتى كه ميان خودشان بود. قطعا پروردگار تو روز قيامت ميان آنها در آنچه بر سرش اختلاف مى‌كردند حكم خواهد كرد
[18] سپس تو را بر شريعتى كه از امر [خدا] است قرار داديم، پس از آن پيروى كن و از هوس‌هاى كسانى كه نمى‌دانند پيروى مكن
[19] آنها هرگز در برابر خدا از تو حمايتى نتوانند كرد، و همانا ستمگران يار و ياور يكديگرند و خدا ياور پرهيزكاران است
[20] اين [كتاب مايه‌ى] بصيرت‌هايى براى مردم است و براى قومى كه يقين آورند هدايت و رحمتى است
[21] آيا كسانى كه مرتكب زشتى‌ها شدند پنداشته‌اند كه آنها را مانند كسانى قرار مى‌دهيم كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند [و] حيات و مماتشان يكسان است؟ بد قضاوتى دارند
[22] و خدا آسمان‌ها و زمين را به حق آفريد و تا هر كسى به موجب آنچه به دست آورده جزا داده شود و به آنها ستم نمى‌شود
[23] پس آيا ديدى كسى را كه هواى خويش را معبود خود قرار داده و خدا او را از روى علم [به اين كه پذيراى هدايت نبود] گمراه ساخته و بر گوش و دلش مهر زده و بر ديده‌اش پرده نهاده است؟ آيا پس از خدا چه كسى او را هدايت خواهد كرد؟ آيا متذكر نمى‌شويد
[24] و گفتند: جز زندگى دنيوى ما هيچ نيست مى‌ميريم و زنده مى‌شويم و ما را جز طبيعت هلاك نمى‌كند، آنان را به اين [مطلب] هيچ دانشى نيست و جز اين نيست كه گمان مى‌كنند
[25] و چون آيات روشن ما بر آنها خوانده شود، دليلشان جز اين نيست كه مى‌گويند: پدران ما را [زنده] بياوريد اگر راست مى‌گوييد
[26] بگو: خداست كه شما را زنده مى‌كند، سپس مى‌ميراند، آن‌گاه به روز رستاخيز كه ترديدى در آن نيست گرد مى‌آورد، ولى بيشتر مردم [اين را] نمى‌دانند
[27] و فرمانروايى آسمان‌ها و زمين از آن خداست، و روزى كه رستاخيز برپا شود، در چنين روزى باطل‌انديشان زيان مى‌كنند
[28] و هر امتى را به زانو درآمده مى‌بينى. هر امتى به سوى كتاب خويش خوانده مى‌شود [و گفته شود:] امروز سزاى آنچه را كه مى‌كرديد مى‌بينيد
[29] اين نامه ماست كه بر ضد شما به حق سخن مى‌گويد. همانا ما از آنچه مى‌كرديد نسخه بر مى‌داشتيم
[30] و اما كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند، پروردگارشان آنها را در [جوار] رحمت خود در مى‌آورد. اين همان كاميابى آشكار است
[31] و اما كسانى كه كافر شدند [به آنان گفته شود:] مگر آيات من بر شما خوانده نمى‌شد و گردنكشى كرديد و مردمى گناهكار بوديد
[32] و چون گفته مى‌شد كه وعده‌ى خدا راست است و در قيامت شكى نيست، مى‌گفتيد: ما نمى‌دانيم قيامت چيست و [آن را] جز گمانى نمى‌پنداريم و ما به يقين نرسيده‌ايم
[33] و [حقيقت] بدى‌هايى كه كرده‌اند براى آنها ظاهر مى‌شود و آنچه را كه بدان ريشخند مى‌كردند ايشان را فرا مى‌گيرد
[34] و به آنها گفته شود: امروز شما را فراموش مى‌كنيم، همان گونه كه شما ديدار امروزتان را فراموش كرديد، و جايگاه شما آتش است و براى شما هيچ ياورى نخواهد بود
[35] اين بدان سبب است كه شما آيات خدا را به ريشخند گرفتيد و زندگى دنيا فريبتان داد پس امروز نه از اين [آتش] بيرون آورده شوند و نه عذرشان پذيرفته گردد
[36] پس حمد و سپاس از آن خداست كه پروردگار آسمان‌ها و پروردگار زمين و پروردگار جهانيان است
[37] و كبريايى و عظمت در آسمان‌ها و زمين، از آن اوست و اوست شكست ناپذير حكيم