💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.khorramshahi › 16 captured on 2024-05-10 at 12:01:15. Gemini links have been rewritten to link to archived content
⬅️ Previous capture (2024-03-21)
-=-=-=-=-=-=-
[1] عذاب الهى فرا مى‌رسد، در طلب آن شتاب مكنيد، او پاك و فراتر است از آنچه با او شريك مى‌سازند
[2] فرشتگان را با وحى به امر خويش بر هركس از بندگانش كه بخواهد فرو مى‌فرستد، كه هشدار دهيد كه خدايى جز من نيست، پس از من پروا كنيد
[3] آسمانها و زمين را به حق آفريده است، فراتر است از آنچه با او شريك مى‌سازند
[4] انسان را از نطفه‌اى [بى‌مقدار] آفريده است، آنگاه او ستيزه‌جويى آشكار است
[5] و چارپايان را براى شما آفريد كه براى شما در آنها گرما و سودهاى ديگر هست، و هم از آنها مى‌خوريد
[6] و هنگامى كه آنها را [شامگاهان] از چرا باز مى‌گردانيد، يا [بامدادان] به چرا مى‌بريد، شما را در آن تجملى هست
[7] و بارهايتان را تا شهرى كه جز با به رنج انداختن تن خويش به آن نمى‌توانيد رسيد، مى‌برند، بى‌گمان پروردگارتان رئوف و مهربان است
[8] و نيز اسبان و استران و درازگوشان را [آفريد] تا بر آنها سوار شويد و مايه تجمل نيز هست، و نيز چيزهاى ديگر كه شما نمى‌دانيد مى‌آفريند
[9] و [بيان] راه ميانه با خداوند است، و بعضى از آن [راهها] بيراهه است، و اگر مى‌خواست همگى شما را هدايت مى‌كرد
[10] او كسى است كه از آسمان آبى فرو فرستاد كه آشاميدنى شما از آن است و از همان گياهان مى‌رويد كه در آن [چارپايانتان را] مى‌چرانيد
[11] با آن براى شما زراعت و زيتون و خرما و انگور و از هر گونه محصولات [ديگر] مى‌روياند، بى‌گمان در اين براى انديشه‌وران مايه عبرتى هست
[12] و براى شما شب و روز و خورشيد و ماه را رام كرد، و ستارگان به فرمان او رام شده‌اند، بى‌گمان در اين براى خردورزان مايه عبرتى هست
[13] و آنچه در زمين براى شما رنگارنگ آفريد، بى‌گمان در اين براى پندگيران مايه عبرتى هست
[14] او كسى است كه دريا را رام كرد تا از [صيد] آن گوشتى تر و تازه بخوريد و از آن زيورهايى بيرون آوريد كه آنها را "مى‌پوشيد" و كشتى‌ها را مى‌بينى كه در آن دريا شكافند، و چنين كرد تا از فضل و كرم او معاش خود فراهم آوريد و باشد كه سپاس بگزاريد
[15] و كوهها را در زمين بيفكند تا شما را نجنباند و نيز رودها و راههايى [پديد آورد] باشد كه راه يابيد
[16] و نيز نشانه‌هايى [ديگر]، و آنان با نظر به ستارگان [در دريا] راه مى‌يابند
[17] پس آيا كسى كه مى‌آفريند همانند كسى است كه نمى‌آفريند؟ آيا پند نمى‌گيريد؟
[18] و اگر نعمت الهى را بشماريد، نمى‌توانيد آن را [چنانكه هست] شمارش كنيد، بى‌گمان خداوند آمرزگار مهربان است
[19] و خداوند آنچه پنهان و آنچه آشكار مى‌داريد، مى‌داند
[20] و كسانى كه [مشركان به ناحق] به جاى خداوند مى‌پرستند، چيزى نيافريده‌اند و خودشان آفريده شده‌اند
[21] [اينان] مردگانى بى‌جانند، و خود نمى‌دانند كه چه هنگام برانگيخته خواهند شد
