💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.khorramshahi › 14 captured on 2024-05-10 at 12:01:13. Gemini links have been rewritten to link to archived content
⬅️ Previous capture (2024-03-21)
-=-=-=-=-=-=-
[1] مهربان الر الف لام راء [اين] كتابى است كه بر تو نازل كرده‌ايم كه مردم را به توفيق پروردگارشان از تاريكيها به سوى روشنايى، به سوى راه خداوند پيروزمند ستوده، باز برى
[2] خداوندى كه آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن اوست، و واى بر كافران از عذاب سخت و سنگين[ى كه در پيش دارند]
[3] [همان] كسانى كه زندگانى دنيا را از [زندگانى] آخرت خوشتر دارند، و از راه خدا باز مى‌دارند و آن را كج مى‌شمارند، اينان در گمراهى دور و درازى هستند
[4] و هيچ پيامبرى نفرستاده‌ايم مگر [با پيامى] به زبان قومش، تا [احكام و حقايق را] براى آنان روشن بدارد، آنگاه خداوند هركس را بخواهد بيراه مى‌گذارد و هركس را كه بخواهد هدايت مى‌كند و او پيروزمند فرزانه است
[5] و به راستى كه موسى را با معجزات خويش فرستاديم كه قومت را از تاريكيها به سوى روشنايى باز بر، و آنان را به ياد ايام الله بينداز، كه در اين براى هر شكيباى شاكرى عبرتهاست
[6] و چنين بود كه موسى به قومش گفت نعمت الهى را بر خودتان ياد آوريد كه شما را از آل فرعون رهانيد كه عذابى سخت را به شما مى‌چشانيدند و پسرانتان را مى‌كشتند و دخترانتان را [براى كنيزى] زنده نگاه مى‌داشتند، و در آن آزمونى بزرگ از سوى پروردگارتان بود
[7] و چنين بود كه پروردگارتان اعلام داشت كه اگر شكر كنيد بر نعمت شما مى‌افزايم، و اگر كفران‌بورزيد [بدانيد كه] عذاب من سخت و سنگين است
[8] و موسى گفت اگر شما و هركس كه در روى زمين است، همگى كفرورزيد، خداوند بى‌نياز ستوده است
[9] آيا خبر كسانى چون قوم نوح و عاد و ثمود كه پيش از شما بودند، و كسانى كه پس از آنان بودند، به شما نرسيده است، كه هيچ كس جز خداوند آنان را نمى‌شناسد، كه پيامبرانشان براى آنان معجزاتى [به ميان] آوردند، آنگاه آنان دستهايشان را بر دهانهايشان بردند [كه خاموش!]، و گفتند ما رسالت شما را نمى‌پذيريم و ما از آنچه ما را بدان مى‌خوانيد، سخت در شكيم
[10] پيامبرانشان گفتند آيا در خداوندى كه پديد آورنده آسمانها و زمين است، شكى هست؟ كه شما را مى‌خواند كه گناهانتان را بيامرزد، و شما را تا مهلتى معين واپس‌دارد، گفتند شما جز انسانهايى همانند ما نيستيد كه مى‌خواهيد ما را از آنچه پدرانمان مى‌پرستيده‌اند، باز داريد، [اگر چنين نيست] پس براى ما برهانى آشكار بياوريد
[11] پيامبرانشان به ايشان گفتند [آرى] ما جز انسانهايى مانند شما نيستيم، ولى خداوند بر هركس از بندگانش كه بخواهد منت مى‌نهد [و نعمت مى‌دهد] و ما را نرسد كه جز به اذن الهى براى شما برهانى بياوريم و مؤمنان بايد كه بر خداوند توكل كنند
[12] و ما را نرسد كه بر خداوند توكل نكنيم، و حال آنكه ما را به راه درستمان هدايت كرده است، و بر آزارى كه به ما مى‌دهيد، شكيبايى خواهيم كرد، و اهل توكل بايد كه بر خداوند توكل كنند
[13] و كافران به پيامبرانشان گفتند يقينا شما را از سرزمينمان آواره مى‌كنيم، مگر آنكه به آيين ما باز گرديد، و پروردگارشان به آنان وحى كرد كه ستمكاران را نابود خواهيم كرد
