💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.bahrampour › 31 captured on 2024-03-21 at 19:16:11. Gemini links have been rewritten to link to archived content
-=-=-=-=-=-=-
[1] الف، لام، ميم
[2] اينها آيات كتاب حكمت آموز است
[3] [كه] هدايت و رحمتى براى نيكوكاران است
[4] آنان كه نماز برپا مىدارند و زكات مىدهند و هم ايشانند كه به آخرت يقين دارند
[5] آنان بر هدايتى از جانب پروردگارشان استوارند و هم ايشان رستگارانند
[6] و برخى از مردم كسانىاند كه سخن بيهوده را مىخرند تا [مردم را] بىهيچ دانشى از راه خدا گمراه كنند و آيات الهى را به ريشخند گيرند براى آنان عذابى خوار كننده خواهد بود
[7] و چون آيات ما بر او تلاوت شود، با نخوت روى بر مىگرداند، چنان كه گويى آن را نشنيده است، گويى در دو گوش او سنگينى است. پس او را به عذابى دردناك بشارت ده
[8] بىترديد كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند، باغهاى پرنعمت [بهشت]، براى آنهاست
[9] كه در آن جاودان مىمانند وعدهى خدا حق است و اوست شكست ناپذير حكيم
[10] آسمانها را بىهيچ ستونى كه آن را ببينيد خلق كرد، و در زمين كوههاى استوار بيفكند تا شما را نجنباند. و در آن از هر گونه جنبندهاى منتشر ساخت. و از آسمان آبى فرستاديم و از هر نوع گياه پر بهرهى نيكو در آن رويانيديم
[11] اين آفرينش خداست. [اينك] به من نشان دهيد آنها كه غير اويند چه آفريدهاند؟ [هيچ!] بلكه ستمگران در گمراهى آشكارند
[12] و البته لقمان را حكمت داديم كه: خدا را سپاس دار. و هر كه سپاس دارد، تنها به سود خود سپاس مىدارد، و هر كس كفران كند، البته خدا بىنياز ستوده است
[13] و هنگامى كه لقمان به پسر خود در حالى كه او را پند مىداد، گفت: اى پسرك من! به خدا شرك مورز كه به راستى شرك، ظلم بزرگى است
[14] و ما به انسان در حق پدر و مادرش سفارش كرديم مادرش او را با ضعف روزافزون حمل كرد، و دوران شيرخوارگى او در دو سال است. [سفارش كرديم] كه شكرگزار من و پدر و مادرت باش كه سر انجام [همه] به سوى من است
[15] و اگر آن دو سعى كنند كه تو چيزى را كه بدان علم ندارى شريك من انگارى، فرمان ايشان مبر، و در دنيا با آنها به نيكى معاشرت كن و راه كسى را پيروى كن كه به من روى مىآورد و [سر انجام]، بازگشت شما به سوى من است، پس شما را بدانچه مىكرديد آگاه مىسازم
[16] اى پسرك من! اگر [عمل تو] هموزن دانه خردلى و در درون صخرهاى يا در آسمانها يا در زمين باشد، خدا آن را مىآورد همانا خدا بس دقيق و آگاه است
[17] اى پسرك من! نماز را برپا دار و به معروف وادار و از منكر بازدار، و بر آسيبى كه [در اين راه] به تو رسد صبر كن. بىترديد اين [صبورى] از كارهاى استوار است [كه ارادهى قوى مىخواهد]
[18] و از مردمان [به نخوت] رخ بر متاب، و در زمين به تكبر راه مرو، كه خدا هيچ خود پسند مغرورى را دوست نمىدارد
[19] و در راه رفتن خود ميانهرو باش، و از صداى خود بكاه، كه بدترين بانگها بانگ خران است
[20] آيا نديديد كه خدا آنچه را كه در آسمانها و در زمين است مسخّر شما ساخته، و نعمتهاى آشكار و پنهان خود را بر شما كامل كرده است؟ [باز] برخى از مردم، بدون هيچ دانش و هدايت و كتاب روشنگرى در بارهى خدا مجادله مىكنند
[21] و چون به آنها گفته شود: آنچه را كه خدا نازل كرده پيروى كنيد، گويند: [نه،] بلكه از آنچه پدرانمان را بر آن يافتهايم پيروى مىكنيم. آيا هر چند شيطان آنها را به سوى عذاب شعلهور فرا خواند [باز هم از آنها پيروى مىكنند]
[22] و هر كس خود را در حالى كه نيكوكار باشد تسليم خدا كند، قطعا به محكمترين دستاويز چنگ زده، و عاقبت كارها به سوى خداست
[23] و هر كس كفر ورزد، كفر او تو را غمگين نكند. بازگشتشان به سوى ماست، پس آنها را به [حقيقت] آنچه كردهاند آگاه خواهيم كرد. بىترديد خدا به راز دلها آگاه است
[24] اندكى برخوردارشان مىسازيم، سپس آنها را به عذابى شديد مىكشانيم
[25] و اگر از آنها بپرسى: چه كسى آسمانها و زمين را آفريده است؟ مسلما خواهند گفت: خدا. بگو: ستايش از آن خداست، ولى بيشترشان نمىدانند
[26] آنچه در آسمانها و زمين است از آن خداست. همانا خداست كه بىنياز ستوده است
[27] و اگر هر چه درخت در زمين است قلم بود و دريا [مركب و] هفت درياى ديگر به مدد آن مىآمد، [تا كلمات خدا را بنويسند] كلمات خدا پايان نمىپذيرفت، قطعا خداست كه شكست ناپذير حكيم است
[28] آفرينش و برانگيختن شما [در نزد ما] جز مانند [آفرينش] يك تن نيست. همانا خدا شنواى بيناست
[29] آيا نديدى كه خدا شب را در روز داخل مىكند [و شب بلند مىشود] و روز را در شب داخل مىكند [و روز بلند مىشود] و آفتاب و ماه را مسخّر ساخته و هر كدام تا زمان معينى [در مدارى] روانند و خدا به آنچه مىكنيد آگاه است
[30] اينها [همه] دليل آن است كه خداوند، همو حق است و غير از او هر چه مىخوانند باطل است و اين كه خدا بلند مرتبه بزرگ است
[31] آيا نديدى كه كشتىها به نعمت خدا در دريا حركت مىكنند تا برخى از نشانههاى [قدرت] خود را به شما نشان دهد؟ قطعا در اين [قدرتنمايى] براى هر شكيباى سپاسگزارى، نشانههاست
[32] و هنگامى كه آنها (سرنشينان كشتى) را موجى مانند سايبانها فرا گيرد، خدا را از روى اخلاص در دين [و بندگى] بخوانند، و چون به سوى خشكى نجاتشان داد، [تنها] برخى از آنها راه مستقيم را مىروند، و البتّه آيات ما را جز دغلهاى كفر پيشه انكار نمىكنند
[33] اى مردم! از پروردگارتان پروا كنيد و بترسيد از روزى كه نه پدرى از فرزندش دفع بلا كند و نه فرزندى از پدرش. به يقين وعدهى خدا حق است پس زندگى دنيا شما را نفريبد و آن فريبنده شما را به خدا مغرور نكند
[34] بىترديد، خداست كه علم قيامت نزد اوست، و باران مىفرستد، و آنچه را كه در رحمهاست مىداند، و كسى نمىداند فردا چه به دست مىآورد، و كسى نمىداند به كدام سرزمين مىميرد. در حقيقت، خدا داناى آگاه است