💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.bahrampour › 24 captured on 2024-08-25 at 01:39:23. Gemini links have been rewritten to link to archived content
⬅️ Previous capture (2024-03-21)
-=-=-=-=-=-=-
[1] سوره‌اى است كه آن را نازل كرده، [احكامش را] واجب نموده، در آن آياتى روشن آورديم تا شما پند گيريد
[2] زن زناكار و مرد زناكار، هر يك از آن دو را صد تازيانه بزنيد، و اگر به خدا و روز واپسين ايمان داريد مبادا در دين خدا نسبت به آن دو دستخوش ترحّم گرديد، و بايد گروهى از مؤمنان در كيفر آن دو حضور يابند
[3] مرد زناكار جز زن زناكار يا مشرك را به همسرى نمى‌گيرد، و زن زناكار را جز مرد زناكار يا مشرك نمى‌گيرد، و اين [ازدواج] بر مؤمنان حرام شده است
[4] و كسانى كه به زنان پاكدامن نسبت زنا مى‌دهند، سپس چهار شاهد نمى‌آورند، به آنها هشتاد تازيانه بزنيد و هيچ‌گاه شهادتى از آنها نپذيريد، و اينها بى‌شك فاسق‌اند
[5] مگر كسانى كه بعد از آن توبه كرده و اصلاح نمودند كه خداوند البته آمرزنده‌ى مهربان است
[6] و كسانى كه همسران خود را به زنا متهم مى‌كنند، و جز خودشان شاهدان ديگرى ندارند، گواهى يكى از آنها چهار بار گواهى، با سوگند به خداست [مبنى بر اين] كه بى‌ترديد او از راستگويان است
[7] و بار پنجم بگويد: لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگويان باشد
[8] و از آن [زن] كيفر را بر مى‌دارد اين كه چهار بار به خدا سوگند ياد كند كه شوهر او حتما از دروغگويان است
[9] و بار پنجم بگويد كه خشم خدا بر او باد اگر [مرد] از راستگويان باشد
[10] و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود و اين كه خدا توبه‌پذير حكيم است [هلاك مى‌شديد]
[11] همانا كسانى كه آن تهمت عظيم را [در باره‌ى يكى از زنان پيامبر] به ميان آوردند، دسته‌اى از شما بودند. آن تهمت را براى خود شرّ مپنداريد، بلكه آن براى شما خير و مصلحت است. بر عهده‌ى هر فردى از آنها سهمى از گناه است، و آن كه بخش عمده‌ى آن دروغ‌سازى را بر
[12] چرا هنگامى كه آن [تهمت] را شنيديد، مردان و زنان مؤمن نسبت به خودشان گمان نيك نبردند و نگفتند: اين تهمتى آشكار است
[13] چرا بر آن [ادعا] چهار شاهد نياوردند؟ پس حالا كه شاهدان را نياوردند، اينان خود در پيشگاه خدا دروغگويند
[14] و اگر فضل خدا و رحمتش در دنيا و آخرت شامل شما نمى‌شد، قطعا به [سزاى] بهتانى كه وارد آن شديد، به شما عذابى بزرگ مى‌رسيد
[15] آن‌گاه كه آن [بهتان] را از زبان يكديگر مى‌گرفتيد و خبرى را كه بدان علم نداشتيد، دهان به دهان مى‌گفتيد و مى‌پنداشتيد كه كارى كوچك و ساده است، در حالى كه آن [امر] نزد خدا بسى بزرگ بود
[16] و [گر نه] چرا وقتى آن را شنيديد نگفتيد: ما را نشايد كه در اين باره سخن گوييم، [خداوندا] منزهى تو، اين تهمتى بزرگ است
[17] خدا شما را اندرز مى‌دهد كه ديگر هيچ‌گاه، نظير آن را تكرار نكنيد اگر مؤمنيد
[18] و خدا براى شما آيات را بيان مى‌كند و خداى داناى حكيم است
[19] كسانى كه دوست دارند زشتكارى در حق مؤمنان شايع شود، براى آنها در دنيا و آخرت عذابى پردرد خواهد بود، و خدا مى‌داند و شما نمى‌دانيد
