💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.mojtabavi › 47 captured on 2024-05-10 at 12:03:39. Gemini links have been rewritten to link to archived content
⬅️ Previous capture (2024-03-21)
-=-=-=-=-=-=-
[1] كسانى كه كافر شدند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند [خدا] كردارشان را گم و تباه گردانيد.
[2] و كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند و به آنچه بر محمد
[3] اين از آن روست كه كسانى كه كافر شدند باطل را پيروى كردند و كسانى كه ايمان آوردند حق را كه از پروردگارشان است پيروى كردند. بدين سان خداوند براى مردم حالهاشان را بيان مى‌كند.
[4] پس چون با كافران [در كارزار] روبرو شديد، گردنها [شان] را بزنيد تا آنگاه كه [با كشتنشان] بر آنها چيره شويد پس [اسير گيريد و] بند را استوار كنيد- تا نگريزند- آنگاه يا منّت نهيد [و آزادشان كنيد] و يا [آنها را] بازفروشيد- به مال يا معاوضه اسيران- تا جنگ بارهاى خود را بنهد- به پايان رسد-. اين است [فرمان خدا]، و اگر خدا مى‌خواست از آنان كين مى‌ستاند- بى‌آنكه شما را فرمان جنگ دهد- و ليكن خواست تا برخى‌تان را به برخى بيازمايد. و كسانى كه در راه خدا كشته شدند، كردارهاشان را هرگز گم و تباه نمى‌كند
[5] زود باشد كه ايشان را راه نمايد و حال و كارشان را به سامان آورد
[6] و به بهشتى درآوردشان كه آن را بديشان شناسانده است.
[7] اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، اگر خداى را يارى كنيد- با يارى‌كردن دينش-، شما را يارى كند و گامهاى شما را استوار بدارد.
[8] و كسانى كه كفر ورزيدند پس نگونسارى و هلاكت باد بر آنان و [خدا] كارهاشان را گم و تباه گردانيد.
[9] اين [هلاكت و نگونسارى] از آن روست كه آنچه را خدا فروفرستاده است ناخوش داشتند، پس كردارهاشان را تباه و ناچيز ساخت.
[10] آيا در زمين گردش نكردند تا بنگرند سرانجام كسانى كه پيش از آنان بودند چگونه بود؟ خدا آنها را نابود كرد و براى اين كافران نيز همانند آن است.
[11] اين از آن روست كه خدا يار و ياور مؤمنان است و كافران را يار و ياورى نيست.
[12] همانا خدا كسانى را كه ايمان آوردند و كارهاى نيك و شايسته كردند به بهشتهايى درآرد كه از زير آنها جويها روان است. و كسانى كه كافر شدند [از دنيا] كام و بهره مى‌گيرند و همانند چارپايان مى‌خورند و آتش دوزخ جايگاهشان است.
[13] و بسا شهرها كه [مردمش] از [مردم] شهر تو كه بيرونت كردند نيرومندتر بودند، هلاكشان كرديم و هيچ ياورى نداشتند.
[14] آيا كسى كه بر حجتى روشن از پروردگار خويش است مانند كسى است كه كردار بدش در نظرش آراسته شده، و آرزوها و خواهشهاى دل خويش را پيروى كرده‌اند؟
[15] وصف آن بهشتى كه پرهيزگاران را وعده داده‌اند اين است كه در آن جويهايى است از آبى دگرگون‌نشدنى- نگندد و بوى و مزه آن بر نگردد- و جويهايى از شيرى كه مزه‌اش بر نگردد و جويهايى از باده‌اى كه لذت‌بخش آشامندگان است و جويهايى از عسل ناب و ايشان را در آن
[16] و از آنان- منافقان- كسانى‌اند كه به [گفتار] تو گوش فرا مى‌دارند تا چون از نزد تو بيرون آيند به كسانى [از يارانت] كه دانش داده شده‌اند گويند: اكنون چه گفت؟- به ريشخند مى‌گفتند: ما نفهميديم چه گفت- اينانند كه خدا بر دلهاشان مهر نهاده، و هواهاى خويش را پيروى كرده‌اند.
[17] و كسانى كه راه يافته‌اند، [خدا] ايشان را رهيابى بيفزايد و [مايه دوام و پاداش] پرهيزگاريشان را به آنان بدهد.
[18] پس آيا جز رستاخيز را كه ناگهان بديشان آيد انتظار مى‌برند؟ همانا نشانه‌هاى آن آمده است. پس كجا و چگونه ايشان را يادكرد و پندگرفتنشان باشد آنگاه كه رستاخيز بديشان آيد؟
[19] پس بدان كه هيچ خدايى جز خداى يكتا نيست، و براى گناه خود و براى مردان و زنان مؤمن آمرزش بخواه و خداوند رفت و آمد و آرميدن شما را مى‌داند- به تمام حالات شما آگاه است-.
