💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.moezzi › 23 captured on 2024-03-21 at 19:39:07. Gemini links have been rewritten to link to archived content
-=-=-=-=-=-=-
[1] همانا رستگار شدند مؤمنان
[2] آنان که در نماز خویشند فروتنان
[3] و آنان که از یاوه (بیهده)اند روی‌گردانان
[4] و آنانکه هستند زکات را کنندگان
[5] و آنان که برای فرجهای خویشتند نگهدارندگانند
[6] مگر بر همسران خود یا آنچه دارا است دستهای ایشان که ایشانند نانکوهیدگان
[7] و آنکو خواهد ماورای این را پس آنانند تجاوزکنندگان
[8] و آنان که امانتها و عهدهای خویش را هستند رعایت‌کنندگان
[9] و آنان که بر نمازهای خویشند مواظبت‌کنندگان
[10] آنانند ارث‌برندگان
[11] که ارث برند بهشت را ایشانند در آن جاودانان
[12] و همانا آفریدیم انسان را از کشیده‌ای (یا چکیده) از گل
[13] پس گردانیدیمش چکه آبی در آرامگاهی جایدار
[14] پس آفریدیم نطفه (چکه) را خونی بسته پس آفریدیم خون را گوشتی جویده پس آفریدیم گوشت را استخوانهائی پس پوشانیدیم استخوانها را گوشتی سپس پدید آوردیمش آفرینشی دیگر پس خجسته باد خدا بهترین آفرینندگان
[15] سپس شمائید پس از آن هر آینه مردگان
[16] سپس همانا شما روز قیامت برانگیخته می‌شوید
[17] و همانا آفریدیم فراز شما هفت راه و نبودیم از آفرینش ناآگاهان
[18] و فرستادیم از آسمان آبی به اندازه‌ای پس جایگزین ساختیمش در زمین و همانا مائیم بر بردن آن توانایان
[19] پس پدید آوردیم برای شما بدان باغهائی از خرمابنها و انگورها شما را است در آن میوه‌هائی فراوان و از آن می‌خورید
[20] و درختی که برون می‌آید از طور سیناء می‌روید با روغن و رنگی (نان خورشی) برای خورندگان
[21] و همانا شما را است در چهارپایان عبرتی بنوشانیمتان از آنچه در شکمهای آنها است و برای شما است در آنها سودهای فراوان و از آنها می‌خورید
[22] و بر آنها و بر کشتی بار می‌شوید
[23] و همانا فرستادیم نوح را بسوی قومش گفت ای قوم من پرستش کنید خدا را نیست شما را خدایی جز او آیا نمی‌ترسید
[24] پس گفتند گروهی که کفر ورزیدند از قومش نیست این مگر بشری همانند شما خواهد برتری جوید بر شما و اگر می‌خواست خدا هر آینه می‌فرستاد فرشتگانی نشنیدیم بدین در پدران ما پیشینیان
[25] نیست او جز مردی که بدو است دیوانگی پس انتظار کشید بدو تا زمانی
[26] گفت پروردگارا یاریم کن بر آنچه دروغگویم شمردند
[27] پس وحی کردیم بدو که بساز کشتی را به دیدگان ما و به وحی ما تا گاهی که آید فرمان ما و بجوشد تنور پس جای ده در آن از هر کدام دو جفت را و خاندان خویش را مگر آنکه پیشی گرفت بر او سخن از ایشان و سخن نگوی با من در آنان که ستم کردند که ایشانند غرق‌شدگان
[28] پس گاهی که استوار شدی تو و آنکه با تو است در کشتی بگو سپاس خدائی را که رهائید ما را از گروه ستمگران
[29] و بگو پروردگارا فرود آور مرا فرودگاهی فرخنده و توئی بهترین فرودآرندگان
[30] همانا در این است آیتهائی و همانا هستیم ما آزمایش‌کنندگان
[31] سپس پدید آوردیم پس از ایشان قرنی دیگر را
[32] پس فرستادیم در ایشان فرستاده‌ای از ایشان که پرستش کنید خدا را نیست شما را خداوندی جز او آیا نمی‌ترسید
[33] و گفتند آن گروه از قومش که کفر ورزیدند و دروغ پنداشتند رسیدن را به آخرت و کامرائیشان دادیم در زندگانی دنیا نیست این جز بشری مانند شما می‌خورد از آنچه می‌خورید از آن و می‌نوشد از آنچه می‌نوشید
[34] و اگر فرمان برید بشری را همانند خویش شمائید در آن هنگام زیانکاران
[35] آیا وعده دهد شما را گاهی که مُردید و شدید خاکی و استخوانهائی آنکه شمائید برون‌آوردگان
[36] دور است دور آنچه وعده داده می‌شوید