[22] خداى شما خدايى يگانه است، و كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، دلهايشان انكارگر است و خود مستكبرند
[23] حقا كه خداوند آنچه پوشيده و آنچه آشكار مى‌دارند، مى‌داند، [و] او مستكبران را دوست ندارد
[24] و چون به ايشان گويند پروردگارتان چه نازل كرده است؟ گويند اين افسانه‌هاى پيشينيان است
[25] تا سرانجام هم بار گناهان خودشان را به تمامى در روز قيامت بر دوش كشند و هم بخشى از بارگناهان كسانى را كه از روى نادانى گمراهشان كرده‌اند، هان چه بد است آنچه بر دوش مى‌كشند
[26] كسانى هم كه [بر همين شيوه و] پيش از آنان بودند، مكرورزيدند، آنگاه فرمان خداوند در رسيد كه بنيادشان را از پايه برانداخت و سقف از فرازشان بر آنان فرود آمد، و عذاب از جايى كه انديشه‌اش را نمى‌كردند، بر سرشان نازل شد
[27] سپس در روز قيامت آنان را خوار سازد و فرمايد كجا هستند شريكان من كه شما درباره آنان مناقشه مى‌كرديد؟ دانشوران گويند امروز خوارى و عذاب نصيب كافران است
[28] كسانى كه فرشتگان جانشان را مى‌گيرند و آنان بر خود ستم روا داشته‌اند، از در تسليم درآيند [و گويند] ما هيچ بد و بيراهى نكرده‌ايم، ولى بى‌گمان خداوند به آنچه كرده‌ايد، داناست
[29] پس، از دروازه‌هاى جهنم وارد شويد، و جاودانه در آن خواهيد بود، و جايگاه متكبران چه بد است
[30] و به پرهيزگاران گويند پروردگارتان چه نازل كرده است؟ گويند [آنچه نازل كرده است] خير است، براى نيكوكاران در اين دنيا نيكى است و سراى آخرت بهتر است، و سراى پرهيزگاران چه نيكوست
[31] همان بهشتهاى عدن كه به آن در آيند، كه جويباران از فرودست آن جارى است، در آنجا هر چه خواهند برايشان هست، خداوند بدين گونه به پرهيزگاران پاداش مى‌دهد
[32] كسانى [از مؤمنان] كه پاكند چون فرشتگان جانشان را بگيرند گويند سلام بر شما، به خاطر كار و كردارتان وارد بهشت شويد
[33] انتظارى جز اين ندارند كه فرشتگان به نزد آنان بيايند يا امر پروردگارت نازل گردد، كسانى هم كه پيش از آنان بودند، به همين شيوه رفتار كردند، و خداوند به آنان ستم نكرد، بلكه خود بر خويشتن ستم كردند
[34] كيفر آنچه كرده بودند، گريبانگيرشان شد، و [كيفر] آنچه به ريشخند گرفته بودند، فراگيرشان شد
[35] و مشركان گفتند اگر خدا مى‌خواست نه ما و نه پدرانمان چيزى را جز او نمى‌پرستيديم، و چيزى را جز به امر او حرام نمى‌كرديم، پيشينيان آنان هم به همين شيوه رفتار كردند، و آيا جز پيام‌رسانى آشكار چيزى بر عهده پيامبران است؟
[36] و به راستى كه در ميان هر امتى پيامبرى برانگيختيم [تا بگويند] كه خداوند را بپرستيد و از طاغوت پرهيز كنيد و از ايشان كسانى هستند كه خداوند هدايتشان كرده و از ايشان كسانى هستند كه سزاوار گمراهى‌اند، پس در روى زمين سير و سفر كنيد و بنگريد كه سرانجام دروغ دارندگان چگونه بوده است
[37] اگر بر هدايت آنان حريص باشى [بدان] كه خداوند كسى را كه بيراه گذارد، به راه نمى‌آورد، و ايشان ياورى ندارند
