💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.ayati › 44 captured on 2024-05-10 at 11:50:22. Gemini links have been rewritten to link to archived content
⬅️ Previous capture (2024-03-21)
-=-=-=-=-=-=-
[1] حا، ميم.
[2] سوگند به اين كتاب روشنگر.
[3] ما آن را در مبارك شبى نازل كرديم. ما بيم‌دهنده بوده‌ايم.
[4] در آن شب هر فرمانى بر حسب حكمت صادر مى‌شود،
[5] فرمانى از جانب ما. و ما همواره فرستنده آن بوده‌ايم.
[6] رحمتى است از جانب پروردگارت، و هر آينه او شنوا و داناست.
[7] اگر به يقين دريابيد، اوست پروردگار آسمانها و زمين و هر چه ميان آنهاست.
[8] نيست خدايى به جز او. زنده مى‌كند و مى‌ميراند. پروردگار شما و پروردگار نياكان شماست.
[9] نه، آنها همچنان به شك خويش دلخوشند.
[10] چشم انتظار روزى باش كه آسمان به آشكارا دود بياورد.
[11] و آن دود همه مردم را در خود فروپوشد. و اين عذابى است دردآور.
[12] اى پروردگار ما، اين عذاب را از ما دور گردان كه ما ايمان آورده‌ايم.
[13] كجا پند مى‌پذيرند؟ حال آنكه چون پيامبر روشنگر بر آنها مبعوث شد،
[14] از او رويگردان شدند و گفتند: ديوانه‌اى است تعليم يافته.
[15] عذاب را اندكى بر مى‌داريم و شما باز به آيين خويش باز مى‌گرديد.
[16] روزى آنها را به صولتى سخت فروگيريم، كه ما انتقام‌گيرنده‌ايم.
[17] پيش از آنها قوم فرعون را آزموديم و پيامبرى بزرگوار نزدشان آمد،
[18] كه بندگان خدا را به من تسليم كنيد كه من پيامبرى امينم،
[19] و نيز بر خدا برترى مجوييد، كه من با حجتى روشن نزد شما آمده‌ام،
[20] و اگر بخواهيد بر من سنگ بزنيد، من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم،
[21] و اگر به من ايمان نمى‌آوريد، از من كنار گيريد.
[22] پس پروردگارش را خواند كه: اينان مردمى مجرمند.
[23] بندگان مرا شب‌هنگام روانه كن تا از پى شما بيايند.
[24] دريا را آرام پشت سر گذار، كه آن سپاه غرق‌شدگانند.
[25] بعد از خود چه باغها و چشمه‌سارها بر جاى گذاشتند،
[26] و كشتزارها و خانه‌هاى نيكو،
[27] و نعمتى كه در آن غرق شادمانى بودند.
[28] بدين‌سان بودند و ما آن نعمتها را به مردمى ديگر واگذاشتيم.
[29] نه آسمان بر آنها گريست و نه زمين و نه به آنها مهلت داده شد.
[30] و ما بنى‌اسرائيل را از آن عذاب خواركننده رهانيديم:
[31] از فرعون برترى‌جوى گزافكار،
[32] و از روى علم بر اهل جهانشان برگزيديم.
[33] و آياتى به آنها عطا كرديم كه در آن امتحانى آشكار بود.
[34] هر آينه اينان مى‌گويند:
[35] پايان كار جز همين مرگ نخستين نيست و ما ديگربار زنده نمى‌شويم؛
[36] و اگر راست مى‌گوييد، پدران ما را به جهان باز آوريد.
[37] آيا اينان بهترند يا قوم تُبّع و كسانى كه پيش از آن قوم بودند؟ همه را هلاك كرديم كه مجرمان بودند.
[38] ما اين آسمانها و زمين و آنچه را ميان آنهاست به بازيچه نيافريده‌ايم.
[39] آنها را به حق آفريده‌ايم، ولى بيشترين نمى‌دانند.
[40] وعده‌گاه همه در روز داورى، قيامت است.
[41] روزى كه هيچ دوستى براى دوست خود سودمند نباشد و از سوى كسى يارى نشوند.
[42] مگر كسى كه خدا بر او ببخشايد، زيرا اوست پيروزمند و مهربان.
[43] هر آينه درخت زقّوم،
[44] طعام گناهكاران است.
[45] همانند مس گداخته در شكمها مى‌جوشد.
[46] همانند جوشيدن آب جوشان.
[47] بگيريدش و به سختى به ميان جهنمش بكشيد.
[48] و بر سرش آب جوشان بريزيد تا شكنجه شود.
[49] بچش، كه تو پيروزمند و بزرگوارى.
[50] اين همان چيزى است كه در آن شك مى‌كرديد.
[51] پرهيزگاران در جاى امنى هستند،
[52] در باغها و چشمه‌سارها،
[53] لباسهايى از سندس و استبرق مى‌پوشند و روبه‌روى هم مى‌نشينند.
[54] همچنين حورالعين را به همسريشان درآوريم.
[55] در ايمنى هر ميوه‌اى را كه بخواهند مى‌طلبند.
[56] در آنجا طعم مرگ را نمى‌چشند، مگر همان مرگ نخستين. و آنها را خدا از عذاب جهنم نگه داشته است.
[57] اين بخششى است از جانب پروردگارت، و اين پيروزى بزرگى است.
[58] ما اداى سخن خويش بر زبان تو آسان كرديم، باشد كه پند گيرند،
[59] تو منتظر باش كه ايشان نيز منتظرند.