[37] نیست آن جز زندگانی نزدیک ما می‌میریم و زنده می‌شویم و نیستیم برانگیختگان
[38] نیست او مگر مردی که بسته است بر خدا دروغی را و نیستیم ما بدو ایمان‌آرندگان
[39] گفت پروردگارا یاریم کن بدانچه تکذیبم کردند
[40] گفت پس از اندکی هر آینه خواهید گردید پشیمان
[41] پس گرفتشان خروشی به حقّ و گردانیدیمشان خاشاکی به روی سیل پس دور باد برای گروه ستمگران
[42] سپس پدید آوردیم پس از ایشان قرنهائی دگران
[43] سبقت نگیرند هیچ ملتی سرآمد خویش را و نه پس افتند
[44] سپس فرستادیم فرستادگان خود را پی‌درپی هر گاه می‌آمد ملتی را فرستاده‌اش تکذیبش می‌کردند پس پیرو گردانیدیم گروهی را از برای گروهی و گردانیدیمشان داستانهائی پس دورباد برای گروهی که ایمان نمی‌آورند
[45] پس فرستادیم موسی و برادرش هارون را به آیتهای خویش و فرمانروائی آشکار
[46] بسوی فرعون و گروهش پس سرکشیدند و شدند قومی برتری‌جویان
[47] پس گفتند آیا ایمان آریم برای دو بشر همانند ما و قوم آنانند برای ما پرستش‌کنندگان
[48] پس تکذیبشان کردند پس شدند از هلاک‌شدگان
[49] و همانا دادیم به موسی کتاب را شاید ایشان رهبری شوند
[50] و گردانیدیم پسر مریم و مادرش را آیتی و پناهشان دادیم بسوی فرازی دارای آرامش و آبی گوارا
[51] ای پیمبران بخورید از پاکیزه‌ها و بکنید کاری شایسته همانا منم بدانچه می‌کنید دانا
[52] و همانا این است ملت شما ملتی یگانه و منم پروردگار شما پس مرا بترسید
[53] پس پخش کردند کار خود را میان خود نامه‌هائی هر حزبی است بدانچه نزد ایشان است شادمان
[54] پس بگذارشان در فرورفتگیشان تا زمانی
[55] آیا پندارند که آنچه کمک دهیمشان بدان از مال و فرزندان
[56] شتاب کنیم برای ایشان در خوبیها بلکه درنمی‌یابند
[57] همانا آنان که از ترس پروردگار خویشند هراسان
[58] و آنان که به آیتهای پروردگار خویشند ایمان‌آرندگان
[59] و آنان که به پروردگار خویش شرک نورزند
[60] و آنان که دهند آنچه را دهند و دلهاشان لرزان است که بسوی پروردگار خویشند بازگشت‌کنان
[61] آنان می‌شتابند در خوبیها و ایشانند آنها را پیشی‌گیرندگان
[62] و تکلیف نکنیم کس را جز به اندازه گشایش او (تاب و توانش) و نزد ما است نامه‌ای که سخن گوید به حقّ و ایشان ستم نمی‌شوند
[63] بلکه دلهاشان در گردابی است از این و ایشان را است کارهائی جز این که ایشانند آنها را کنندگان
[64] تا گاهی که گیریم هوسرانان (یا فرورفتگان) ایشان را به عذاب ناگهان فغان برآرند
[65] ننالید امروز همانا شما از ما یاری نشوید
[66] بودند آیتهای ما خوانده می‌شدند بر شما پس بودید بر پاشنه‌های خویش برمی‌گشتید
[67] کبرورزندگان بدان شب‌نشینی بیهده‌گویان
[68] آیا تدبر نکردند سخن را یا بیامدشان آنچه نیامد پدرانشان را آن پیشینیان
[69] یا نشناختند پیمبر خویش را پس ایشانند او را انکارکنان (ناشناسان)
[70] یا گویند بدو آشفتگی است بلکه بیامدشان به حقّ و بیشتر ایشانند حقّ را ناخوش‌دارندگان
[71] و اگر پیروی کند حقّ هوسهای آنان را هر آینه فاسد شود آسمانها و زمین و هر که در آنها است بلکه آوردیمشان به ذکر خود پس ایشانند از ذکر خود روی‌گردانان
[72] آیا پرسیشان هزینه پس هزینه پروردگار تو بهتر است و او است بهترین روزی‌دهندگان
[73] و همانا تو خوانیشان بسوی راهی راست
[74] و همانا آنان که ایمان نمی‌آرند به آخرت از راهند کناره‌گیران (کجروان)
[75] و اگر رحم کنیم ایشان را و بگشائیم آنچه بدیشان است از رنج همانا خیرگی کنند در سرکشی خود فروروندگان
[76] و همانا گرفتیمشان به عذاب پس فروتن نشدند برای پروردگار خویش و نه زاری کنند
