💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.ayati › 43 captured on 2024-03-21 at 18:48:18. Gemini links have been rewritten to link to archived content

View Raw

More Information

-=-=-=-=-=-=-

AbdolMohammad Ayati, Surah 43: Ornaments of gold (Az-Zukhruf)

Surahs

[1] حا، ميم.

[2] سوگند به اين كتاب روشنگر.

[3] ما اين كتاب را قرآنى عربى قرار داديم، باشد كه به عقل دريابيد.

[4] و آن در ام‌الكتاب است در نزد ما؛ كتابى ارجمند و حكمت‌آميز.

[5] آيا بدان سبب كه مردمى گزافكار هستيد، از شما اعراض كنيم و قرآن را از شما دريغ داريم؟

[6] به ميان پيشينيان پيامبران بسيارى فرستاديم.

[7] و هيچ پيامبرى بر آنها مبعوث نمى‌شد مگر آنكه مسخره‌اش مى‌كردند.

[8] آنها را كه از ايشان نيرومندتر بودند هلاك كرديم. و داستان پيشينيان گذشت.

[9] اگر از آنها بپرسى: چه كسى آسمانها و زمين را آفريده است؟ مى‌گويند: آنها را آن پيروزمند دانا آفريده است.

[10] آن كه زمين را بستر شما ساخت و برايتان راه‌ها در آن پديد آورد، باشد كه هدايت شويد.

[11] و آن كه از آسمان آب فرستاد، به اندازه. و بدان سرزمين مرده را زنده كرديم. شما نيز اينچنين از گورها بيرون آورده شويد.

[12] و آن كه همه جفتها را بيافريد. و برايتان از كشتيها و چارپايان مركبها ساخت كه سوار شويد.

[13] و چون بر پشت آنها قرار گرفتيد، نعمت پروردگارتان را ياد كنيد و بگوييد: منزه است آن كس كه اينها را رام ما كرد و گرنه ما را توان آن نبود.

[14] و ما به سوى پروردگارمان باز مى‌گرديم.

[15] و براى او از ميان بندگانش فرزندى قائل شدند. آدمى به آشكارا ناسپاس است.

[16] آيا او از ميان مخلوقاتش براى خود دختران برگرفته و پسران را خاص شما كرده است؟

[17] و چون به يكى از آنها مژده تولد همان چيزى را دهند كه به خداى رحمان نسبت داده رويش سياه گردد و آكنده از خشم شود.

[18] آيا آن كه به آرايش پرورش يافته و در هنگام جدال آشكار نمى‌گردد از آن خداست؟

[19] و فرشتگان را كه بندگان خدايند زن پنداشتند. آيا به هنگام خلقتشان آنجا حاضر بوده‌اند؟ زودا كه اين شهادتشان را مى‌نويسند و از آنها بازخواست مى‌شود.

[20] گفتند: اگر خداى رحمان مى‌خواست ما فرشتگان را نمى‌پرستيديم. آنچه مى‌گويند از روى نادانى است و جز به دروغ سخن نمى‌گويند.

[21] آيا پيش از قرآن كتابى برايشان نازل كرده‌ايم كه اكنون بدان تمسك مى‌جويند؟

[22] نه، مى‌گويند: پدرانمان را بر آيينى يافتيم و ما از پى آنها مى‌رويم.

[23] بدين سان، پيش از تو، به هيچ قريه‌اى بيم‌دهنده‌اى نفرستاديم مگر آنكه متنعمانش گفتند: پدرانمان را بر آيينى يافتيم و ما به اعمال آنها اقتدا مى‌كنيم.

[24] گفت: حتى اگر براى شما چيزى بياورم كه از آنچه پدرانتان را بر آن يافته بوديد هدايت‌كننده‌تر باشد؟ گفتند: ما به آيينى كه شما را بدان فرستاده‌اند بى‌ايمانيم.

[25] پس، از آنها انتقام گرفتيم. و بنگر كه عاقبت تكذيب‌كنندگان چگونه بوده است؟

[26] و ابراهيم به پدر و قومش گفت: من از آنچه شما مى‌پرستيد بيزارم،

[27] مگر آن كه مرا آفريده، كه او راهنماييم خواهد كرد.

[28] و اين سخن را در فرزندان خود سخنى پاينده كرد، باشد كه به خدا باز گردند.

[29] و من اينان و پدرانشان را از زندگى بهره‌مند كردم تا آنگاه كه حق و پيامبرى روشنگر به سويشان آمد.

