💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.khorramshahi › 42 captured on 2024-03-21 at 19:22:23. Gemini links have been rewritten to link to archived content
-=-=-=-=-=-=-
[1] حم [حا ميم]
[2] عسق [عين سين قاف]
[3] بدين‌سان خداوند پيروزمند فرزانه به سوى تو و كسانى كه پيش از تو [پيامبر] بودند، وحى مى‌فرستد
[4] آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است او راست، و او بلندمرتبه بزرگ است
[5] نزديك است كه آسمانها [از ناروايى بهتان آنان] بر فرازشان پاره پاره شود، و فرشتگان سپاسگزارانه پروردگارشان را تسبيح مى‌گويند و براى زمينيان آمرزش مى‌خواهند، هان همانا خداوند است كه آمرزگار مهربان است
[6] و كسانى كه به جاى او سرورانى را به پرستش مى‌گيرند، خداوند حاكم بر آنهاست، و تو نگهبان آنان نيستى
[7] و بدين‌سان قرآنى عربى [/شيوا] بر تو وحى كرديم، تا [اهل] مكه و پيرامونيان آن را هشدار دهى، و از روز محشر كه شكى در آن نيست، هشدار دهى، كه گروهى در بهشتند و گروهى در دوزخ
[8] و اگر خداوند مى‌خواست آنان را امت يگانه‌اى قرار مى‌داد، ولى هركس را كه بخواهد در جوار رحمتش در مى‌آورد، و ستمكاران [مشرك] يار و ياورى ندارند
[9] يا به جاى او سرورانى را به پرستش گرفته‌اند، حال آنكه سرور [راستين] خداوند است و اوست كه مردگان را زندگى مى‌بخشد و او بر هر كارى تواناست
[10] و در هر آنچه اختلاف نظر پيدا كنيد، حكمش با خداوند است، چنين است خداوند، پروردگار من كه بر او توكل كرده‌ام و به درگاهش روى آورده‌ام
[11] پديد آورنده آسمانها و زمين كه براى شما از نوع خودتان همتايانى آفريده است، و از چارپايان نيز انواعى [قرار داده است]، و شما را در آن آفريده است، همانند او چيزى نيست و اوست كه شنواى بيناست
[12] او راست كليدهاى آسمانها و زمين، روزى را براى هركس كه بخواهد گشاده يا فروبسته مى‌دارد، كه او به هر كارى داناست
[13] در دين شما، هر آنچه به نوح سفارش كرده بود، مقرر داشت، و نيز آنچه به تو وحى كرده‌ايم، و آنچه به ابراهيم و موسى و عيسى سفارش كرده‌ايم، كه دين را برپا بداريد، و در آن اختلاف نورزيد، آنچه مشركان را به آن مى‌خوانى، بر ايشان دشوار آيد، خداوند است كه هركس را بخواهد به راه خويش برمى‌گزيند و هركس را كه روى به درگاه او آورد، به سوى خويش هدايت مى‌كند
[14] و تفرقه پيدا نكردند مگر پس از آنكه علم [وحى] برايشان آمد، آن هم از روى رشك و رقابتى كه در ميانشان بود، و اگر حكم پيشين پروردگارت تا سرآمدى معين تعلق نگرفته بود، در ميانشان داورى مى‌شد، و كسانى كه پس از ايشان كتاب را فراگرفتند از آن سخت در شك‌اند
[15] پس براى اين [امر] دعوت كن، و چنانكه دستور يافته‌اى پايدارى كن، و از هوى و هوس آنان پيروى مكن و بگو به هر كتابى كه خداوند فرو فرستاده است، ايمان آورده‌ام، و دستور يافته‌ام كه در ميان شما دادگرى كنم، خداوند پروردگار ما و پروردگار شماست، كار و كردار ما از آن ماست، و كار و كردار شما از آن شما، در ميان ما و شما گفت و گويى نيست، خداوند ما و شما را [براى داورى] گرد مى‌آورد و سير و سرانجام به سوى اوست