[14] و پس از آنان شما را در اين سرزمين سكنا مى‌دهيم، اين براى كسى است كه از ايستادن [در محشر به هنگام حساب] در پيشگاه من بترسد، و از هشدار من بهراسد
[15] و [يارى و] داورى خواستند و هر زورگوى ستيزه‌جويى ناكام شد
[16] كه در پيشاپيش او جهنم است و از آبى زردابه‌آميز به او مى‌نوشانند
[17] كه آن را جرعه جرعه بنوشد و نتواند فرو برد، و مرگ از هر سو به سراغ او آيد و او مردنى نيست، و عذابى سخت و سنگين در پيشاپيش خود دارد
[18] داستان اعمال كسانى كه به پروردگارشان كفرورزيده‌اند، همچون خاكسترى است كه در روز طوفانى، باد بر آن بوزد، كه از آنچه به دست آورده‌اند، چيزى در دست ندارند، اين همان گمراهى دور و دراز است
[19] آيا ندانسته‌اى كه خداوند آسمانها و زمين را به حق آفريده است، اگر بخواهد شما را [از ميان] مى‌برد و آفريدگان جديدى به ميان مى‌آورد
[20] و اين بر خداوند دشوار نيست
[21] و همه در پيشگاه خداوند حاضر آيند، آنگاه درماندگان به گردنكشان گويند ما پيرو شما بوديم، آيا شما باز دارنده چيزى از عذاب الهى از ما هستيد؟ گويند اگر خداوند ما را هدايت كرده بود، ما نيز شما را هدايت مى‌كرديم، براى ما يكسان است چه زارى و بى‌تابى كنيم و چه شكيبايى ورزيم، گريزگاهى نداريم،
[22] و چون كار يكسويه شود، شيطان گويد خداوند به شما وعده راست و درستى داده بود، ولى من به شما وعده‌اى دادم و [در معامله] با شما خلاف كردم، و مرا بر شما دستى نبود، جز اينكه شما را [به بيراهه] دعوت كردم و شما دعوت مرا پذيرفتيد، پس مرا ملامت مكنيد و خودتان را ملامت كنيد، من فريادرس شما نيستم و شما هم فريادرس من نيستيد، پيشتر هم كه مرا [در كار خداوند] شريك مى‌انگاشتيد، منكر بودم، عذاب دردناك نصيب ستمگران است
[23] و كسانى كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند، به باغهاى [بهشتى‌اى] درآيند كه جويباران از فرودست آن جارى است، و به اذن پروردگارشان جاودانه در آنند، درودشان در آنجا سلام است
[24] آيا ندانسته‌اى كه خداوند چگونه مثلى مى‌زند كه كلمه پاك [ايمان] همانند درختى پاك [و پرورده] است كه ريشه‌اش [در زمين] استوار است و شاخه‌اش سر به آسمان دارد
[25] ميوه‌اش را به توفيق پروردگارش، زمان به زمان مى‌دهد، و خداوند براى مردم اين مثلها را مى‌زند باشد كه پندگيرند
[26] و مثل كلمه پليد [شرك] همانند درختى است پليد كه [بيخ آن] از روى زمين بركنده باشد و استوار نباشد
[27] خداوند مؤمنان را در زندگانى دنيا و نيز در آخرت به سخن استوار، پايدار مى‌دارد، و خداوند ستمكاران را بيراه مى‌گذارد، و خداوند هر چه خواهد همان تواند كرد
[28] آيا [داستان] كسانى را كه [سپاس] نعمت الهى را به ناسپاسى بدل كردند و قومشان را به هلاك آباد [دوزخ] در آوردند، ندانسته‌اى
[29] كه به جهنم درآيند و بد جايگاهى است
[30] و براى خداوند همانندانى قائل شدند تا [مردمان را] از راه او گمراه كنند، بگو [اندك زمانى] بهره‌مند شويد و بدانيد كه سير و سرانجام شما به سوى آتش [دوزخ] است