[20] و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، و اين كه خدا رئوف و مهربان است [هلاك مى‌شديد]
[21] اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از گام‌هاى شيطان پيروى نكنيد، و هر كس پيروى گام‌هاى شيطان كند، [بداند كه] او قطعا به فحشا و منكر امر مى‌كند. و اگر فضل خدا و رحمتش بر شما نبود، هرگز كسى از شما پاك نمى‌شد، ولى خداست كه هر كس را بخواهد پاك مى‌گرداند، و خد
[22] و صاحبان بخشش و توانگران شما نبايد از دادن [مال] به خويشاوندان و تهيدستان و مهاجران راه خدا كوتاهى كنند، و بايد عفو كنند و چشم بپوشند. مگر دوست نداريد كه خدا شما را بيامرزد؟ و خدا آمرزنده‌ى مهربان است
[23] بى‌گمان كسانى كه به زنان پاكدامن بى‌خبر [از فحشا] و با ايمان، نسبت زنا مى‌دهند، در دنيا و آخرت لعنت شده‌اند و براى آنها عذابى سخت خواهد بود
[24] روزى كه زبان‌ها و دست‌ها و پاهايشان بر ضد آنها در باره‌ى آنچه انجام مى‌دادند شهادت مى‌دهند
[25] آن روز خدا جزاى واقعى آنها را بى‌كم و كاست مى‌دهد، و مى‌فهمند كه خداوند همان حق آشكار است
[26] زنان پليد براى مردان پليد و مردان پليد براى زنان پليدند، و زنان پاك براى مردان پاك و مردان پاك براى زنان پاك‌اند. آنها از آنچه (تهمت زنا) در باره‌شان مى‌گويند بركنارند. براى آنها آمرزش و رزقى كريمانه خواهد بود
[27] اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! به خانه‌هايى كه خانه‌هاى شما نيست، [سرزده] داخل نشويد، تا آشنايى دهيد و اجازه خواهيد و بر اهل آن سلام كنيد. اين براى شما بهتر است، باشد كه پند گيريد
[28] و اگر در خانه كسى را نيافتيد، داخل آن نشويد تا به شما اجازه داده شود و اگر به شما گفته شد: برگرديد، برگرديد، كه آن براى شما پاكيزه‌تر است، و خدا به آنچه انجام مى‌دهيد داناست
[29] بر شما گناهى نيست كه به خانه‌هاى غير مسكونى [و اماكن عمومى] كه كالايى در آن داريد داخل شويد، و خدا آنچه را عيان كنيد و آنچه را نهان داريد مى‌داند
[30] به مردان با ايمان بگو: ديده [از نامحرم] فرونهند و پاكدامنى خود را حفظ كنند، كه اين براى آنها پاكيزه‌تر است. همانا خدا به آنچه مى‌كنند آگاه است
[31] و به زنان با ايمان بگو: ديدگان خود را [از نامحرم] فرو بندند و دامان خويش را حفظ كنند و زينت خود را جز آنچه نمايان است [مانند دست و صورت] آشكار نسازند، و بايد روسرى‌هاى خود را بر سينه‌هاى خويش فرو اندازند و زينت و آرايش خود را آشكار نكنند جز براى شو
[32] و زنان و مردان مجرد خود و بردگان و كنيزان درستكارتان را همسر دهيد. اگر تنگدست باشند، خداوند آنها را به فضل خويش بى‌نياز خواهد كرد، و خدا گشايشگر داناست
[33] و كسانى كه امكانات زناشويى نمى‌يابند، بايد عفت بورزند تا خدا آنها را از كرم خويش بى‌نياز گرداند. و از مملوكان شما، كسانى كه خواستار مكاتبه [باز خريد] خويش هستند، اگر در آنها خيرى (توانايى) يافتيد، قرار بازخريد آنها را بنويسيد، و از مالى كه خدا به شم
[34] و البته به سوى شما آياتى روشنگر، و سرگذشتى از كسانى كه پيش از شما درگذشتند و موعظه‌اى براى اهل تقوا نازل كرديم