[16] و كسانى كه پس از پذيرفته شدن دعوت او درباره خداوند محاجه مى‌كنند، احتجاجشان در نزد پروردگارشان باطل است، و بر آنان خشمى [از جانب خداوند] است، و عذابى سهمگين [در پيش] دارند
[17] خداوند كسى است كه كتاب آسمانى و سنجه را به حق نازل كرده است و چه دانى چه بسا قيامت نزديك باشد
[18] كسانى كه آن را باور ندارند درباره آن شتاب مى‌ورزند، و كسانى كه ايمان آورده‌اند، از آن ترسانند، و مى‌دانند كه آن حق است، بدانيد كسانى كه درباره قيامت شك و شبهه دارند، در گمراهى دور و درازند
[19] خداوند در كار بندگانش باريك‌بين است، هركس را كه بخواهد روزى مى‌دهد و اوست تواناى پيروزمند
[20] هركس كه بهره كشت اخروى را خواسته باشد، براى او در كشت او مى‌افزاييم، و هركس بهره كشت دنيوى را خواسته باشد، از آن به او مى‌بخشيم، و براى او در آخرت بهره‌اى نيست
[21] يا مگر براى آنان شريكان [/معبودان ناحق] ى است كه براى آنان احكامى دينى مقرر داشته است كه خداوند آن را اجازه نداده است؟ و اگر حكم فيصله‌بخش [پيشين] نبود، در ميان آنان داورى مى‌شد، و براى ستمكاران [مشرك] عذابى دردناك [در پيش] است
[22] [آنگاه] ستمكاران [مشرك] را از كار و كردارشان هراسان بينى و [كيفر] آن به ايشان فرا مى‌رسد، و كسانى كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند، در سرابستانها باشند، آنچه بخواهند براى ايشان نزد پروردگارشان فراهم است، آن همان نعمت بزرگ است
[23] اين همان است كه خداوند به بندگانش كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند، مژده داده است، بگو براى آن كار از شما مزدى نمى‌طلبم، مگر دوستدارى در حق نزديكان [/اهل بيتم]، و هر كس كار نيكى كند، در آن برايش جزاى نيك بيفزاييم، چرا كه خداوند آمرزگار قدردان است
[24] يا مى‌گويند [پيامبر] بر خداوند دروغ بسته است، بدانيد كه اگر خداوند بخواهد بر دل تو مهر مى‌گذارد، و خداوند باطل را مى‌زدايد، و با كلمات خويش [دين] حق را استوار مى‌دارد، كه او داناى راز دلهاست
[25] و اوست كه توبه بندگانش را مى‌پذيرد و گناهان را مى‌بخشد و مى‌داند كه چه مى‌كنيد
[26] و [دعاى] كسانى را كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند، اجابت مى‌كند، و بر جزاى آنان از فضل خويش مى‌افزايد، و كافران عذابى سهمگين [در پيش] دارند
[27] و اگر خداوند روزى را بر همه بندگانش گسترده مى‌داشت، در روى زمين فتنه و فساد مى‌كردند، ولى به اندازه‌اى كه بخواهد مقرر مى‌دارد، كه او به كار بندگانش آگاه و بيناست
[28] و هموست كه باران را پس از آنكه نوميد شده‌اند، فرو مى‌فرستد، و رحمتش را مى‌گسترد، و او سرور ستوده است
[29] و از آيات او آفرينش آسمانها و زمين است و جانورانى كه در آنها پراكنده است، و او هرگاه بخواهد بر گردآوردن آنها تواناست
[30] و هر مصيبتى كه به شما برسد از كار و كردار خودتان است، و او از بسيارى [گناهان] در مى‌گذرد
[31] و شما در روى زمين گزير و گريزى نداريد، و شما را در برابر خداوند يار و ياورى نيست
[32] و از پديده‌هاى شگرف او كشتيهاست مانند كوهها در دريا
[33] اگر خواهد باد را نگه دارد، آنگاه آنها بر روى آن [دريا] راكد مانند، در اين براى هر شكيباى شاكرى مايه‌هاى عبرت است