[38] و سخت‌ترين سوگندهايشان را به نام خدا مى‌خوردند كه خداوند كسانى را كه مرده‌اند، از نو زنده نخواهد كرد، آرى [خواهد كرد]، اين است وعده‌اى كه به حق بر عهده اوست، ولى بيشترينه مردم نمى‌دانند
[39] تا سرانجام براى آنان [حقيقت] آنچه را اختلاف دارند روشن سازد و تا كافران بدانند كه دروغگو بوده‌اند
[40] سخن ما درباره چيزى كه اراده‌اش را كرده‌ايم فقط اين است كه به آن مى‌گوييم موجود شو، و بى‌درنگ موجود مى‌شود
[41] و كسانى كه پس از ستم ديدنشان، در راه خدا هجرت كرده‌اند، در دنيا، [در سرا و سرزمين] نيكويى جايشان مى‌دهيم و اگر بدانند بى‌گمان پاداش اخروى بزرگتر است
[42] همانان كه شكيبايى‌ورزيده و بر پروردگارشان توكل كرده‌اند
[43] و ما پيش از تو جز مردانى كه به آنان وحى مى‌كرديم، نفرستاده‌ايم، پس اگر نمى‌دانيد از پژوهندگان كتابهاى آسمانى بپرسيد
[44] [و آنان را] همراه با پديده‌هاى شگرف و كتابهاى آسمانى [فرستاديم]، و بر تو قرآن را نازل كرديم، تا براى مردم آنچه بر ايشان نازل شده است، روشن كنى و باشد كه انديشه كنند
[45] آيا كسانى كه بدسگالى كرده‌اند ايمن‌اند از اينكه خداوند ايشان را [ناگهان] به زمين فرو برد، يا از جايى كه انديشه‌اش را نمى‌كنند، عذاب بر سرشان فرود آيد؟
[46] يا [خداوند] در [گرماگرم] گشت و گذارشان فروگيردشان و گزير و گريزى ندارند
[47] يا ايشان را در عين ترس و لرز فرو گيرد، [پس] پروردگارتان رئوف و مهربان است
[48] آيا در آنچه خداوند آفريده است نمى‌نگرند كه سايه‌هايشان از راست و چپ مى‌گسترد و فروتنانه به درگاه خداوند سجده مى‌كنند؟
[49] هر آن جنبنده‌اى كه در آسمانها و آنچه در زمين است، و فرشتگان به درگاه خدا سجده مى‌برند و گردنكشى نمى‌كنند
[50] از پروردگارشان، كه بر آنان محيط است، مى‌ترسند و آنچه دستور يافته‌اند، انجام مى‌دهند
[51] و خداوند فرمود قائل به دو خدا مباشيد، جز اين نيست كه او خداى يگانه است، پس از من پروا كنيد
[52] و آنچه در آسمانها و زمين است، از آن اوست، و دين پايدار از آن اوست، آيا از غير خداوند پروا داريد؟
[53] و هر نعمتى كه داريد، از جانب خداوند است، سپس چون به شما رنجى رسد به درگاه او مى‌ناليد
[54] و چون رنج را از شما باز دارد، آنگاه گروهى از شما براى پروردگارشان شريك مى‌آورند
[55] تا سرانجام [ناسپاسان] در حق آنچه به ايشان بخشيده‌ايم، ناسپاسى كنند، اينك بهره‌مند شويد، زودا كه بدانيد
[56] و براى بى‌شعوران [بتان]، بهره‌اى از آنچه روزيشان داده‌ايم، [نذر و] تعيين مى‌كنند، به خدا كه درباره آنچه افتراء مى‌زنيد، از شما پرسش خواهد شد
[57] و براى خداوند دخترانى قائل مى‌شوند، منزه است او، و براى خودشان هر چه بخواهند
[58] و چون يكى از ايشان را از دختر [زادن همسرش] خبر دهند، چهره‌اش [از خشم و تاسف] سياه شود و تاسف خود را فرو خورد
[59] از ناگوارى خبرى كه به او داده‌اند، از قوم خود پنهان شود [و با خود بينديشد] آيا او را به خوارى و زارى نگه دارد، يا [زنده] به خاك بسپارد، هان چه بد است برداشت و برخورد آنان
