💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.ayati › 79 captured on 2024-05-26 at 16:40:00. Gemini links have been rewritten to link to archived content
⬅️ Previous capture (2024-03-21)
-=-=-=-=-=-=-
[1] سوگند به فرشتگانى كه جانها را به قوت مىگيرند،
[2] و سوگند به فرشتگانى كه جانها را به آسانى مىگيرند،
[3] و سوگند به فرشتگانى كه شناورند،
[4] و سوگند به فرشتگانى كه بر ديوان پيشى مىگيرند،
[5] و سوگند به آنها كه تدبير كارها مىكنند،
[6] كه آن روز كه نخستين نفخه قيامت زمين را بلرزاند،
[7] و نفخه دوم از پس آن بيايد،
[8] در آن روز دلهايى در هراس باشند،
[9] و نشان خشوع در ديدگان نمايان.
[10] مىگويند: آيا ما به حالت نخستين بازمىگرديم،
[11] آنگاه كه استخوانهايى پوسيده بوديم؟
[12] گويند: اين بازگشت ما بازگشتى است زيانآور.
[13] جز اين نيست كه تنها يك بانگ برمىآيد،
[14] و آنها خود را در آن صحرا خواهند يافت.
[15] آيا داستان موسى به تو رسيده است؟
[16] آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدس طوى ندا داد:
[17] به سوى فرعون برو كه طغيان كرده است.
[18] بگو: آيا تو را رغبتى هست كه پاكيزه شوى،
[19] و من تو را به پروردگارت راه بنمايم و تو پروا كنى؟
[20] پس آن آيت بزرگ را به او نشان داد.
[21] و او تكذيب كرد و عصيان ورزيد.
[22] سپس پشت كرد و مىشتافت.
[23] پس همه را گرد كرد و ندا داد،
[24] و گفت: من پروردگار برتر شما هستم.
[25] خدايش به عذاب آخرت و دنيا گرفتار كرد.
[26] در اين عبرتى است براى كسى كه مىترسد.
[27] آيا شما به خلقت سختتريد يا اين آسمانى كه او بنا نهاده؟
[28] سقفش را برافراشت و بپرداختش،
[29] شبش را تاريك كرد و روشنايىاش را آشكار ساخت،
[30] و پس از آن زمين را بگسترد،
[31] و از آن آب بيرون آورد و چراگاهها پديد كرد،
[32] و كوهها را استوار گردانيد،
[33] براى بهرهگيرى شما و چارپايانتان.
[34] چون آن حادثه بزرگ دررسد،
[35] روزى كه آدمى همه اعمال خود را به ياد آورد،
[36] و جهنم را به هر كه مىبيند نشان دهند؛
[37] پس هر كه طغيان كرده،
[38] و زندگى اينجهانى را برگزيده،
[39] جهنم جايگاه اوست.
[40] اما هر كس كه از ايستادن در برابر پروردگارش ترسيده و نفس را از هوى بازداشته،
[41] بهشت جايگاه اوست.
[42] تو را از قيامت مىپرسند كه چه وقت واقع شود.
[43] از يادكردن آن تو را چه كار است؟
[44] منتهاى آن نزد پروردگار توست.
[45] جز اين نيست كه تو كسانى را كه از آن روز بترسند بيم مىدهى.
[46] چون آن را ببينند، پندارند در اين جهان جز يك شامگاه يا چاشت درنگ نكردهاند.