[34] يا آنان [/اهل كشتى] را به خاطر كار و كردارشان نابود كند، و او از بسيارى [گناهان] در مى‌گذرد
[35] و كسانى كه در آيات ما مجادله مى‌كنند، بدانند كه گريزگاهى ندارند
[36] پس آنچه به شما داده شده است، بهره زندگانى دنياست، و براى كسانى كه ايمان آورده‌اند و به پروردگارشان توكل كرده‌اند، آنچه نزد خداوند است، بهتر و پايدارتر است
[37] و همچنين [براى] كسانى كه از گناهان كبيره و ناشايستيها پرهيز مى‌كنند، و چون خشمگين شوند، گذشت مى‌كنند
[38] و كسانى كه نداى پروردگارشان را استجابت كرده‌اند، و نماز را بر پا داشته‌اند و كارشان رايزنى با همديگر است، و از آنچه روزيشان داده‌ايم، مى‌بخشند
[39] و كسانى كه چون به آنان تعدى رسد، انتقام مى‌گيرند
[40] و جزاى هر بدى، بديى همانند آن است، پس هر كه عفو و نيكوكارى پيشه كند، پاداش او بر خداوند است، كه ستمكاران را دوست ندارد
[41] و هركس بعد از ستمى كه ديده است، انتقام گيرد، اينانند كه بر آنان ايرادى نيست
[42] ايراد تنها بر كسانى است كه به مردم ستم مى‌كنند و در روى زمين به ناحق سركشى مى‌نمايند، اينانند كه عذابى دردناك در پيش دارند
[43] و هركس كه شكيبايى و گذشت پيشه كند، بى‌گمان اين از كارهاى سترگ است
[44] و هركس خداوند بيراهش گذارد، ديگر پس از او سرورى ندارد، و ستمكاران [مشرك] را بينى كه چون عذاب را بنگرند، گويند آيا راهى براى بازگشت [به دنيا] هست
[45] و آنان را بينى كه بر آن [آتش دوزخ] عرضه دارندشان، از خوارى زبونند، و به گوشه چشم نيم گشاده مى‌نگرند، و مؤمنان گويند بى‌گمان زيانكاران كسانى هستند كه در روز [حساب و] قيامت به خويشتن و خانواده خويش زيان زده‌اند، بدانيد كه ستمكاران [مشرك] در عذابى پاينده‌اند
[46] و آنان را دوستانى نيست كه در برابر خداوند ياريشان كنند، و هركس كه خداوند بيراهش گذارد، او را راهى نيست
[47] نداى پروردگارتان را، پيش از آنكه روزى بيايد كه در برابر امر الهى بازگشتى نداشته باشد، بپذيريد، در چنين روزى شما را پناهگاهى نيست، و شما را مجال انكارى نيست
[48] پس اگر رويگردان شدند بدان كه تو را نگهبان ايشان نفرستاده‌ايم، بر تو جز پيام‌رسانى نيست، و ما چون از جانب خويش به انسان رحمتى بچشانيم، به آن شاد شود، و اگر به خاطر كار و كردار پيشينشان به ايشان بلايى رسد، آنگاه است كه انسان ناسپاس است
[49] فرمانروايى آسمانها و زمين از آن خداوند است، هر چه مى‌خواهد مى‌آفريند، به هركس كه خواهد [فرزند] دختر بخشد، و به هركس كه خواهد [فرزند] پسر
[50] يا به آنان هم پسر و هم دختر دهد، و هركس را كه خواهد سترون گرداند، كه او داناى تواناست
[51] و هيچ بشرى را نرسد كه خداوند با او سخن گويد مگر از راه وحى، يا از پشت پرده‌اى، يا فرشته‌اى بفرستد و آنچه مى‌خواهد به اذن خويش وحى كند كه او بلندمرتبه فرزانه است
[52] و بدين‌سان [پيام و كتاب] روحبخشى از امر خويش به تو وحى كرديم، و تو پيشتر نمى‌دانستى كتاب چيست و ايمان چيست؟ ولى آن را همچون نورى گردانديم كه هركس را از بندگان خويش كه بخواهيم با آن هدايت مى‌كنيم و بى‌گمان تو به راهى راست هدايت مى‌كنى
[53] راه خداوندى كه آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، او راست، بدانيد كه كارها به سوى خداوند باز مى‌گردد