[60] وصف بد، سزاوار بى‌ايمانان به آخرت، و وصف والا سزاوار خداوند است، و او پيروزمند فرزانه است
[61] و اگر خداوند مردمان را به خاطر گناه [و شرك]شان فرو مى‌گرفت، جنبنده‌اى بر روى زمين باقى نمى‌ماند، بلكه آنان را تا زمانى معين واپس‌مى‌دارد، و چون اجلشان فرارسد، نه ساعتى پس و نه ساعتى پيش افتند
[62] و براى خداوند چيزى را كه خودشان هم خوش ندارند قائل مى‌شوند و به زبانشان به دروغ مدعى مى‌شوند كه بهشت از آن آنان است، حقا كه آتش [دوزخ] نصيب آنان است و ايشان [در اين راه] پيشتازند
[63] به خدا كه براى امتهاى پيش از تو هم [پيامبرانى] فرستاديم، آنگاه شيطان اعمالشان را در نظرشان بياراست و آن روز او سرور ايشان است و عذابى دردناك [در پيش] دارند
[64] و قرآن را جز براى اين بر تو فرو نفرستاديم كه [حقيقت] آنچه را اختلاف دارند، برايشان روشن كنى، و براى آنكه براى اهل ايمان رهنمود و رحمت باشد
[65] و خداوند از آسمان آبى فرو فرستاد و با آن زمين را پس از پژمردنش زنده كرد، بى‌گمان در اين براى سخن شنوايان مايه عبرت هست
[66] و در چارپايان براى شما عبرتى است كه از شكمهايشان، از ميان سرگين و خون، شيرى پاك به شما مى‌نوشانيم، كه گواراى آشامندگان است
[67] و از ميوه‌هاى خرما و انگور هم [شراب] مستى‌آور و هم خوراك نيكو به دست مى‌آوريد، بى‌گمان در اين امر براى خردورزان مايه عبرتى است
[68] و پروردگارت به زنبور عسل الهام كرد كه از كوهها و درختان و آنچه برمى‌افرازند [براى خود] خانه بساز
[69] سپس از همه ميوه‌ها بخور و راه پروردگارت را فرمانبردارانه بپوى، [آنگاه] از شكمهاى آنها شهدى رنگارنگ مى‌تراود كه در آن شفاى مردمان است، در اين براى انديشه‌وران مايه عبرتى است
[70] و خداوند [است كه] شما را آفريده است و سپس جانتان را مى‌گيرد، و بعضى از شما هستند كه به حد اعلاى فرتوتى مى‌رسند، چندانكه پس از دانستن [بسيارى چيزها] چيزى ندانند، بى‌گمان خداوند داناى تواناست
[71] و خداوند بعضى از شما را بر بعضى ديگر در روزى برترى داده است، و برترى يافتگان بازگرداننده روزيشان به ملك يمينهايشان نيستند، تا در آن برابر شوند پس آيا به نعمت خداوند انكار مى‌ورزند؟
[72] و خداوند براى شما از خودتان همسرانى قرار داد و از همسرانتان براى شما فرزندان و نوادگانى آفريد و به شما از خوراكهاى پاكيزه روزى داد، آيا به باطل ايمان مى‌آورند، و به نعمت الهى كفران مى‌ورزند
[73] و به جاى خداوند چيزى را مى‌پرستند كه در آسمانها و زمين هيچ‌گونه اختيار روزى آنان را ندارند و نمى‌توانند داشته باشند
[74] پس براى خداوند مثل مزنيد، چرا كه خداوند مى‌داند و شما نمى‌دانيد
[75] خداوند مثلى مى‌زند بين برده‌اى مملوك كه قدرت بر هيچ كارى ندارد و بين كسى كه از سوى خويش به او روزى نيكويى بخشيده‌ايم و او از همان پنهان و آشكار مى‌بخشد، آيا اين دو برابرند؟ سپاس خداوند را، آرى بيشترينه‌شان در نمى‌يابند
