💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.bahrampour › 35 captured on 2024-03-21 at 19:16:23. Gemini links have been rewritten to link to archived content
-=-=-=-=-=-=-
[1] سپاس خداى را كه پديد آورنده‌ى آسمان‌ها و زمين است [و] فرشتگان را رسولانى كرد كه داراى بال‌هاى دوگانه و سه‌گانه و چهارگانه‌اند. در آفرينش، هر چه بخواهد مى‌افزايد، چرا كه خدا بر هر چيزى تواناست
[2] هر رحمتى را كه خدا براى مردم بگشايد، بازدارنده‌اى براى آن نيست، و آنچه را كه بازدارد، پس از آن، كسى قادر به فرستادن آن نيست، و او شكست‌ناپذير حكيم است
[3] اى مردم! نعمت خدا بر خودتان را ياد كنيد. آيا غير از خدا آفريدگارى هست كه شما را از آسمان و زمين روزى دهد؟ خدايى جز او نيست، پس چگونه [از حق] برگردانده مى‌شويد
[4] و اگر تو را تكذيب كنند، قطعا پيش از تو [هم] فرستادگانى تكذيب شدند، و [همه] كارها به سوى خدا بازگردانده مى‌شود
[5] اى مردم! همانا وعده‌ى خدا حق است، پس مبادا زندگى دنيا شما را فريب دهد، و زنهار تا [شيطان] فريبكار، شما را به [كرم] خدا نفريبد
[6] در حقيقت، شيطان دشمن شماست، پس او را دشمن بگيريد. جز اين نيست كه او گروه خود را مى‌خواند تا از دوزخيان شوند
[7] كسانى كه كافر شدند، عذابى سخت خواهند داشت، و كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند، براى آنها آمرزش و پاداشى بزرگ است
[8] آيا آن كس كه زشتى كردارش براى او آراسته شده و آن را زيبا مى‌بيند [مانند مؤمن نيكوكار است]؟ پس خداست كه هر كه را بخواهد بى‌راه مى‌گذارد و هر كه را بخواهد هدايت مى‌كند. پس مبادا جان تو بر سر اندوه بر آنها [از كف] برود. قطعا خدا به آنچه مى‌كنند داناست
[9] و خدا كسى است كه بادها را روانه كرد، كه [همواره] ابرى را بر مى‌انگيزند، و [ما] آن را به سوى سرزمين مرده رانديم، و آن زمين را پس از مرگش به آن زنده كرديم. برخاستن [از قبرها] نيز چنين است
[10] هر كس عزت مى‌خواهد، عزت يكسره از آن خداست. سخنان پاكيزه به سوى او بالا مى‌رود و عمل صالح، آن را بالا مى‌برد. و كسانى كه زشتى‌ها را طرح‌ريزى مى‌كنند عذابى سخت خواهند داشت، و نيرنگ آنها حتما تباه مى‌شود
[11] و خداوند شما را از خاكى آفريد، سپس از نطفه‌اى، آن‌گاه شما را زوج‌ها گردانيد و هيچ زنى باردار نمى‌شود و بار نمى‌نهد مگر با علم او، و هيچ كهنسالى عمر طولانى نمى‌كند و يا از عمرش كاسته نمى‌شود، مگر آن كه در كتابى [مسطور] است. بى‌شك، اين [كار] بر خدا آسا
[12] و دو دريا يكسان نيستند: اين يك، شيرين و گوارا و نوشيدنش خوشگوار و آن يك شور و تلخ است و شما از هر دو گوشت تازه مى‌خوريد و وسايل زينتى پوشيدنى استخراج مى‌كنيد، و كشتى‌ها را در آن مى‌بينى كه [موج‌ها را] مى‌شكافند [و پيش مى‌روند] تا از فضل او روزى جويي
[13] شب را در روز داخل مى‌كند [و روز بلند مى‌شود] و روز را در شب وارد مى‌كند، و آفتاب و ماه را تسخير كرده است [كه] هر يك تا سر آمد معينى روانند. اين است خداوند كه پروردگار شماست. فرمانروايى از آن اوست، و كسانى را كه غير از او مى‌خوانيد، مالك پوست هسته خر
[14] اگر آنها را بخوانيد، صداى شما را نمى‌شنوند، و اگر مى‌شنيدند اجابتتان نمى‌كردند، و روز قيامت شرك شما را انكار مى‌كنند و [هيچ كس] مثل [خداى] آگاه، تو را خبردار نمى‌كند
[15] اى مردم! شما به خدا نيازمنديد، و خداست كه بى‌نياز و ستوده است
[16] اگر بخواهد، شما را مى‌برد و خلق جديدى مى‌آورد
[17] و اين [امر] براى خدا دشوار نيست
[18] و هيچ گناهكارى، بار [گناه] ديگرى را بر دوش نمى‌كشد، و اگر [شخص] گرانبارى [ديگرى را] براى حمل بار گناه خود بخواند، چيزى از آن برداشته نمى‌شود، هر چند خويشاوند باشد. تو تنها كسانى را كه در نهان از پروردگارشان مى‌ترسند و نماز برپا داشته‌اند هشدار توان
[19] و نابينا و بينا يكسان نيستند
[20] و نه ظلمت‌ها و نه روشنايى
[21] و نه سايه و نه گرماى آفتاب
[22] و نه زندگان يكسانند و نه مردگان. همانا خدا هر كه را بخواهد شنوا مى‌كند، و تو كسانى را كه در گورهايند شنوا نتوانى كرد
[23] تو صرفا [يك] هشدار دهنده هستى
