💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.ghomshei › 56 captured on 2024-03-21 at 18:59:49. Gemini links have been rewritten to link to archived content
-=-=-=-=-=-=-
[1] هنگامی که آن واقعه بزرگ (قیامت) واقع می‌گردد.
[2] که در وقوعش هیچ کذب و جای هیچ شک و ریب نیست.
[3] آن روز (قومی را به دوزخ) خوار و ذلیل کند و (طایفه‌ای را به جنّت) سربلند و رفیع گرداند.
[4] آن‌گاه که زمین شدید به حرکت و لرزه در آید.
[5] و کوههای سخت متلاشی شوند.
[6] و مانند ذرّات گرد در هوا پراکنده گردند.
[7] و شما خلایق بر سه دسته مختلف شوید.
[8] گروهی راستان، اصحاب یمین باشند که چقدر حالشان (در بهشت ابد) نیکوست!
[9] و گروهی ناراستان، اصحاب شومی و شقاوتند که چقدر روزگارشان (در دوزخ) سخت است.
[10] و (طایفه سوم) آنان که (مشتاقانه در ایمان) بر همه پیشی گرفتند و (در اطاعت خدا و رسول) مقام تقدم یافتند.
[11] آنان به حقیقت مقربان درگاهند.
[12] آنان در بهشت پرنعمت جاودانی متنعّمند.
[13] آنها جمعی بسیار از امم پیشینیان هستند.
[14] و عدّه قلیلی از متأخّران (یا بسیاری از مقدّمان امّت محمّد ص و قلیلی از مردم آخر زمان این امّت باشند).
[15] آنان بر سریرهای زربفت مرصّع به انواع جواهر تکیه زنند.
[16] همه (شادان) با یاران و دوستان رو به روی یکدیگر بر آن سریرهای عزّت می‌نشینند.
[17] و پسرانی زیبا که حسن و جوانیشان همیشگی و ابدی است گرد آنها به خدمت می‌گردند.
[18] با کوزه‌ها (ی بلورین) و مشربه‌ها (ی زرّین) و جامهای پر از شراب ناب.
[19] نه هرگز از آنها (هر چه نوشند) دردسری یابند و نه مستی عقل و رنج خمار کشند.
[20] و میوه خوش از هر چه برگزینند،
[21] و گوشت مرغان و هر غذا که مایل باشند،
[22] و زنان سیه چشم زیبا صورت،
[23] که (در بهاء و لطافت) چون درّ و لؤلؤ مکنونند (بر آنها مهیّاست).
[24] (این نعمتهای الهی) پاداش اعمال نیک آن بهشتیان است.
[25] نه آنجا هیچ حرفی لغو و بیهوده شنوند و نه به یکدیگر گناهی بربندند.
[26] هیچ جز سلام و تحیّت و احترام هم نگویند و نشنوند.
[27] و اصحاب یمین هم چه خوش روزگارند!
[28] در سایه درختان سدر پرمیوه بی‌خار.
[29] و درختان پربرگ سایه‌دار.
[30] و در سایه بلند درختان.
[31] و در طرف نهر آبهای روان زلال.
[32] و میوه‌های بسیار.
[33] که هیچ وقت منقطع نشود و هیچ کس بهشتیان را از آن میوه‌ها منع نکند.
[34] و فرشهای پربها (یا فراش و زنان زیبا).
[35] که آنها را ما در کمال حسن و زیبایی بیافریده‌ایم.
[36] و همیشه آن زنان را با کره گردانیده‌ایم.
[37] و شوهر دوست و با غنج و ناز و جوان و همسالان دلنواز.
[38] این نعمتهای بهشتی مخصوص اصحاب یمین است.
[39] که جمعی از پیشینیان،
[40] و جمعی از امت رسول آخر زمان هستند.
[41] و اما اصحاب شومی و شقاوت (که نامه عملشان به دست چپ است) چقدر روزگارشان سخت است!
[42] آنها در عذاب باد سموم و آب گرم باشند.
[43] و سایه‌ای از دود آتش دوزخ.
[44] که نه هرگز سرد شود و نه خوش نسیم گردد.
[45] این عذاب آنها را بدین سبب است که از این پیش به ناز و نعمت پرداختند.
[46] و بر گناه بزرگ (شرک و عناد) لجاجت و اصرار داشتند.
