💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.fooladvand › 44 captured on 2024-03-21 at 18:53:37. Gemini links have been rewritten to link to archived content
-=-=-=-=-=-=-
[1] حاء، ميم.
[2] سوگند به كتاب روشنگر،
[3] [كه] ما آن را در شبى فرخنده نازل كرديم، [زيرا] كه ما هشداردهنده بوديم.
[4] در آن [شب] هر [گونه] كارى [به نحوى] استوار فيصله مى‌يابد.
[5] [اين] كارى است [كه] از جانب ما [صورت مى‌گيرد]. ما فرستنده [پيامبران] بوديم.
[6] [و اين] رحمتى از پروردگار توست، كه او شنواى داناست.
[7] پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است، اگر يقين داريد.
[8] خدايى جز او نيست؛ او زندگى مى‌بخشد و مى‌ميراند؛ پروردگار شما و پروردگار پدران شماست.
[9] ولى نه، آنها به شك و شبهه خويش سرگرمند.
[10] پس در انتظار روزى باش كه آسمان دودى نمايان برمى‌آورد،
[11] كه مردم را فرو مى‌گيرد؛ اين است عذاب پر درد.
[12] [مى‌گويند:] «پروردگارا، اين عذاب را از ما دفع كن كه ما ايمان داريم.»
[13] آنان را كجا [جاى] پند[گرفتن] باشد، و حال آنكه به يقين براى آنان پيامبرى روشنگر آمده است.
[14] پس، از او روى برتافتند و گفتند: «تعليم‌يافته‌اى ديوانه است.»
[15] ما اين عذاب را اندكى از شما برمى‌داريم [ولى شما] در حقيقت باز از سر مى‌گيريد.
[16] روزى كه دست به حمله مى‌زنيم، همان حمله بزرگ؛ [آنگاه] ما انتقام‌كشنده‌ايم.
[17] و به يقين، پيش از آنان قوم فرعون را بيازموديم، و پيامبرى بزرگوار برايشان آمد،
[18] كه [به آنان گفت:] «بندگان خدا را به من بسپاريد، زيرا كه من شما را فرستاده‌اى امينم.
[19] و بر خدا برترى مجوييد كه من براى شما حجتى آشكار آورده‌ام.
[20] و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم از اينكه مرا سنگباران كنيد.
[21] و اگر به من ايمان نمى‌آوريد، پس، از من كناره گيريد.»
[22] پس پروردگار خود را خواند كه: «اينها مردمى گناهكارند.»
[23] [فرمود:] «بندگانم را شبانه ببر، زيرا شما مورد تعقيب واقع خواهيد شد.
[24] و دريا را هنگامى كه آرام است پشت سر بگذار، كه آنان سپاهى غرق‌شدنى‌اند.»
[25] [وه،] چه باغها و چشمه‌سارانى [كه آنها بعد از خود] بر جاى نهادند،
[26] و كشتزارها و جايگاه‌هاى نيكو،
[27] و نعمتى كه از آن برخوردار بودند.
[28] [آرى،] اين چنين [بود] و آنها را به مردمى ديگر ميراث داديم.
[29] و آسمان و زمين بر آنان زارى نكردند و مهلت نيافتند.
[30] و به راستى، فرزندان اسرائيل را از عذاب خفت‌آور رهانيديم:
[31] از [دست] فرعون كه متكبّرى از افراطكاران بود.
[32] و قطعاً آنان را دانسته بر مردم جهان ترجيح داديم.
[33] و از نشانه‌ها [ى الهى] آنچه را كه در آن آزمايشى آشكار بود، بديشان داديم.
[34] هر آينه اين [كافران] مى‌گويند:
[35] «جز مرگ نخستين، ديگر [واقعه‌اى] نيست و ما زنده‌شدنى نيستيم.
[36] اگر راست مى‌گوييد، پس پدران ما را [باز] آوريد.
[37] آيا ايشان بهترند يا قوم «تُبّع» و كسانى كه پيش از آنها بودند؟ آنها را هلاك كرديم، زيرا كه گنهكار بودند.
[38] و آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است به بازى نيافريده‌ايم؛
[39] آنها را جز به حق نيافريده‌ايم، ليكن بيشترشان نمى‌دانند.
[40] در حقيقت، روز «جدا سازى» موعد همه آنهاست.
[41] همان روزى كه هيچ دوستى از هيچ دوستى نمى‌تواند حمايتى كند، و آنان يارى نمى‌شوند،
[42] مگر كسى را كه خدا رحمت كرده است، زيرا كه اوست همان ارجمند مهربان.
[43] آرى! درخت زقوم،
[44] خوراك گناه پيشه است.
[45] چون مس گداخته در شكمها مى‌گدازد؛
[46] همانند جوشش آب جوشان.
[47] او را بگيريد و به ميان دوزخش بكشانيد،
[48] آنگاه از عذاب آب جوشان بر سرش فرو ريزيد.
[49] بچش كه تو همان ارجمند بزرگوارى!
[50] اين است همان چيزى كه در باره آن ترديد مى‌كرديد.
[51] به راستى پرهيزگاران در جايگاهى آسوده [اند]،
[52] در بوستانها و كنار چشمه‌سارها.
[53] پرنيان نازك و ديباى ستبر مى‌پوشند [و] برابر هم نشسته‌اند.
[54] [آرى،] چنين [خواهد بود] و آنها را با حوريان درشت‌چشم همسر مى‌گردانيم.
[55] در آنجا هر ميوه‌اى را [كه بخواهند] آسوده خاطر مى‌طلبند.
[56] در آنجا جز مرگ نخستين، مرگ نخواهند چشيد و [خدا] آنها را از عذاب دوزخ نگاه مى‌دارد.
[57] [اين] بخششى است از جانب پروردگار تو. اين است همان كاميابى بزرگ.
[58] در حقيقت، [قرآن] را بر زبان تو آسان گردانيديم، اميد كه پند پذيرند.
[59] پس مراقب باش، زيرا كه آنان هم مراقبند.