[30] چون حق بر آنها آشكار شد گفتند: اين جادوست و ما بدان ايمان نمى‌آوريم.

[31] گفتند: چرا اين قرآن بر مردى از بزرگمردان آن دو قريه نازل نشده است؟

[32] آيا آنان از رحمت پروردگارت را تقسيم مى‌كنند؟ حال آنكه ما روزى آنها را در زندگى دنيا ميانشان تقسيم مى‌كنيم. و بعضى را به مرتبت، بالاتر از بعضى ديگر قرار داده‌ايم تا بعضى بعض ديگر را به خدمت گيرند. و رحمت پروردگارت از آنچه آنها گرد مى‌آورند بهتر است.

[33] و اگر نه آن بود كه همه مردم يك امت مى‌شدند، سقفهاى خانه‌هاى كسانى را كه خداى رحمان را باور ندارند از نقره مى‌كرديم و بر آنها نردبامهايى مى‌نهاديم تا بر آن بالا روند.

[34] و براى خانه‌هايشان نيز درهايى از نقره مى‌كرديم و تختهايى كه بر آن تكيه زنند.

[35] و از هر گونه زينت. و همه اينها برخوردارى ناچيز دنيوى است، حال آنكه آخرت در نزد پروردگار تو براى پرهيزگاران است.

[36] هر كس كه از ياد خداى رحمان روى گرداند، شيطانى بر او مى‌گماريم كه همواره همراهش باشد.

[37] و آن شيطانها آنان را از راه خدا باز مى‌گردانند، ولى پندارند كه هدايت‌يافتگانند.

[38] تا آنگاه كه نزد ما آيد، مى‌گويد: اى كاش دورى من و تو دورى مشرق و مغرب بود. و تو چه همراه بدى بودى.

[39] چون ستم كرديد آن روز پشيمانى سود نكند و هر دو در عذاب شريك باشيد.

[40] آيا تو مى‌خواهى به كران سخن بشنوانى، يا كوران و آنهايى را كه در گمراهى آشكار هستند راه بنمايى؟

[41] و اگر تو را ببريم، از آنها انتقام مى‌گيريم،

[42] يا آن عذابى را كه به آنها وعده داده‌ايم به تو نشان مى‌دهيم، كه ما بر ايشان توانا هستيم.

[43] پس در آنچه به تو وحى شده است چنگ بزن كه تو بر راه راست هستى.

[44] و قرآن سبب بلندآوازه گشتن تو و قوم توست، و زودا كه بازخواست شويد.

[45] از پيامبران ما كه پيش از تو فرستاده‌ايم بپرس: آيا جز خداى رحمان، ديگرى را براى پرستش آنها قرار داده بوديم؟

[46] و هر آينه موسى را همراه با آيات خود بر فرعون و مهتران قومش فرستاديم و گفت: من فرستاده پروردگار جهانيانم.

[47] چون آيات ما را بر آنان عرضه داشت، به ناگاه همه از آن به خنده افتادند.

[48] و هر معجزه‌اى كه به آنها نشان داديم از معجزه ديگر عظيم‌تر بود. آنگاه همه را به عذاب گرفتار كرديم، باشد كه بازگردند.

[49] گفتند: اى جادوگر، پروردگارت را با آن عهدى كه با تو نهاده است براى ما بخوان كه ما هدايت‌شدگانيم.

[50] چون عذاب را از آنها برداشتيم، پيمان خود را شكستند.

[51] فرعون در ميان مردمش ندا داد كه: اى قوم من، آيا پادشاهى مصر و اين جويباران كه از زير پاى من جارى هستند از آن من نيستند؟ آيا نمى‌بينيد؟

[52] آيا من بهترم يا اين مرد خوار ذليل كه درست سخن‌گفتن نتواند؟

[53] چرا دستهايش را به دستبندهاى طلا نياراسته‌اند؟ و چرا گروهى از فرشتگان همراهش نيامده‌اند؟

[54] پس قوم خود را گمراه ساخت تا از او اطاعت كردند، كه مردمى تبهكار بودند.

[55] چون ما را به خشم آوردند، از آنها انتقام گرفتيم و همگان را غرقه ساختيم.

[56] آنان را در شمار گذشتگان و داستان براى آيندگان كرديم.