[47] و دایم می‌گفتند: آیا ما چون مردیم و خاک و استخوان پوسیده شدیم باز هم ما زنده می‌شویم؟
[48] و آیا پدران گذشته ما زنده خواهند شد؟
[49] بگو: البته تمام خلق اولین و آخرین،
[50] همه در وعده گاه روز معیّن محشر گرد آورده می‌شوند.
[51] آن گاه شما ای گمراهان منکر (قیامت).
[52] از درخت زقّوم تلخ دوزخ البته خواهید خورد.
[53] تا آنکه شکم را از آن پر می‌سازید.
[54] آن‌گاه همه از آب گرم جهنم بر روی آن می‌آشامند.
[55] بدان‌سان از عطش، آن آب را می‌نوشید که شتران تشنه آب می‌آشامند.
[56] این است طعام و شراب کافران در روز جزا.
[57] ما شما را بیافریدیم پس چرا تصدیق نمی‌کنید؟
[58] آیا ندیدید (و به حقیقت در نیافتید) که نخست شما نطفه‌ای (بی‌قدر و قابلیّت) بودید؟
[59] آیا شما خود آن نطفه را (به صورت فرزند انسان) می‌آفرینید یا ما آفریننده‌ایم؟
[60] ما مرگ را بر همه شما مقدّر ساختیم و هیچ کس بر قدرت ما سبق نتواند برد.
[61] در اینکه شما را فانی کرده و خلقی دیگر مثل شما بیافرینیم و شما را به صورتی (در جهانی دیگر) که اکنون از آن بی‌خبرید برانگیزیم.
[62] و بی‌شک شما از نشأه اوّل خود آگاه شدید (که از عدم به وجودتان آوردیم) پس چرا متذکر (عالم آخرت) نمی‌شوید؟
[63] آیا دیدید تخمی را که در زمین می‌کارید؟
[64] آیا شما آن تخم را می‌رویانید یا ما رویاننده‌ایم؟
[65] اگر ما بخواهیم کشت و زرع شما را خشک و تباه می‌سازیم تا با حسرت و ندامت به سخنان بیهوده پردازید.
[66] (و گویید) که ما سخت در زیان و غرامت افتادیم.
[67] بلکه به کلی محروم گردیدیم.
[68] آیا آبی را که شما می‌نوشید متوجهید؟
[69] آیا شما آن آب را از ابر فرو ریختید یا ما نازل ساختیم؟
[70] اگر می‌خواستیم آن آب را شور و تلخ می‌گردانیدیم، پس چرا شکرگزاری نمی‌کنید؟!
[71] آیا آتشی که روشن می‌کنید می‌نگرید؟
[72] آیا شما درخت آن را آفریدید یا ما آفریدیم؟
[73] ما آن را مایه پند و عبرت و توشه مسافران (کوه و بیابان عالم) گردانیدیم.
[74] پس (ای رسول) به نام بزرگ خدای خود تسبیح گو.
[75] سوگند به مواقع نزول ستارگان (یا آیات کریمه قرآن).
[76] و این سوگند اگر بدانید بسی سوگند بزرگی است.
[77] که این قرآن کتابی بسیار بزرگوار و سودمند و گرامی است.
[78] که در لوح محفوظ سرّ حق مقام دارد.
[79] که جز دست پاکان (و فهم خاصّان) بدان نرسد.
[80] تنزیلی از پروردگار عالم است.
[81] آیا با این سخن (آسمانی) باز انکار و نفاق می‌ورزید؟
[82] و بهره خود را تکذیب آن قرار می‌دهید؟
[83] پس چرا هنگامی که جان کسی به گلو رسد.
[84] و شما وقت مرگ (بر بالین آن مرده حاضرید و او را) می‌نگرید.
[85] و ما به او از شما نزدیکتریم لیکن شما بصیرت ندارید.
[86] پس چرا اگر حیات به دست شما و طبیعت است و شما را آفریننده‌ای نیست.
[87] روح را دوباره به بدن مرده باز نمی‌گردانید اگر راست می‌گویید؟
[88] پس (بدانید آن که بمیرد) اگر از مقربان درگاه خداست.
[89] آنجا در آسایش و نعمت و بهشت ابدی است.
[90] و اگر از اصحاب یمین است.
[91] پس (وی را بشارت دهید که) تو را (از هر رنج و درد و الم) ایمنی و سلامت است.
[92] و اما اگر از منکران و گمراهان است.
[93] نصیبش حمیم جهنم است.
[94] و جایگاهش آتش دوزخ است.
[95] این (وعد و وعید) البته یقین و حق و حقیقت است.
[96] پس به نام بزرگ خدای خود تسبیح گوی.