💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.ghomshei › 56 captured on 2024-05-10 at 11:54:15. Gemini links have been rewritten to link to archived content

-=-=-=-=-=-=-

Mahdi Elahi Ghomshei, Surah 56: The Inevitable (Al-Waaqia)

Surahs

[1] هنگامی که آن واقعه بزرگ (قیامت) واقع می‌گردد.

[2] که در وقوعش هیچ کذب و جای هیچ شک و ریب نیست.

[3] آن روز (قومی را به دوزخ) خوار و ذلیل کند و (طایفه‌ای را به جنّت) سربلند و رفیع گرداند.

[4] آن‌گاه که زمین شدید به حرکت و لرزه در آید.

[5] و کوههای سخت متلاشی شوند.

[6] و مانند ذرّات گرد در هوا پراکنده گردند.

[7] و شما خلایق بر سه دسته مختلف شوید.

[8] گروهی راستان، اصحاب یمین باشند که چقدر حالشان (در بهشت ابد) نیکوست!

[9] و گروهی ناراستان، اصحاب شومی و شقاوتند که چقدر روزگارشان (در دوزخ) سخت است.

[10] و (طایفه سوم) آنان که (مشتاقانه در ایمان) بر همه پیشی گرفتند و (در اطاعت خدا و رسول) مقام تقدم یافتند.

[11] آنان به حقیقت مقربان درگاهند.

[12] آنان در بهشت پرنعمت جاودانی متنعّمند.

[13] آنها جمعی بسیار از امم پیشینیان هستند.

[14] و عدّه قلیلی از متأخّران (یا بسیاری از مقدّمان امّت محمّد ص و قلیلی از مردم آخر زمان این امّت باشند).

[15] آنان بر سریرهای زربفت مرصّع به انواع جواهر تکیه زنند.

[16] همه (شادان) با یاران و دوستان رو به روی یکدیگر بر آن سریرهای عزّت می‌نشینند.

[17] و پسرانی زیبا که حسن و جوانیشان همیشگی و ابدی است گرد آنها به خدمت می‌گردند.

[18] با کوزه‌ها (ی بلورین) و مشربه‌ها (ی زرّین) و جامهای پر از شراب ناب.

[19] نه هرگز از آنها (هر چه نوشند) دردسری یابند و نه مستی عقل و رنج خمار کشند.

[20] و میوه خوش از هر چه برگزینند،

[21] و گوشت مرغان و هر غذا که مایل باشند،

[22] و زنان سیه چشم زیبا صورت،

[23] که (در بهاء و لطافت) چون درّ و لؤلؤ مکنونند (بر آنها مهیّاست).

[24] (این نعمتهای الهی) پاداش اعمال نیک آن بهشتیان است.

[25] نه آنجا هیچ حرفی لغو و بیهوده شنوند و نه به یکدیگر گناهی بربندند.

[26] هیچ جز سلام و تحیّت و احترام هم نگویند و نشنوند.

[27] و اصحاب یمین هم چه خوش روزگارند!

[28] در سایه درختان سدر پرمیوه بی‌خار.

[29] و درختان پربرگ سایه‌دار.

[30] و در سایه بلند درختان.

[31] و در طرف نهر آبهای روان زلال.

[32] و میوه‌های بسیار.

[33] که هیچ وقت منقطع نشود و هیچ کس بهشتیان را از آن میوه‌ها منع نکند.

[34] و فرشهای پربها (یا فراش و زنان زیبا).

[35] که آنها را ما در کمال حسن و زیبایی بیافریده‌ایم.

[36] و همیشه آن زنان را با کره گردانیده‌ایم.

[37] و شوهر دوست و با غنج و ناز و جوان و همسالان دلنواز.

[38] این نعمتهای بهشتی مخصوص اصحاب یمین است.

[39] که جمعی از پیشینیان،

[40] و جمعی از امت رسول آخر زمان هستند.

[41] و اما اصحاب شومی و شقاوت (که نامه عملشان به دست چپ است) چقدر روزگارشان سخت است!

[42] آنها در عذاب باد سموم و آب گرم باشند.

[43] و سایه‌ای از دود آتش دوزخ.

[44] که نه هرگز سرد شود و نه خوش نسیم گردد.

[45] این عذاب آنها را بدین سبب است که از این پیش به ناز و نعمت پرداختند.

[46] و بر گناه بزرگ (شرک و عناد) لجاجت و اصرار داشتند.