[31] بگو به آن بندگانم كه ايمان آورده‌اند تا نماز را برپا دارند و پيش از آمدن روزى كه در آن نه خريد و فروشى هست و نه دوستى، از آنچه روزيشان كرده‌ايم، پنهان و آشكارا ببخشند
[32] خداوند كسى است كه آسمانها و زمين را آفريده است و از آسمان آبى فرو باريده و بدان فرآورده‌ها برآورده كه روزى شماست، و براى شما كشتيها را رام ساخته كه به فرمان او در دريا روان شوند و رودباران را نيز براى شما رام كرده است
[33] و خورشيد و ماه را رام شما كرد كه پيوسته روانند و شب و روز را [نيز] براى شما رام كرد
[34] و از هر آنچه از او خواسته‌ايد به شما بخشيده است و اگر نعمت الهى را بشماريد، نمى‌توانيد آن را [چنانكه هست] شمارش كنيد، كه انسان ستمكار [در حق خويش] و ناسپاس است
[35] و چنين بود كه ابراهيم گفت پروردگارا اين شهر را [حرم] امن بگردان و مرا و فرزندانم را از پرستش بتان دور بدار
[36] پروردگارا آنها بسيارى از مردم را به گمراهى كشانده‌اند، پس هركس از من پيروى كند از من است، و هر كس از من سرپيچى كند [امر او با توست كه] تو آمرزگار مهربانى
[37] پروردگارا من برخى فرزندانم را در سرزمينى بى‌آب و علف، در جوار بيت‌الحرام تو، سكنا داده‌ام، تا -پروردگارانماز را برپا دارند، پس دلهاى مردمى را به آنان مهربان كن، و از فرآورده‌ها روزيشان ببخش باشد كه سپاس بگزارند
[38] پروردگارا تو آنچه پنهان و آنچه آشكار مى‌داريم مى‌دانى، و هيچ چيز در زمين و در آسمان بر خداوند پنهان نيست
[39] سپاس خداوندى را كه با وجود پيرى به من اسماعيل و اسحاق را ارزانى داشت، چرا كه پروردگارم شنواى دعاست
[40] پروردگارا من و نيز زاد و رودم را نمازگزار بگردان، و پروردگارا دعاى مرا بپذير
[41] پروردگارا در روزى كه حساب برپا شود، مرا و پدر و مادرم و مؤمنان را بيامرز
[42] و خداوند را از آنچه ستمكاران [مشرك] مى‌كنند، غافل مپندار، جز اين نيست كه [حساب] آنان را تا روزى كه ديدگان در آن خيره شود، واپس مى‌اندازد
[43] [آنان] شتابزده، سرها به بالا گرفته [چشم به زير انداخته]اند، بى‌آنكه چشم برهم زنند، و دل‌كنده
[44] و مردمان را از روزى بترسان كه عذاب آنان را فرو گيرد و ستم‌پيشگان گويند پروردگارا ما را تا زمانى نزديك واپس بدار تا دعوت تو را اجابت و از پيامبران پيروى كنيم، آيا شما نبوديد كه پيشترها سوگند مى‌خورديد كه زوالى نداريد؟
[45] و در خانه و كاشانه كسانى كه در حق خويش ستم كرده بودند، سكنا يافتيد و بر شما آشكار شد كه با آنان چه كرده‌ايم، و براى شما مثلها زديم
[46] و به راستى كه نيرنگشان را ورزيدند و [كيفر] نيرنگشان با خداست، و گرچه كوهها در اثر نيرنگشان از جاى بروند
[47] و هرگز خداوند را خلاف‌كننده وعده‌اى كه به پيامبرانش داده است مينگار، چرا كه خداوند پيروزمند دادستان است
[48] روزى كه زمين جز اين زمين و آسمانها [جز اين آسمانها] شوند و همگان در حضور خداوند يگانه قهار آشكار شوند
[49] و گناهكاران را بينى كه به هم بسته گرفتار بندها هستند
[50] تن‌پوشهايشان از قطران است و آتش چهره‌هايشان را مى‌پوشاند
[51] تا بدين‌سان خداوند هر كسى را، بر وفق آنچه كرده است، پاداش دهد، چرا كه خداوند زودشمار است
[52] اين پند و پيامى براى مردم است، تا به آن هشدار يابند و بدانند كه او خداى يگانه است و تا خردمندان پند گيرند