[76] و [همچنين] خداوند از دو مرد مثلى مى‌زند كه يكى از آن دو گنگ است و قدرت بر هيچ كارى ندارد و سربار سرور خويش است، هر جا كه مى‌فرستدش، خيرى به بار نمى‌آورد، آيا او و كسى كه به داد فرمان مى‌دهد و در راه راست مى‌رود، برابرند؟
[77] و [علم] غيب آسمانها و زمين خداوند راست، و كار [قيام] قيامت، جز [به سرعت] چشم بر هم زدنى نيست، يا بلكه كمتر، كه خداوند بر هر كارى تواناست
[78] و خداوند [است] كه شما را از شكمهاى مادرانتان، در حالى كه هيچ چيز نمى‌دانستيد، بيرون آورد، و [از پيش] براى شما گوش و چشم و قلب آفريد، باشد كه سپاس گزاريد
[79] آيا به پرندگان ننگريسته‌اند كه در فضاى آسمان رام شده‌اند، و كسى جز خداوند آنها را [در آن حال] نگاه نمى‌دارد، بى‌گمان در اين براى اهل ايمان مايه‌هاى عبرت است
[80] و خداوند از خانه‌هايتان براى شما مايه آرامش پديد آورد، و براى شما از پوستهاى چارپايان خيمه‌هايى پديد آورد كه در روز كوچيدنتان و روز اقامتتان آن را سبكبار مى‌يابيد، و از پشمها و كركها و موهاى آنها اثاثيه و مايه بهره‌ورى تا هنگامى معين پديد آورد
[81] و خداوند براى شما از آنچه آفريده است، سايه‌سارها و از كوهها براى شما غارها پديد آورد، و براى شما تن‌پوشهايى كه شما را از گرما [و سرما] نگه دارد، و تن‌پوشهايى كه شما را از آسيب همديگر نگه مى‌دارد، بدين‌سان نعمتش را بر شما تمام مى‌كند باشد كه تسليم پيشه كنيد
[82] و اگر روى برتافتند [بدان] كه بر تو پيام رسانى آشكار است
[83] [آنان] نعمت الهى را مى‌شناسند، سپس انكارش مى‌كنند، و بيشترينه‌شان ناسپاسند
[84] و روزى كه از هر امتى شاهدى برانگيزيم، سپس به كافران اجازه [عذرخواهى] داده نشود، و عذرشان را نپذيرند
[85] و چون ستم‌پيشگان عذاب را بنگرند، آنگاه نه [عذابشان] سبك گردد و نه مهلت داده شوند
[86] و چون مشركان شريكانى را كه [به جاى خداوند] قائلند بنگرند، گويند پروردگارا اينان شريكانى هستند كه ما به جاى تو مى‌پرستيديم، آنگاه به آنان پاسخ دهند كه شما دروغگوييد
[87] و در چنين روزى با خداوند از در تسليم درآيند و بر ساخته‌هايشان [بر باد رود و] از ديد آنان ناپديد شود
[88] كسانى كه كفرورزيدند و [مردمان را] از راه خدا باز داشتند، به خاطر فتنه و فسادشان عذابى بر عذابشان بيفزاييم
[89] و روزى كه از هر امتى شاهدى از خودشان بر آنان برانگيزيم و تو را بر اينان شاهد آوريم [تا چه خواهند كرد] و كتاب آسمانى [قرآن] را بر تو نازل كرديم كه روشنگر همه چيز است، و براى مسلمانان رهنمود و رحمت و بشارت است
[90] به راستى خداوند به عدل و احسان و اداى حق خويشاوندان فرمان مى‌دهد، و از ناشايستى و كار ناپسند و سركشى باز مى‌دارد، او شما را اندرز مى‌دهد باشد كه پند گيريد
[91] و به عهد الهى چون پيمان بستيد وفا كنيد و سوگندهايتان را پس از مؤكد داشتن آنها، مشكنيد، حال آنكه خداوند را بر خود [در آن سوگندها] ضامن گرفته‌ايد، بى‌گمان خداوند از آنچه مى‌كنيد آگاه است