[35] خدا نور آسمان‌ها و زمين است. مثل نور او (خصلت ايمان و هدايت) چون چراغدانى است كه در آن چراغى و آن چراغ در شيشه‌اى است. آن شيشه گويى اخترى درخشان است كه از درخت با بركت زيتونى كه نه شرقى است و نه غربى [بلكه در وسط باغ آفتاب مى‌خورد] افروخته مى‌شود. رو
[36] [آن نور هدايت] در خانه‌هايى است كه خدا رخصت داده كه ارجمندش دارند و نام خدا در آنها ياد شود. در آن خانه‌ها هر بامداد و شامگاه او را نيايش مى‌كنند
[37] مردانى كه نه تجارت و نه داد و ستدى آنها را از ياد خدا و برپا داشتن نماز و دادن زكات غافل نمى‌كند، و از روزى كه دل‌ها و ديده‌ها در آن دگرگون مى‌شود بيم دارند
[38] تا خدا بهتر از آنچه انجام داده‌اند به ايشان جزا دهد و از كرم خود افزونشان كند، و خدا هر كس را بخواهد بى‌حساب روزى مى‌دهد
[39] و كسانى كه كافر شدند، اعمالشان چون سرابى در بيابانى هموار است كه تشنه آن را آب مى‌پندارد، تا چون بدان رسد مى‌بينيد آن چيزى نبوده، و خدا را نزد آن مى‌يابد و جزاى او را به تمام مى‌دهد. و خدا سريع الحساب است
[40] يا [اعمالشان] مانند تاريكى‌هايى در درياى عميق و پهناور است كه موجى آن را مى‌پوشاند، و روى آن موجى ديگر است و بر فرازش ابرى است. ظلمت‌هايى است كه بر روى يكديگر قرار گرفته است. وقتى دستش را بيرون آورد ممكن نيست آن را ببيند. و هر كه را خدا برايش نورى ق
[41] آيا نديده‌اى كه هر كه در آسمان‌ها و زمين است، و نيز مرغانى كه در پروازند خداى را تسبيح مى‌گويند، همگى دعا و نيايش خود را مى‌دانند، و خدا به آنچه مى‌كنند آگاه است
[42] و فرمانروايى آسمان‌ها و زمين از آن خداست و بازگشت [همه] به سوى خداست
[43] آيا نديده‌اى كه خدا ابرهايى را مى‌راند، سپس ميان اجزاى آن پيوند مى‌دهد، آن‌گاه ابرى انبوه پديد مى‌آورد، پس باران را مى‌بينى كه از لاى‌به‌لاى آن بيرون مى‌آيد؟ و از آسمان، از ابرهاى كوه پيكر كه در آن است تگرگى نازل مى‌كند، و هر كه را بخواهد با آن مى‌زن
[44] خداست كه شب و روز را جابه‌جا مى‌كند. به راستى در اين [تبديل] براى صاحبان بصيرت درس عبرتى است
[45] و خداست كه هر جنبنده‌اى را از آب آفريد. پس پاره‌اى از آنها بر روى شكم راه مى‌روند، و پاره‌اى از آنها بر روى دو پا و بعضى از آنها بر روى چهار پا راه مى‌روند. خدا هر چه بخواهد مى‌آفريند. بى‌ترديد خدا بر هر چيزى تواناست
[46] البته ما آياتى روشنگر نازل كرديم، و خدا هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مى‌كند
[47] و مى‌گويند: به خدا و رسول او ايمان آورديم و فرمان برديم، آن‌گاه دسته‌اى از ايشان پس از اين [ادّعا] باز مى‌گردند، و آنها مؤمن نيستند
[48] و چون به سوى خدا و پيامبر او خوانده شوند تا ميان آنها داورى كند، ناگاه دسته‌اى از آنها روى بر مى‌تابند
[49] و اگر [در موارد نزاع] حكم به سود آنان باشد، مطيعانه به سوى او مى‌آيند
[50] آيا در دل‌هايشان بيمارى است يا به شك افتاده‌اند، يا از آن مى‌ترسند كه خدا و فرستاده‌اش به آنها ستم كنند؟ نه، بلكه خودشان ستمكارند
[51] [امّا] سخن مؤمنان، وقتى به سوى خدا و پيامبرش خوانده شوند تا ميانشان داورى كند، تنها اين است كه مى‌گويند: شنيديم و فرمان برديم، و اينان همان رستگارانند