[47] و دایم می‌گفتند: آیا ما چون مردیم و خاک و استخوان پوسیده شدیم باز هم ما زنده می‌شویم؟

[48] و آیا پدران گذشته ما زنده خواهند شد؟

[49] بگو: البته تمام خلق اولین و آخرین،

[50] همه در وعده گاه روز معیّن محشر گرد آورده می‌شوند.

[51] آن گاه شما ای گمراهان منکر (قیامت).

[52] از درخت زقّوم تلخ دوزخ البته خواهید خورد.

[53] تا آنکه شکم را از آن پر می‌سازید.

[54] آن‌گاه همه از آب گرم جهنم بر روی آن می‌آشامند.

[55] بدان‌سان از عطش، آن آب را می‌نوشید که شتران تشنه آب می‌آشامند.

[56] این است طعام و شراب کافران در روز جزا.

[57] ما شما را بیافریدیم پس چرا تصدیق نمی‌کنید؟

[58] آیا ندیدید (و به حقیقت در نیافتید) که نخست شما نطفه‌ای (بی‌قدر و قابلیّت) بودید؟

[59] آیا شما خود آن نطفه را (به صورت فرزند انسان) می‌آفرینید یا ما آفریننده‌ایم؟

[60] ما مرگ را بر همه شما مقدّر ساختیم و هیچ کس بر قدرت ما سبق نتواند برد.

[61] در اینکه شما را فانی کرده و خلقی دیگر مثل شما بیافرینیم و شما را به صورتی (در جهانی دیگر) که اکنون از آن بی‌خبرید برانگیزیم.

[62] و بی‌شک شما از نشأه اوّل خود آگاه شدید (که از عدم به وجودتان آوردیم) پس چرا متذکر (عالم آخرت) نمی‌شوید؟

[63] آیا دیدید تخمی را که در زمین می‌کارید؟

[64] آیا شما آن تخم را می‌رویانید یا ما رویاننده‌ایم؟

[65] اگر ما بخواهیم کشت و زرع شما را خشک و تباه می‌سازیم تا با حسرت و ندامت به سخنان بیهوده پردازید.

[66] (و گویید) که ما سخت در زیان و غرامت افتادیم.

[67] بلکه به کلی محروم گردیدیم.

[68] آیا آبی را که شما می‌نوشید متوجهید؟

[69] آیا شما آن آب را از ابر فرو ریختید یا ما نازل ساختیم؟

[70] اگر می‌خواستیم آن آب را شور و تلخ می‌گردانیدیم، پس چرا شکرگزاری نمی‌کنید؟!

[71] آیا آتشی که روشن می‌کنید می‌نگرید؟

[72] آیا شما درخت آن را آفریدید یا ما آفریدیم؟

[73] ما آن را مایه پند و عبرت و توشه مسافران (کوه و بیابان عالم) گردانیدیم.

[74] پس (ای رسول) به نام بزرگ خدای خود تسبیح گو.

[75] سوگند به مواقع نزول ستارگان (یا آیات کریمه قرآن).

[76] و این سوگند اگر بدانید بسی سوگند بزرگی است.

[77] که این قرآن کتابی بسیار بزرگوار و سودمند و گرامی است.

[78] که در لوح محفوظ سرّ حق مقام دارد.

[79] که جز دست پاکان (و فهم خاصّان) بدان نرسد.

[80] تنزیلی از پروردگار عالم است.

[81] آیا با این سخن (آسمانی) باز انکار و نفاق می‌ورزید؟

[82] و بهره خود را تکذیب آن قرار می‌دهید؟

[83] پس چرا هنگامی که جان کسی به گلو رسد.

[84] و شما وقت مرگ (بر بالین آن مرده حاضرید و او را) می‌نگرید.

[85] و ما به او از شما نزدیکتریم لیکن شما بصیرت ندارید.

[86] پس چرا اگر حیات به دست شما و طبیعت است و شما را آفریننده‌ای نیست.

[87] روح را دوباره به بدن مرده باز نمی‌گردانید اگر راست می‌گویید؟

[88] پس (بدانید آن که بمیرد) اگر از مقربان درگاه خداست.

[89] آنجا در آسایش و نعمت و بهشت ابدی است.

[90] و اگر از اصحاب یمین است.

[91] پس (وی را بشارت دهید که) تو را (از هر رنج و درد و الم) ایمنی و سلامت است.

[92] و اما اگر از منکران و گمراهان است.

[93] نصیبش حمیم جهنم است.

[94] و جایگاهش آتش دوزخ است.

[95] این (وعد و وعید) البته یقین و حق و حقیقت است.

[96] پس به نام بزرگ خدای خود تسبیح گوی.