[92] و همانند زنى مباشيد كه پشمهايى را كه مى‌بافت، پس از محكم داشتنش، رشته رشته وامى‌تافت، تا سوگندهايتان را دستاويز دغلى كنيد، به خيال اينكه امتى از امت ديگر بيشتر و پيشتر است، جز اين نيست كه خداوند به آن مى‌آزمايدتان، و سرانجام در روز قيامت، [حقيقت] آنچه را در آن اختلاف داشتيد برايتان روشن خواهد ساخت
[93] و اگر خداوند مى‌خواست شما را امت يگانه‌اى قرار مى‌داد، ولى هر كه را بخواهد بيراه مى‌گذارد، و هر كه را بخواهد به راه مى‌آورد، و از چون و چند آنچه مى‌كرديد، از شما خواهند پرسيد
[94] و سوگندهايتان را دستاويز دغلى در بين خودتان قرار مدهيد كه لغزش قدمى، پس از استوارى‌اش پيش آيد، و به خاطر آنكه از راه خدا باز داشتيد، عذاب بچشيد و برايتان عذابى سهمگين [در پيش] است
[95] و پيمان الهى را به بهاى ناچيزى مفروشيد، زيرا اگر بدانيد آنچه در نزد خداوند است، برايتان بهتر است
[96] آنچه نزد شماست، به پايان مى‌رسد و آنچه نزد خداوند است، پاينده است، و به كسانى كه شكيبايى‌ورزيده‌اند، به بهتر از آنچه كرده‌اند پاداششان را مى‌پردازيم
[97] هر كس از مرد يا زن كه كار نيك كند و مؤمن باشد، به زندگانى پاك و پسنديده‌اى زنده‌اش مى‌داريم و به بهتر از آنچه كرده‌اند پاداششان را مى‌پردازيم
[98] پس چون خواهى قرآن بخوانى، از [شر] شيطان مطرود به خداوند پناه ببر
[99] آرى او بر كسانى كه ايمان آورده‌اند و بر پروردگارشان توكل كرده‌اند، دست ندارد
[100] سلطه او فقط بر كسانى است كه دوستدارش هستند و كسانى كه به خداوند شرك مى‌ورزند
[101] و چون آيه‌اى را به جاى آيه ديگر آوريم -و خداوند به آنچه نازل كرده است، آگاه‌تر استگويند تو فقط افترازنى، چنين نيست بلكه بيشترينه‌شان در نمى‌يابند
[102] بگو آن را روح‌القدس [جبرئيل] به راستى و درستى از سوى پروردگارت نازل كرده است، تا مؤمنان را ثابت‌قدم بدارد و براى مسلمانان رهنمود و بشارتى باشد
[103] و به خوبى مى‌دانيم كه ايشان مى‌گويند همانا بشرى او را آموزش مى‌دهد [حاشا، چرا كه] زبان كسى كه اينان كژانديشانه ادعا مى‌كنند، گنگ و بيگانه است و اين زبان [زبان قرآن] عربى [شيوا و] روشن است
[104] كسانى كه به آيات الهى ايمان ندارند، خداوند هدايتشان نمى‌كند و عذابى دردناك [در پيش] دارند
[105] جز اين نيست كه دروغ‌پردازى را كسانى مى‌كنند كه به آيات الهى ايمان ندارند و اينان دروغگو هستند
[106] هر كس كه بعد از ايمانش به خداوند كفرورزد [بازخواست شود] مگر كسى كه وادار شود، و دلش به ايمان آرام و استوار باشد، ولى كسانى كه دل بر كفر نهاده باشند، خشم خداوند بر آنان است و عذابى سهمگين [در پيش] دارند
[107] اين از آن است كه ايشان زندگى دنيا را از آخرت خوشتر دارند، و خداوند خدانشناسان را هدايت نمى‌كند
[108] اينان كسانى هستند كه خداوند بر دلها و گوشها و ديدگانشان مهر نهاده است و اينانند كه غافلند
[109] حقا كه ايشان در آخرت زيانكارند
