💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.ayati › 69 captured on 2024-03-21 at 18:49:30. Gemini links have been rewritten to link to archived content
-=-=-=-=-=-=-
[1] آن روز بر حق.
[2] چيست آن روز بر حق؟
[3] و چه دانى كه آن روز بر حق چيست؟
[4] قوم ثمود و عاد روز رستاخيز را دروغ انگاشتند.
[5] اما قوم ثمود به آن بانگ سهمگين هلاك شدند.
[6] و اما قوم عاد با وزش باد صُرصر به هلاكت رسيدند.
[7] آن عذاب را هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنان بگماشت. آن قوم را چون تنههاى پوسيده خرما مىديدى كه افتادهاند و مُردهاند.
[8] آيا كسى را مىبينى كه از آنها بر جاى مانده باشد؟
[9] و فرعون و مردمى كه پيش از او بودند و نيز مردم مُؤتفكَه گناهكار آمدند.
[10] فرستاده پروردگارشان را نافرمانى كردند و خدا نيز آنان را به سختى فرو گرفت.
[11] چون آب طغيان كرد، شما را به كشتى سوار كرديم.
[12] تا آن را مايه اندرزتان گردانيم و گوش نگهدارنده اندرز آن را فرا گيرد.
[13] چون يك بار در صور دميده شود،
[14] و زمين و كوهها را برگيرند و يكباره در هم كوبند،
[15] آن روز آن حادثه به وقوع پيوسته باشد.
[16] و آسمان كه در آن روز سست شده است، بشكافد.
[17] و فرشتگان در اطراف آسمان باشند. و در آن روز هشت تن از آنها عرش پروردگارت را بر فراز سرشان حمل مىكنند.
[18] آن روز شما را پيش آورند و هيچ چيز شما نهان نماند.
[19] اما هر كس كه نامه اعمالش را به دست راستش دهند، مىگويد: نامه مرا بگيريد و بخوانيد.
[20] من يقين داشتم كه حساب خود را خواهم ديد.
[21] پس او در يك زندگى پسنديده و خوش خواهد بود،
[22] در بهشتى برين،
[23] كه ميوههايش در دسترس باشد.
[24] بخوريد و بياشاميد، گوارا باد شما را. اينها پاداش اعمالى است كه در ايام گذشته به جاى مىآوردهايد.
[25] اما آن كس كه نامه اعمالش را به دست چپش دهند مىگويد: اى كاش نامه مرا به دست من نداده بودند،
[26] و ندانسته بودم كه حساب من چيست،
[27] اى كاش همان مرگ مىبود و بس،
[28] دارايى من مرا سود نبخشيد،
[29] قدرت من از دست من برفت.
[30] بگيريدش، زنجيرش كنيد.
[31] و به جهنمش بكشيد.
[32] و او را با زنجيرى به درازاى هفتاد ذراع بكشيد.
[33] زيرا به خداى بزرگ ايمان نداشت.
[34] و به طعامدادن به مسكينان كسى را ترغيب نمىكرد.
[35] در آن روز، در آنجا هيچ دوستى نخواهد داشت.
[36] طعامش چيزى جز چرك و خون اهل دوزخ نيست.
[37] تنها خطاكاران از آن طعام مىخورند.
[38] پس سوگند به آنچه مىبينيد،
[39] و آنچه نمىبينيد،
[40] كه اين سخن فرستادهاى بزرگوار است،
[41] نه سخن شاعرى. چه اندك ايمان مىآوريد.
[42] و نيز سخن كاهنى نيست. چه اندك پند مىگيريد.
[43] از جانب پروردگار جهانيان نازل شده است.
[44] اگر پيامبر پارهاى سخنان را به افترا بر ما مىبست،
[45] با قدرت او را فرومىگرفتيم،
[46] سپس رگ دلش را پاره مىكرديم،
[47] و هيچ يك از شما را توان آن نبود كه مانع شود.
[48] و قرآن براى پرهيزگاران پندى است.
[49] ما مىدانيم كه از ميان شما كسانى هستند كه تكذيب مىكنند.
[50] و قرآن كافران را مايه حسرت است.
[51] و آن سخن حق و يقين است.
[52] پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح بگوى.