[52] و هر كه خدا و فرستاده‌ى او را فرمان برد و از خدا بترسد و از [مخالفت امرش] بپرهيزد، اينانند كه كامياب خواهند بود
[53] و با سوگندهاى سخت خود قسم خوردند كه اگر به آنها فرمان دهى، بى‌شك [براى جهاد] بيرون خواهند آمد. بگو: سوگند مخوريد. اطاعتى نيكو و خالصانه [از پيامبر لازم] است البته خداوند به آنچه مى‌كنيد آگاه است
[54] بگو: اطاعت خدا كنيد و پيامبر را فرمان بريد، پس اگر روى برتابيد، پيامبر مسئول چيزى است كه بر او تكليف شده و شما مسئول چيزى هستيد كه بدان تكليف شده‌ايد. اما اگر اطاعتش كنيد، هدايت خواهيد يافت. و بر پيامبر [حكمى] جز ابلاغ آشكار نيست
[55] خدا به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، وعده داده است كه حتما آنها را در زمين جانشين كند، چنان كه اسلافشان را جانشين كرد، و دينشان را كه برايشان پسنديده، براى آنها استقرار بخشد و خوفشان را به ايمنى بدل سازد، آنان مرا عبادت مى‌كنن
[56] و نماز را برپا كنيد و زكات بدهيد و پيامبر را فرمان بريد تا مشمول رحمت شويد
[57] گمان نكنيد كسانى كه كافر شدند، ناتوان كننده‌ى ما در زمين هستند، جايگاهشان آتش است، و بد سر انجامى است
[58] اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! بردگان شما و كسانى از شما كه به سن بلوغ نرسيده‌اند، بايد در سه وقت از شما اجازه بگيرند: پيش از نماز صبح و هنگام ظهر كه لباس از تن بيرون مى‌كنيد و بعد از نماز عشا. اين سه وقت، خلوت شماست. در غير اين مواقع، نه بر شما و نه ب
[59] و چون كودكان شما به سن بلوغ رسيدند، بايد همانند كسانى كه پيش از ايشان [در همين شرايط] اجازه مى‌گرفتند، كسب اجازه كنند. خدا آيات خود را اين گونه براى شما بيان مى‌كند، و خدا داناى حكيم است
[60] و بر زنان از كار افتاده‌اى كه اميد زناشويى ندارند گناهى ��يست كه پوشش خود را كنار نهند، در صورتى كه زينت نمايى نكنند، و عفت ورزيدن براى آنها بهتر است، و خدا شنواى داناست
[61] بر نابينا و لنگ و بيمار و بر خودتان ايرادى نيست كه از خانه‌هاى خود [و فرزندان و زنانتان] بخوريد، يا از خانه‌هاى پدرانتان، يا خانه‌هاى مادرانتان، يا خانه‌هاى برادرانتان، يا خانه‌هاى خواهرانتان، يا خانه‌هاى عموهايتان، يا خانه‌هاى عمّه‌هايتان، يا خانه
[62] جز اين نيست كه مؤمنان [واقعى] كسانى هستند كه به خدا و پيامبرش گرويده‌اند، و هنگامى كه با پيامبر در كارى عمومى گرد آيند، جايى نميروند مگر از او اجازه بگيرند. در حقيقت كسانى كه از تو كسب اجازه مى‌كنند، آنانند كه به خدا و پيامبرش ايمان دارند. پس چون بر
[63] صدا كردن پيامبر را ميان خود مانند صدا كردن [معمولى] يكديگر قرار ندهيد. خدا كسانى از شما را كه در پناه يكديگر دزدانه در مى‌روند خوب مى‌شناسد. پس كسانى كه خلاف امر او مى‌كنند، بايد بترسند كه يا بلايى به ايشان برسد، يا عذابى دردناك
[64] آگاه باشيد كه آنچه در آسمان‌ها و زمين است از آن خداست. به يقين مى‌داند شما در چه حالى هستيد، و آگاه است از روزى كه به سوى او بازگردانده مى‌شوند و آنها را از حقيقت آنچه انجام داده‌اند خبر مى‌دهد و خدا به هر چيزى داناست