[57] و چون داستان پسر مريم آورده شد، قوم تو به شادمانى فرياد زدند،

[58] و گفتند: آيا خدايان ما بهترند يا او؟ و اين سخن را جز براى جدال با تو نگفتند، كه مردمى ستيزه‌جويند.

[59] او جز بنده‌اى نبود كه ما نعمتش ارزانى داشتيم و مايه عبرت بنى‌اسرائيلش گردانيديم.

[60] اگر مى‌خواستيم به جاى شما فرشتگانى پديد مى‌آورديم تا در روى زمين جانشين شما گردند.

[61] و هر آينه او نشانه فرارسيدن قيامت است. در آن شك مكنيد، و از من متابعت كنيد. اين است راه راست.

[62] شيطان شما را از راه باز نگرداند، زيرا او دشمن آشكار شماست.

[63] و چون عيسى با دليلهاى روشن خود آمد، گفت: برايتان حكمت آورده‌ام و آمده‌ام تا چيزهايى را كه در آن اختلاف مى‌كنيد بيان كنم. پس، از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد.

[64] خداى يكتا پروردگار من و پروردگار شماست. او را بپرستيد. راه راست اين است.

[65] گروه‌ها با هم اختلاف كردند. پس واى بر ستمكاران از عذاب دردآور قيامت.

[66] آيا چشم به راه چيزى جز قيامتند كه ناگاه و بى‌خبرشان بيايد؟

[67] در آن روز دوستان -غير از پرهيزگاران- دشمن يكديگرند.

[68] اى بندگان من، در آن روز بيمى بر شما نيست و شما غمگين نمى‌شويد.

[69] آن كسان كه به آيات ما ايمان آورده‌اند و تسليم امر ما شده‌اند،

[70] شما و جفتهايتان با شادكامى به بهشت داخل شويد.

[71] قدحهاى زرين و سبوها را در ميانشان به گردش مى‌آورند. در آنجاست هر چه نفس آرزو كند و ديده از آن لذت ببرد. و در آنجا جاودانه خواهيد بود.

[72] اين بهشتى است كه به پاداش كارهايى كه كرده‌ايد به ميراثش مى‌بريد.

[73] در آنجا برايتان ميوه‌هاى بسيار هست كه از آنها مى‌خوريد.

[74] گناهكاران در عذاب جهنم جاويدانند.

[75] عذابشان كاهش نمى‌يابد و آنها از نوميدى خاموش باشند.

[76] ما به آنها ستمى نكرده‌ايم؛ آنها خود به خويشتن ستم كرده‌اند.

[77] فرياد برآورند كه: اى مالك، كاش پروردگار تو ما را بميراند. مى‌گويد: نه، شما در اينجا ماندنى هستيد.

[78] ما شما را با حق آشنا كرديم ولى بيشترتان از حق كراهت داشتيد.

[79] آيا آنها در اعتقاد خويش پاى فشرده‌اند؟ ما هم پاى فشرده‌ايم.

[80] آيا مى‌پندارند ما راز و نجوايشان را نمى‌شنويم؟ آرى، رسولان ما نزد آنها هستند و مى‌نويسند.

[81] بگو: اگر خداى رحمان را فرزندى مى‌بود، من از نخستين پرستندگان مى‌بودم.

[82] منزه است پروردگار آسمانها و زمين و پروردگار عرش از آن نسبتها كه به او مى‌دهند.

[83] پس رهايشان كن تا به همان سخنان باطل مشغول باشند و به بازيچه سرگرم، تا آن روزى كه آنها را وعده داده‌اند برسد.

[84] اوست كه هم در آسمان خداست و هم در زمين خداست و حكيم و داناست.

[85] برتر و بزرگوارتر است آن كس كه فرمانروايى آسمانها و زمين و هر چه در ميان آنهاست از آن اوست و علم فرارسيدن قيامت نزد اوست و به او بازگردانده مى‌شويد.

[86] كسانى سواى او را كه به خدايى مى‌خوانند قادر به شفاعت كسى نيستند. مگر كسانى كه از روى علم، به حق شهادت داده باشند.

[87] اگر از ايشان بپرسى كه چه كسى آنها را آفريده است، مى‌گويند: الله. پس چرا از حق روى مى‌گردانند؟

[88] گفتارش اين بود: اى پروردگار من، اينان مردمى هستند كه ايمان نمى‌آورند.

[89] پس، از آنها درگذر و بگو: ايمنى است شما را. آرى به زودى خواهند دانست.

Previous

Next

Powered by Al Quran Cloud