[77] تا گاهی که برگشودیم بر ایشان دری را دارای عذابی سخت ناگهان ایشانند در آن سراسیمه یا نومیدان
[78] و او است آنکه پدید آورد برای شما گوش و دیده‌گان و دلها را به کمی سپاسگزارید
[79] و او است آنکه آفرید شما را از زمین و بسوی او گردآورده شوید
[80] و او است آنکه زنده کند و بمیراند و برای او است گردش شبانه روز آیا بخرد نمی‌یابید
[81] بلکه گفتند همانند آنچه گفتند پیشینیان
[82] گفتند آیا گاهی که مردیم و شدیم خاکی و استخوانهائی آیا مائیم برانگیختگان
[83] همانا وعده داده شدیم ما و پدران ما این را از پیش نیست این جز افسانه‌های پیشینیان
[84] بگو از آنِ کیست زمین و آنکه در آن است اگر هستید دانایان
[85] زود است گویند برای خدا بگو پس چرا یادآور نمی‌شوید
[86] بگو کیست پروردگار آسمانهای هفت‌گانه و پروردگار عرش بزرگ
[87] بزودی گویند از آن خدا بگو پس چرا پرهیزکاری نکنید
[88] بگو کیست که به دست او است پادشاهیهای همه چیز و او پناه دهد و بر او پناه داده نشود اگر می‌دانید
[89] زود است گویند برای خدا بگو پس به کجا افسون می‌شوید
[90] بلکه آوردیمشان به حقّ و همانا ایشانند دروغگویان
[91] برنگرفت خدا فرزندی و نبود با وی خدائی چه در آن هنگام می‌برد هر خدائی آنچه را بیافریده است و برتری می‌جست برخی از ایشان بر برخی منزّه است خدا از آنچه می‌ستایند
[92] دانای نهان و هویدا پس برتر است از آنچه شرک ورزند
[93] بگو پروردگارا اگر بنمایانیم آنچه را وعده داده شوند
[94] پروردگارا پس نگردان مرا در گروه ستمگران
[95] و همانا مائیم بر آنکه بنمایانیمت آنچه را وعده بدیشان دهیم توانایان
[96] دور کن بدانچه آن بهتر است بدی را ما داناتریم بدانچه می‌ستایند
[97] و بگو پروردگارا پناه برم به تو از ریوهای شیاطین
[98] و پناه برم به تو پروردگارا از آنکه حاضر آیندم
[99] تا گاهی که بیاید یکیشان را مرگ گوید پروردگارا بازگردانید مرا
[100] شاید کرداری شایسته کنم در آنچه بازگذاردم نه چنین است همانا آن است سخنی که او است گوینده آن و از پشت سر آنان است برزخی (دیواری) تا روزی که برانگیخته شوند
[101] تا گاهی که دمیده شود در صور نباشد تباری میانشان در آن روز و نه از همدیگر پرسند
[102] پس آنکو سنگین شود سنجهایش آنانند رستگاران
[103] و آنکه سبک شود سنجشهایش پس آنانند که زیان کردند خویش را در دوزخند جاودانان
[104] بریان سازد رویهای ایشان را آتش و ایشانند در آن چهره‌سوختگان
[105] آیا نبود آیتهایم خوانده می‌شد بر شما پس بودید بدانها تکذیب‌کنندگان
[106] گفتند پروردگارا چیره گشت بر ما تیره روزی ما و شدیم گروهی گمراهان
[107] پروردگارا برون آر ما را از آن سپس اگر بازگشتیم همانا مائیم ستمکاران
[108] گفت گم شوید (نهیبی که به سگ می‌زنند) در آن و با من سخن نگوئید
[109] همانا بودند گروهی از بندگانم می‌گفتند پروردگارا ایمان آوردیم پس بیامرز ما را و رحم کن بر ما و توئی بهترین رحم‌کنندگان
[110] پس برگرفتیدشان مسخره تا فراموشتان کردند یاد مرا و بودید بدیشان خنده‌زنان
[111] همانا پاداششان دادم امروز بدانچه شکیبا شدند که ایشانند رستگاران
[112] گفت چند ماندید در زمین به شمار سالیان
[113] گفتند ماندیم روزی یا پاره روزی پس بپرس از شمارندگان
[114] گفت نماندید مگر اندکی اگر بودید می دانستید
[115] پس آیا پنداشتید که شما را آفریدیم بیهده و آنکه شما بسوی ما بازنمی‌گردید
[116] پس برتر است خدا پادشاه حقّ نیست خدائی جز او پروردگار عرش گرامی
[117] و آنکو بخواند با خدا خدائی دیگر را که نیستش حجتی بر آن جز این نیست که حسابش نزد پروردگار او است و همانا رستگار نشوند کافران
[118] و بگو پروردگارا بیامرز و رحم کن و توئی بهترین رحم‌کنندگان