[20] و كسانى كه ايمان آورده‌اند گويند چرا سوره‌اى [براى جهاد] فروفرستاده نمى‌شود؟ پس چون سوره‌اى محكم- يعنى از محكمات كه معناى آن روشن است- فرستاده شود و در آن از كارزار سخن رفته باشد، كسانى را كه در دلهاشان بيمارى- شك و نفاق- است بينى كه به تو مى‌نگرند همچون نگريستن كسى كه بيهوشى مرگ به او رسيده باشد پس ايشان را همان [مرگ] سزاوارتر است- يا: پس واى بر آنان-.
[21] [كارشان به ظاهر] فرمانبردارى و گفتار نيكوست، پس چون كار [جنگ] استوار شود اگر با خدا راست گويند- در وفاى به كارزار- هر آينه برايشان بهتر است.
[22] پس [اى منافقان] آيا [جز اين] انتظار مى‌داريد كه اگر سرپرست امور مردم شديد- به قدرت و حكومت رسيديد- در زمين تباهى كنيد و از خويشاوندانتان ببريد؟
[23] اينانند كه خدا لعنتشان كرده، پس آنان را كر ساخته و ديدگانشان را كور كرده است.
[24] آيا در قرآن نمى‌انديشند يا بر دلها [شان] قفلهاست؟
[25] كسانى كه پس از آنكه راه راست برايشان روشن و آشكار شد، پشت كرده بازگشتند- مرتد و كافر شدند-، شيطان [باطل را] براى آنها بياراست و آنان را در آرزوهاى دراز نهاد
[26] اين همه از آن روست كه آنان به كسانى كه آنچه را خداى فرو فرستاده ناخوش داشتند گفتند: ما در برخى از كارها شما را فرمان خواهيم برد، و خدا نهان‌داشتن آنها- پنهان سخن‌گفتن و رازهاى آنان- را مى‌داند.
[27] پس چون‌اند [آن منافقان] آنگاه كه فرشتگان جانشان را مى‌گيرند بر رويها و پشتهاشان مى‌زنند؟!
[28] اين [عذاب] از آن روست كه آنان از آنچه خداى را به خشم آورد پيروى كردند و خشنودى او را خوش نداشتند، پس كارهاشان را تباه و بى‌اثر ساخت.
[29] بلكه كسانى كه در دلهاشان بيماريى- شك و نفاق- است مى‌پندارند كه خدا كينه‌هاشان را آشكار نخواهد ساخت.
[30] و اگر خواهيم آنان را به تو مى‌نماييم پس آنها را به سيمايشان بازشناسى و هر آينه ايشان را از شيوه سخنشان خواهى شناخت، و خدا كارهاى شما را مى‌داند.
[31] و هر آينه شما را بيازماييم تا مجاهدان و شكيبايان- پايداران- شما را معلوم كنيم و خبرهاى شما- اعمالتان- را بيازماييم.
[32] همانا كسانى كه كافر شدند و [مردم را] از راه خدا بازداشتند- يا: و از راه خدا بگرديدند- و پس از آنكه راه راست برايشان روشن و هويدا شد با پيامبر مخالفت كردند هرگز به خدا هيچ گزندى نرسانند و زودا كه كارهاشان را بى‌اثر و نابود سازد.
[33] اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، خداى را فرمان بريد و پيامبر را فرمان بريد و كارهاتان را [به شك و نفاق و ريا و عجب] بيهوده و تباه مكنيد.
[34] همانا كسانى كه كافر شدند و از راه خدا بگرديدند- يا مردم را از راه خدا بازداشتند- سپس در حالى كه كافر بودند مردند، هرگز خداوند آنان را نخواهد آمرزيد.
[35] پس سستى مكنيد و [كافران را] به آشتى مخوانيد و حال آنكه شما برتريد، و خدا با شماست و هرگز از [پاداش] كردار شما نخواهد كاست.
[36] همانا زندگانى اين جهان بازيچه و سرگرمى است، و اگر ايمان داشته باشيد و پرهيزگارى كنيد مزدتان را خواهد داد و مالهاتان را نخواهد خواست
[37] اگر آن را از شما بخواهد و در خواستن پافشارى نمايد، آنگاه بخل مى‌ورزيد و [به سبب مالدوستى‌تان] كينه‌هاى شما را آشكار مى‌سازد.
[38] هان شماييد كه خوانده مى‌شويد تا در راه خدا انفاق كنيد، ولى از شما كس هست كه بخل مى‌ورزد، و هر كه بخل ورزد جز اين نيست كه با خويشتن بخل مى‌ورزد، و خدا بى‌نياز است و شما نيازمنديد، و اگر روى بگردانيد گروهى ديگر جز شما را به جاى شما آرد كه همچون شما- سست ايمان و بخيل- نباشند.