[110] از سوى ديگر، پروردگارت در حق كسانى كه پس از شكنجه ديدن، هجرت كردند، سپس به جهاد پرداختند و شكيبايى پيشه كردند، بدان كه پروردگارت پس از آن آمرزگار مهربان است
[111] روزى [فرارسد] كه هر كس [فقط] به دفاع از خويش بپردازد، و جزاى هركسى بر وفق كارى كه كرده است، تمام و كمال داده شود، و بر ايشان ستم نرود
[112] و خداوند [اهل] شهرى را مثل زند كه امن و آسوده به سر مى‌برد و روزى آن از هر سو به خوشى و فراوانى مى‌رسيد، آنگاه به نعمتهاى الهى كفران‌ورزيد، و سپس خداوند به كيفر كار و كردارشان بلاى فراگير گرسنگى و ناامنى را به آنان چشانيد
[113] و به راستى كه پيامبرى از خودشان به سوى آنان آمد، آنگاه او را دروغ‌زن انگاشتند، و سرانجام در حالى كه ستمكار [مشرك] بودند، عذاب آنان را فرو گرفت
[114] از آنچه خداوند روزيتان كرده است، حلال و پاكيزه بخوريد، و اگر فقط او را مى‌پرستيد، بر نعمت الهى شكر كنيد
[115] بدانيد [كه خداوند] بر شما مردار و خون و گوشت خوك و آنچه نامى جز نام خدا [به هنگام ذبحش] برده باشند، حرام كرده است، اما اگر كسى درمانده شود، و تجاوزكار و زياده خواه نباشد [و از آنها بخورد، بداند كه] خداوند آمرزگار مهربان است
[116] و با هر دروغى كه به زبانتان مى‌آيد، مگوييد كه اين حلال است و اين حرام، تا بر خداوند دروغ بسته باشيد، زيرا كسانى كه بر خداوند دروغ ببندند رستگار نمى‌شوند
[117] برخوردارى اندكى است و [سپس] بر ايشان عذابى دردناك [در پيش] است
[118] و بر يهوديان، آنچه را پيشتر بر تو خوانده‌ايم، حرام كرده‌ايم، و ما در حق ايشان ستم نكرديم، بلكه خود بر خويشتن ستم كردند
[119] آنگاه پروردگارت در حق كسانى كه از روى نادانى مرتكب كار ناشايستى شده‌اند، و سپس توبه و درستكارى كرده‌اند، پس از آن، آمرزگار مهربان است
[120] بى‌گمان ابراهيم پيشوايى فروتن در برابر خداوند و پاكدين بود و از مشركان نبود
[121] كه در برابر نعمتهاى او سپاسگزار بود [و خداوند] او را برگزيد و به راه راست هدايت كرد
[122] و به او در دنيا نيكى بخشيديم و او در آخرت هم از شايستگان است
[123] سپس به تو وحى كرديم كه از آيين ابراهيم پاكدين پيروى كن كه از مشركان نبود
[124] حرمت نهادن به شنبه [ سبت] فقط بر كسانى مقرر شد كه در آن [و در صيد ماهى و نظاير آن] اختلاف‌ورزيدند، و بى‌گمان پروردگارت در روز قيامت در آنچه اختلاف مى‌داشتند، در ميان آنان داورى خواهد كرد
[125] به راه پروردگارت با حكمت و پند[هاى] پسنديده فراخوان، و با آنان به شيوه‌اى كه بهتر است مجادله [و مقابله] كن، چرا كه پروردگارت داناتر است كه چه كسانى از راه او به در افتاده‌اند و هم او به رهيافتگان داناتر است
[126] و اگر خواستيد كسى را مكافات كنيد، نظير آنچه مكافات ديده‌ايد، مكافات دهيد، و اگر شكيبايى [و خويشتندارى]ورزيد، بدانيد كه اين شيوه براى شكيبايان بهتر است
[127] شكيبايى پيشه كن و شكيبايى تو جز به توفيق الهى نيست و بر آنان اندوه مخور و از مكرى كه مى‌ورزند دلتنگ مباش
[128] بى‌گمان خداوند با پرهيزگاران و نيكوكاران است