[24] ما تو را به حق، بشارتگر و هشدار دهنده فرستاديم، و هيچ امّتى نبوده مگر اين كه در ميان آنها هشدار دهنده‌اى گذشته است
[25] و اگر تو را تكذيب كنند، قطعا كسانى كه پيش از آنها بودند [نيز] به تكذيب پرداختند پيامبرانشان دلايل آشكار و نوشته‌ها و كتاب روشنگر براى آنها آوردند
[26] آن‌گاه كسانى را كه كافر شدند، گرفتار كردم، پس [بنگر] چگونه بود عقوبت من
[27] آيا نديدى كه خدا از آسمان، آبى فرستاد و بدان ميوه‌هايى با رنگ‌هاى گوناگون پديد آورديم؟ و برخى از كوه‌ها [و سنگ‌ها] داراى خطوط [و رگه‌هايى] سفيد و سرخ به رنگ‌هاى مختلف و [گاه] به رنگ كاملا سياه هستند
[28] و از انسان‌ها و جنبندگان و چهارپايان نيز همان طور رنگ‌هايشان گوناگون است. از بندگان خدا تنها عالمان از او مى‌ترسند. آرى، خداوند شكست ناپذير آمرزنده است
[29] به يقين كسانى كه كتاب خدا را تلاوت مى‌كنند و نماز برپا داشته و از آنچه به ايشان روزى داده‌ايم در نهان و آشكار انفاق كرده‌اند، به تجارتى اميد بسته‌اند كه هرگز زوال نمى‌پذيرد
[30] تا [خدا] پاداششان را به طور كامل به آنها بدهد و از فضل خود بر ايشان بيفزايد كه او آمرزنده‌ى قدرشناس است
[31] و آنچه را از كتاب به سوى تو وحى كرديم، خود حق و تصديق كننده‌ى [كتاب‌هاى] پيش از آن است. قطعا خدا نسبت به بندگانش آگاه و بيناست
[32] سپس اين كتاب را به كسانى از بندگان خود كه برگزيديم به ميراث داديم كه از آنها برخى بر خود ستمكارند و برخى ميانه‌رو، و گروهى به اذن خدا در نيكى‌ها پيشگامند. اين همان فضيلت بزرگ است
[33] بهشت‌هاى جاويدانى كه در آن وارد مى‌شوند. در آن جا با دستبندهايى زرين و مرواريد زيور مى‌يابند، و در آن جا جامه‌شان حرير است
[34] و گويند: سپاس خدايى را كه اندوه را از ما برد. به راستى پروردگار ما آمرزنده و قدردان است
[35] خدايى كه ما را به فضل خويش در اين سراى ماندنى [و جاويدان] در آورد كه در آن جا نه رنجى به ما مى‌رسد و نه خستگى
[36] كسانى كه كافر شدند، آتش جهنم براى آنهاست. نه بر آنها حكم شود تا بميرند، و نه عذاب آن از ايشان كاسته شود. [آرى] اين چنين هر كفر پيشه‌اى را عقوبت مى‌كنيم
[37] و ايشان در آن جا فرياد بر مى‌آورند: پروردگارا! ما را بيرون بياور، تا غير از آنچه مى‌كرديم، كار شايسته كنيم. [گفته شود:] آيا شما را چندان عمر نداديم كه هر كه پندپذير است در آن مدت پند گيرد؟ و شما را هشدار دهنده هم آمد. پس بچشيد كه براى ستمگران ياورى ن
[38] خداست كه داناى نهان آسمان‌ها و زمين است، و اوست كه به راز دل‌ها آگاه است
[39] اوست كه شما را در اين سرزمين جانشين گردانيد. پس هر كه كافر شود كفرش به زيان اوست، و كافران را كفرشان جز خشم و بيزارى نزد پروردگارشان نمى‌افزايد، و كافران را كفرشان غير از زيان نمى‌افزايد
[40] بگو: به من خبر دهيد از شريكان خودتان كه به جاى خدا مى‌خوانيد به من نشان دهيد كه چه چيزى از زمين را آفريده‌اند، و يا آنها را در [كار] آسمان‌ها مشاركتى است، يا به ايشان كتابى داده‌ايم كه از آن دليلى بر [حقانيت] خود دارند؟ [هيچ كدام نيست] بلكه ستمكارا
[41] همانا خدا آسمان‌ها و زمين را نگاه مى‌دارد كه فرو نريزند، و اگر [به اذن او] فرو ريختند، بعد از او هيچ كس آنها را نگاه نمى‌دارد. اوست بردبار آمرزنده
[42] و [مشركان] با سوگندهاى سخت خود به خدا سوگند ياد كردند كه اگر بيم رسانى براى آنها بيايد، قطعا راه يافته‌تر از هر امّتى خواهند بود، ولى چون بيم‌رسانى برايشان آمد، جز بر رميدنشان نيفزود
[43] [زيرا انگيزه‌ى آنها] گردنكشى در زمين و نيرنگ زشت بود، و نيرنگ زشت جز دامن صاحبش را نگيرد. پس آيا جز سنّت [و سرنوشت شوم] پيشينيان را انتظار مى‌برند؟ و هرگز براى سنّت خدا تبديلى نخواهى يافت، و هرگز براى سنّت خدا دگرگونى نخواهى يافت
[44] آيا در زمين نگرديدند تا عاقبت [كار] كسانى را كه پيش از ايشان بودند و نيرومندتر از آنها بودند بنگرند؟ و هيچ چيز، نه در آسمان‌ها و نه در زمين خدا را ناتوان نمى‌سازد، چرا كه او داناى تواناست
[45] و اگر خدا مردم را به [سزاى] آنچه انجام داده‌اند مؤاخذه مى‌كرد، هيچ جنبنده‌اى را روى زمين باقى نمى‌گذاشت ولى تا مدتى معين مهلتشان مى‌دهد، و چون اجلشان فرا رسيد، خدا به [كار] بندگانش بيناست