💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.mojtabavi › 65 captured on 2024-05-10 at 12:03:56. Gemini links have been rewritten to link to archived content
⬅️ Previous capture (2024-03-21)
-=-=-=-=-=-=-
[1] اى پيامبر، چون خواهيد زنان را طلاق دهيد پس آنان را به هنگام عدّه ايشان طلاق دهيد و شمار عدّه را نگاه داريد، و از خداى، پروردگارتان، پروا كنيد و آنان را از خانه هاشان بيرون مكنيد و [آنها هم] بيرون نروند مگر آنكه كار زشت آشكارى كرده باشند. و اين مرزهاى- احكام- خداست و هر كه از مرزهاى خدا درگذرد براستى به خود ستم كرده است. تو- اى طلاق‌دهنده- چه دانى، شايد خداوند پس از اين كارى پديد آرد.
[2] پس چون به سرآمد خويش نزديك شدند، يا به شيوه‌اى نيكو و پسنديده نگاهشان داريد يا از آنان بخوبى جدا شويد، و دو تن عادل از خودتان را گواه گيريد، و گواهى را براى خدا برپا داريد- ادا كنيد-، اين است كه به آن پند داده مى‌شود هر كه به خدا و روز بازپسين ايمان دارد، و هر كه از خدا پروا كند براى او راه بيرون شدن [از هر دشوارى و اندوهى] پديد آرد،
[3] و او را از جايى كه گمان ندارد روزى مى‌دهد. و هر كه بر خدا توكل كند خدا او را بسنده است. همانا خدا كار خود را رساننده است [به آنجا كه خواهد]. براستى كه خداوند براى هر چيزى اندازه‌اى نهاده است.
[4] و آن زنانى از شما كه از حيض- قاعدگى- نااميد شده باشند، اگر شك داشتيد- علت آن ندانستيد- پس عده [طلاق] ايشان سه ماه است و نيز زنانى كه حيض نديده‌اند- با آنكه در سنين حيض‌ديدن هستند-. و زنان باردار سرآمدشان اين است كه بار خود را بنهند. و هر كه از خداى پروا كند- به طاعت او- او را در كارش آسانى پديد آرد.
[5] اين فرمان خداست كه آن را به سوى شما فرو فرستاد، و هر كه از خداى پروا كند بديهايش را از او بزدايد و مزدش را بزرگ سازد.
[6] آنان- زنان طلاق‌داده- را [تا سر آمد عدّه‌شان] آنجا سكونت دهيد كه خود سكونت مى‌كنيد از همان توانايى كه داريد و به ايشان گزند مرسانيد- در نفقه و مسكن- تا بر آنها تنگ گيريد- كه از آنجا بيرون روند- و اگر بار دارند بر آنها هزينه كنيد تا بار خويش بنهند. پس اگر كودكان شما را شير دادند، مزدشان را بدهيد و با يكديگر به شايستگى و خوبى مشورت و سازش كنيد- در شيردادن مادر و پرداخت اجرت از سوى پدر- و اگر دشوارى كنيد- به توافق نرسيديد- زنى ديگر بايد او را شير دهد- پدر دايه بگيرد-.
[7] فراخدست از فراخدستى خود هزينه كند، و هر كه روزى‌اش بر او تنگ شده باشد از آنچه خداوند به او داده است هزينه كند- يعنى به اندازه توان خود- خدا هيچكس را تكليف نمى‌كند مگر [به اندازه] آنچه به او داده است. خداوند پس از سختى و دشوارى آسانى و فراخى پديد خواهد آورد.
[8] و بسا [مردم] ديه و شهر كه از فرمان پروردگارشان و فرستادگان او سر باززدند پس سخت به حساب آنها رسيديم و عذابشان كرديم عذابى دشوار و ناشناخته.
[9] پس سرانجامِ بدِ كارِ خود را چشيدند و عاقبت كارشان زيانكارى بود.
[10] خداوند براى آنان- مشركان و كافران- عذابى سخت- عذاب دوزخ- آماده كرده است پس اى خردمندان كه ايمان آورده‌ايد از خداى پروا كنيد، همانا خدا به سوى شما ياد و پندى- قرآن- فروفرستاده است
[11] [و نيز بفرستاد] پيامبرى كه آيات روشن و روشنگر خدا را بر شما مى‌خواند تا كسانى را كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند از تاريكيها به روشنايى بيرون آرد. و هر كه به خدا ايمان آورد و كار شايسته كند او را به بهشتهايى درآرد كه از زير آنها جويها روان است، هميشه در آنجا جاودانه اند. همانا خدا روزى او را نيكو ساخته است.
[12] خداى همان است كه هفت آسمان و از زمين همانند آن- هفت زمين- بيافريد فرمان [او] ميان آنها فرو مى‌آيد- جارى است- تا بدانيد كه خداى بر هر چيزى تواناست و دانش خدا همه چيز را فراگرفته است.