💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.ayati › 56 captured on 2024-05-10 at 11:50:33. Gemini links have been rewritten to link to archived content
⬅️ Previous capture (2024-03-21)
-=-=-=-=-=-=-
[1] چون قيامت واقع شود،
[2] كه در واقع‌شدنش هيچ دروغ نيست،
[3] گروهى را خواركننده است و گروهى را برافرازنده.
[4] آنگاه كه زمين به سختى بلرزد،
[5] و كوه‌ها به تمامى متلاشى شوند،
[6] و چون غبارى پراكنده گردند،
[7] شما سه گروه باشيد:
[8] يكى اهل سعادت. اهل سعادت چه حال دارند؟
[9] ديگر، اهل شقاوت. اهل شقاوت چه حال دارند؟
[10] سه ديگر، آنها كه سبقت جسته بودند و اينك پيش افتاده‌اند.
[11] اينان مقرّبانند،
[12] در بهشتهاى پرنعمت.
[13] گروهى از پيشينيان،
[14] و اندكى از آنها كه از پى آمده‌اند،
[15] بر تختهايى مرصّع،
[16] روبروى هم بر آنها تكيه زده‌اند.
[17] پسرانى همواره جوان گردشان مى‌چرخند،
[18] با قدحها و ابريقها و جامهايى از شرابى كه در جويها جارى است.
[19] از نوشيدنش نه سردرد گيرند و نه بيهوش شوند.
[20] و ميوه‌هايى كه خود برمى‌گزينند.
[21] و گوشت پرنده هر چه بخواهند.
[22] و حوران درشت چشم،
[23] همانند مرواريدهايى در صدف.
[24] همه به پاداش كارهايى كه مى‌كرده‌اند.
[25] در آنجا نه سخن لغو شنوند و نه گناه‌آلود.
[26] جز يك سخن: سلام، سلام.
[27] اما اصحاب سعادت، اصحاب سعادت چه حال دارند؟
[28] در زير درخت سدر بى‌خار،
[29] و درخت موزى كه ميوه‌اش بر يكديگر چيده‌شده،
[30] و سايه‌اى دايم،
[31] و آبى همواره جارى،
[32] و ميوه‌اى بسيار،
[33] كه نه منقطع مى‌گردد و نه كس را از آن باز دارند.
[34] و زنانى ارجمند.
[35] آن زنان را ما بيافريديم، آفريدنى.
[36] و دوشيزگان ساختيم.
[37] معشوق همسران خويشند،
[38] براى اصحاب سعادت.
[39] گروهى از پيشينيان،
[40] و گروهى كه از پى آمده‌اند.
[41] اما اصحاب شقاوت، اصحاب شقاوت چه حال دارند؟
[42] در باد سموم و آب جوشانند.
[43] در سايه‌اى از دود سياه،
[44] نه سرد و نه خوش،
[45] اينان پيش از اين در ناز و نعمت بودند.
[46] و بر گناهان بزرگ اصرار مى‌ورزيدند.
[47] و مى‌گفتند: آيا زمانى كه ما مُرديم و خاك و استخوان شديم باز هم ما را زنده مى‌كنند،
[48] يا نياكان ما را؟
[49] بگو: همه را، آنان كه از پيش بوده‌اند و آنها كه از پى‌شان آمده بودند،
[50] همه در وعده‌گاه آن روز معين خواهند بود.
[51] آنگاه شما اى گمراهان تكذيب‌كننده،
[52] از درختان زقّوم خواهيد خورد.
[53] و شكمهاى خود را از آن پر خواهيد كرد.
[54] و بر سر آن آب جوشان خواهيد نوشيد.
[55] چنان مى‌نوشيد كه شتر تشنه آب مى‌نوشد.
[56] اين است غذايشان در روز جزا.
[57] ما شما را آفريده‌ايم؛ پس چرا تصديق نمى‌كنيد؟
[58] آيا آن منى را كه برون مى‌ريزيد ديده‌ايد؟
[59] آيا شما او را مى‌آفرينيد يا ما آفريننده‌ايم؟
[60] ما مرگ را بر شما مقدر ساختيم و ناتوان از آن نيستيم كه
[61] به جاى شما قومى همانند شما بياوريم و شما را به صورتى كه از آن بى‌خبريد از نو بيافرينيم.
[62] شما از آفرينش نخست آگاهيد؛ چرا به يادش نياوريد؟
[63] آيا چيزى را كه مى‌كاريد ديده‌ايد؟
[64] آيا شما مى‌رويانيدش يا ما روياننده‌ايم؟
[65] اگر مى‌خواستيم خاشاكش مى‌ساختيم تا در شگفت بمانيد.
[66] گويند: ما ثروت بر باد دادگانيم؛
[67] ما بى‌نصيب ماندگانيم.
[68] آيا آبى را كه مى‌نوشيد ديده‌ايد؟
[69] آيا شما آن را از ابر فرو مى‌فرستيد يا ما فرو فرستنده‌ايم؟
[70] اگر مى‌خواستيم آن را تلخ مى‌گردانيديم. پس چرا سپاس نمى‌گوييد؟
[71] آيا آن آتشى را كه مى‌افروزيد ديده‌ايد؟
[72] آيا درختش را شما آفريده‌ايد يا ما آفريننده‌ايم؟
[73] ما آن را هشدارى و براى مسافران رهنورد، متاعى ساختيم.
[74] به نام پروردگار بزرگ خود تسبيح گوى.
[75] پس سوگند به غروبگاه ستارگان.
[76] و اين سوگندى است -اگر بدانيد- بزرگ.
[77] هر آينه، اين قرآنى است گرامى‌قدر،
[78] در كتابى مكنون.
[79] كه جز پاكان دست بر آن نزنند.
[80] نازل شده از جانب پروردگار جهانيان است.
[81] آيا اين سخن را دروغ مى‌انگاريد؟
[82] و نصيب خود را در دروغ انگاشتن آن قرار مى‌دهيد؟
[83] پس چرا آنگاه كه جان به گلوگاه رسد،
[84] و شما در اين هنگام مى‌نگريد، تكذيب نمى‌كنيد؟
[85] ما از شما به او نزديك‌تريم ولى شما نمى‌بينيد.
[86] اگر قيامت را باور نداريد،
[87] اگر راست مى‌گوييد، بازش گردانيد.
[88] اما اگر از مقربان باشد،
[89] براى اوست آسايش و روزى و بهشت پرنعمت.
[90] و اما اگر از اصحاب سعادت باشد:
[91] پس تو را از اصحاب سعادت سلام است.
[92] و اما اگر از تكذيب‌كنندگان گمراه باشد،
[93] به آب جوشان مهمانش كنند،
[94] و به دوزخش درآورند.
[95] اين سخن سخنى راست و يقين است.
[96] پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى.