💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.bahrampour › 42 captured on 2024-03-21 at 19:16:45. Gemini links have been rewritten to link to archived content
-=-=-=-=-=-=-
[1] حا، ميم
[2] عين، سين، قاف
[3] اين گونه خداوند مقتدر حكيم به تو و به كسانى كه پيش از تو بودند وحى مى‌كند
[4] آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است از آن اوست، و او بلند مرتبه و بزرگ است
[5] نزديك است آسمان‌ها [به خاطر عظمت وحى] از فراز يكديگر بشكافند و فرشتگان به حمد پروردگارشان تسبيح مى‌گويند و براى كسانى كه در زمينند آمرزش مى‌طلبند. آگاه باش كه بى‌شك خداست كه آمرزنده‌ى مهربان است
[6] و خدا مراقب كسانى است كه جز او را ولى و سرپرست گرفتند و تو بر آنها و كيل نيستى
[7] و بدين سان قرآن عربى را به تو وحى كرديم تا اهل مكه و هر كه را پيرامون آن است بيم دهى و از روز گرد آمدن [خلق] كه ترديدى در آن نيست بترسانى كه گروهى در بهشت و گروهى در دوزخند
[8] و اگر خدا مى‌خواست، قطعا آنها را يك امت قرار مى‌داد [و همه را به اجبار هدايت مى‌كرد] ليكن او [آنها را مختار ساخت تا] هر كه را بخواهد به رحمت خويش درآورد، و ستمگران را هيچ ولىّ و ياورى نيست
[9] آيا به جاى او سرپرستانى براى خود گرفته‌اند؟ خداست كه ولىّ [حقيقى] است، و اوست كه مردگان را زنده مى‌كند و هموست كه بر هر چيزى تواناست
[10] و در باره‌ى هر چه اختلاف كرديد، حكمش با خداست. اين خداى يكتا است كه پروردگار من است بر او توكل كرده‌ام و به او روى مى‌آورم
[11] خالق آسمان‌ها و زمين است. از خودتان براى شما زوج‌هايى پديد آورد، و از چهارپايان نيز جفت‌ها بيافريد. شما را در اين [زوجيت] تكثير مى‌كند. چيزى همانند او نيست، و اوست شنواى بينا
[12] كليدهاى آسمان‌ها و زمين از آن اوست. براى هر كس بخواهد روزى را گشايش مى‌دهد يا تنگ مى‌گيرد. همانا او به هر چيزى آگاه است
[13] براى شما از [احكام] دين همان را تشريع كرد كه به نوح توصيه كرده بود، و [نيز] آنچه را به تو وحى كرديم و آنچه را كه به ابراهيم و موسى و عيسى توصيه نموديم كه دين را برپا داريد و در آن تفرقه نكنيد. بر مشركان آنچه بدان دعوتشان مى‌كنى، گران است [و از توحي
[14] و آنها اختلاف نكردند مگر پس از آن كه علم برايشان آمد [آن هم] به صرف حسد [و برترى جويى] كه ميانشان بود. و اگر سخنى از پروردگارت بر اين نگذشته بود كه تا مدتى معين [مهلت داده شوند] قطعا ميانشان حكم [به هلاك] مى‌شد. و كسانى كه بعد از آنها كتاب [تورات
[15] پس براى اين [دين اسلام] دعوت كن، و همان گونه كه دستور يافته‌اى پايدارى كن و از هوس‌هاى آنها پيروى مكن و بگو: [من] به هر كتابى كه خدا نازل كرده ايمان آورده‌ام و مأمور شده‌ام ميان شما به عدالت حكم كنم. خداوند [يگانه] پروردگار ما و پروردگار شماست. اع
[16] و كسانى كه در باره‌ى خدا [و دين او] پس از آن كه [دعوت او] پذيرفته شد مجادله مى‌كنند، حجت آنها نزد پروردگارشان باطل است، و خشمى [از خدا] برايشان است و براى آنها عذابى سخت خواهد بود
[17] خدا كسى است كه كتاب و ترازو [ى اعمال و ايمان] را به حق نازل كرد، و تو چه مى‌دانى شايد قيامت نزديك باشد
[18] كسانى كه به آن ايمان ندارند شتاب در آمدن آن را مى‌خواهند، و كسانى كه ايمان آورده‌اند، از آن در هراسند و مى‌دانند كه آن حق است. آگاه باش كسانى كه در مورد قيامت جدال مى‌كنند سخت در گمراهى [پرت و] دورى هستند
[19] خدا نسبت به بندگانش لطف دارد، هر كه را بخواهد روزى مى‌دهد و اوست نيرومند شكست ناپذير
[20] هر كه كشت آخرت را بخواهد، براى وى در كشتش مى‌افزاييم و كسى كه تنها كشت اين دنيا را طلب كند به او از آن مى‌دهيم ولى در آخرت او را هيچ نصيبى نيست
[21] آيا براى آنها معبودهايى است كه برايشان از دين چيزى را كه خدا بدان رخصت نداده تشريع كرده‌اند؟ و اگر نبود آن سخن قطعى [مهلت] مسلما ميان آنها [به هلاكت] حكم مى‌شد و البته براى ظالمان عذابى دردناك است
[22] [آن روز] ظالمان را مى‌بينى كه از آنچه كسب كرده‌اند بيمناكند و همان بر آنها واقع مى‌شود، و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، در باغ‌هاى بهشتند. براى آنها هر چه بخواهند نزد پروردگارشان موجود است. اين همان تفضل بزرگ است
[23] اين همان [پاداشى] است كه خدا بندگان خود را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند [بدان] مژده مى‌دهد. بگو: من بر اين [رسالت] مزدى از شما نمى‌خواهم مگر محبت و دوستى خويشان [و اهل بيت] را. و هر كس نيكى كسب كند براى او در آن نيكى مى‌افزاييم. بى‌ترد
[24] آيا مى‌گويند بر خدا دروغ بسته؟ پس اگر خدا بخواهد بر دلت مهر مى‌نهد [تا نتوانى خلاف بگويى]، و خدا باطل را محو و حق را با سخنان خويش استوار مى‌گرداند. بى‌ترديد او به راز دل‌ها آگاه است
[25] و او كسى است كه توبه را از بندگان خود مى‌پذيرد و از بدى‌ها در مى‌گذرد و هر چه مى‌كنيد مى‌داند
[26] و [دعاى] كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند اجابت مى‌كند و از فضل خويش به آنها زياده مى‌دهد، ولى كافران را عذابى سخت خواهد بود
[27] و اگر خدا روزى را براى بندگانش وسعت مى‌داد، مسلما در زمين سر به عصيان بر مى‌داشتند، و ليكن به اندازه‌اى كه مى‌خواهد نازل مى‌كند. به راستى او به [حال] بندگانش آگاه و بيناست
[28] و اوست خدايى كه پس از نوميدى‌شان باران مى‌فرستد و رحمت خويش را [بر همه‌جا] مى‌گسترد، و سرپرست ستوده اوست
[29] و از نشانه‌هاى [قدرت] او آفرينش آسمان‌ها و زمين و آنچه از [انواع] جنبندگان در ميان آن دو پخش نموده است، و او هرگاه بخواهد برگردآوردن آنها قادر است
[30] و هر مصيبتى به شما برسد به سبب دستاورد خود شماست و [خدا] از بسيارى [گناهان] در مى‌گذرد
[31] و شما در زمين عاجز كننده [ى خدا] نيستيد و جز خدا شما را سرپرست و ياورى نيست
[32] و از نشانه‌هاى [قدرت] او كشتى‌هايى است چون كوه‌ها كه در دريا روانند
[33] اگر بخواهد باد را ساكن مى‌گرداند تا [كشتى‌ها] بر روى آب متوقف بمانند. قطعا در اين [امر] صابران شكر پيشه را عبرت‌هاست
[34] يا آنها را به سزاى [برخى از] آنچه مرتكب شده‌اند هلاكشان مى‌كند و از بسيارى در مى‌گذرد
[35] و تا آنان كه در آيات ما مجادله مى‌كنند بدانند كه ايشان را هيچ گريزى نيست
[36] و آنچه به شما داده شده متاع زندگى دنياست، و آنچه نزد خداست براى آنها كه ايمان آورده‌اند و بر خداى خود توكل مى‌كنند بهتر و پايدارتر است
[37] و [و نيز براى] كسانى كه از گناهان بزرگ و زشتكارى‌ها اجتناب مى‌كنند و چون به خشم آمدند در مى‌گذرند
[38] و كسانى كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند و نماز برپا داشتند و كارشان در ميانشان [بر پايه] مشورت است و از آنچه روزيشان كرده‌ايم انفاق مى‌كنند
[39] و آنان كه چون ستمى به آنها رسد [تسليم ظالم نمى‌شوند و بر ضد آنها] يارى مى‌جويند
[40] و سزاى بدى، بدى همانند آن است. پس هر كه در گذرد و اصلاح كند، پاداش او بر خداست. همانا ظالمان را دوست نمى‌دارد
[41] و البته هر كه بعد از مظلوم شدنش يارى جويد [و انتقام گيرد] چنين كسانى هيچ راه [ملامتى] بر ايشان نيست
[42] راه [ملامت] تنها بر كسانى است كه به مردم ظلم مى‌كنند و در زمين به ناحق سر به طغيان بر مى‌دارند، اينانند كه برايشان عذاب دردناكى است
[43] و البته هر كه صبورى و گذشت پيشه كرد، مسلما اين از كارهاى استوار و مهم است
[44] و هر كه را خدا بى‌راه گذارد، از آن پس او را غير از خدا يار و ياورى نخواهد بود. و ظالمان را مى‌بينى كه چون عذاب را ببينند گويند: آيا راهى براى بازگشتن [به دنيا] وجود دارد
[45] و آنان را مى‌بينى كه بر آن [آتش] عرضه مى‌شوند، در حالى كه از ذلت و زبونى فروتن شده و زير چشمى مى‌نگرند، و كسانى كه ايمان آورده‌اند گويند: همانا زيانكاران [واقعى] كسانى هستند كه روز قيامت خويشتن و كسان خود را دچار زيان كردند. آگاه باش كه ظالمان [آن
[46] و براى آنها دوستان و ياورانى نخواهد بود كه ايشان را در مقابل خدا يارى كنند. و هر كه را خدا بى‌راه گذارد، هيچ راه [نجاتى] براى او نخواهد بود
[47] [دعوت] پروردگارتان را اجابت كنيد پيش از آن كه روزى فرا رسد كه از جانب خدا بازگشتى براى [تحقق] آن نيست. آن روز براى شما نه پناهگاهى است و نه برايتان [مجال] انكار و دفاعى
[48] پس اگر روى برتافتند، ما تو را نفرستاديم كه نگهبانشان باشى. بر تو جز تبليغ [رسالت، چيزى] نيست. و به راستى ما چون به انسان رحمتى از جانب خود بچشانيم، بدان شاد [و سرمست] گردد، و اگر به سزاى كارى كه پيش فرستاده‌اند بديشان گزندى رسد [اين جاست كه] انسا
[49] فرمانروايى آسمان‌ها و زمين از آن اوست، هر چه بخواهد مى‌آفريند، به هر كه خواهد دخترانى مى‌بخشد و هر كه را خواهد پسرانى مى‌دهد
[50] يا [اگر بخواهد] آنها را پسران و دختران [هر دو را] مى‌دهد، و هر كه را بخواهد نازا مى‌كند. به راستى او داناى تواناست
[51] و هيچ بشرى را نرسد كه خدا با او سخن بگويد جز [از راه] وحى يا از فراسوى حجابى، يا رسولى بفرستد كه به اذن او هر چه بخواهد وحى كند. همانا او والا مقام حكيم است
[52] و همين گونه ما روحى از امر خود را [به صورت قرآن] به تو وحى كرديم، [و گر نه] تو نمى‌دانستى كتاب چيست و ايمان كدام است؟ ولى ما آن را نورى ساختيم كه هر يك از بندگان خود را كه بخواهيم به وسيله آن هدايت مى‌كنيم، و بى‌ترديد تو [مردم را] به راه راست هداي
[53] راه خدايى كه آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است از آن اوست. آگاه باش كه كارها به خدا باز مى‌گردد