💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.moezzi › 40 captured on 2024-03-21 at 19:39:59. Gemini links have been rewritten to link to archived content
-=-=-=-=-=-=-
[1] حم
[2] فرستادن کتاب از خداوند عزّتمند دانا
[3] آمرزنده گناه پذیرنده توبه سخت‌شکنجه خداوند نیرومندی نیست خدائی جز او بسوی او است بازگشت
[4] نستیزند در آیتهای خدا جز آنان که کفر ورزیدند پس نفریبدت گردش آنان در شهرها
[5] تکذیب کردند پیش از ایشان قوم نوح و احزاب از پس ایشان و آهنگ کرد هر ملتی پیغمبر خویش را تا بگیرندش و ستیزه کردند بوسیله باطل تا نابود کنند بدان حقّ را پس بگرفتیمشان پس چگونه بود مرا عقوبت
[6] و بدینسان راست آمد سخن پروردگارت بر آنان که کفر ورزیدند که آنانند یاران آتش
[7] آنان که بردارند عرش را و آنان که گرد آنند تسبیح کنند به سپاس پروردگار خویش و ایمان آرند بدو و آمرزش خواهند برای آنان که ایمان آوردند پروردگارا فراگرفتی همه چیز را به رحمت و دانش پس بیامرز آنان را که توبه کردند و پیروی کردند راه تو را و بازدارشان از عذاب دوزخ
[8] پروردگارا و درآور ایشان را بهشتهای جاودانی که نوید دادی بدیشان و آنان که شایسته شدند از پدران ایشان و همسران ایشان و فرزندان ایشان که توئی همانا عزتمند حکیم
[9] و دورسازشان از بدیها و آن را که از بدیها دور ساختی آن روز همانا رحمتش آوردی و این است آن رستگاری بزرگ
[10] همانا آنان که کفر ورزیدند بانگ داده شوند که همانا خشم خدا بزرگتر است از خشم شما خویشتن را گاهی که خوانده می‌شدید بسوی ایمان پس کفر ورزیدید
[11] گفتند پروردگارا می‌راندی ما را دوبار و زنده ساختی ما را دوبار پس اعتراف کردیم به گناهان خویش آیا هست بسوی بازگشت راهی
[12] این بدان است که هر گاه خوانده می‌شد خدا به تنهائی کفر می‌ورزیدید و اگر شرک‌ورزیده می‌شد بدو می‌گرویدید پس حکومت از آن خدای برتر بزرگ است
[13] او است آنکه بنماید به شما آیتهای خویش را و فرستد برای شما از آسمان روزیی و یادآور نشود مگر آنکه بازگشت کند
[14] پس بخوانید خدا را پاک‌دارنده برایش دین را و اگر چه ناخوش دارند کافران
[15] بلند پایگاه‌ها دارنده عرش فرستد روح را از امر خویش بر هر که خواهد از بندگان خویش تا بترساند از روز ملاقات
[16] روزی که ایشان نمودارند نهان نماند بر خدا از ایشان چیزی از آن کیست پادشاهی در آن روز از آن خدا است یکتای چیره‌جوی
[17] امروز پاداش داده شود هر کس بدانچه فراهم کرده است نیست ستمی امروز همانا خدا است شتابنده در شمار
[18] و بترسانشان از روز نزدیک گاهی که دلها نزد گلوگاه‌ها است خشم فروخورندگان نیست ستمگران را دوست و نه شفاعتگری که فرمانبرداری شود
[19] می‌داند چشمک‌زدن دیدگان را و آنچه نهان دارند سینه‌ها
[20] و خدا داوری کند به حقّ و آنان را که خوانند جز وی داوری نکنند به چیزی همانا خدا است شنوای بینا
[21] آیا نگشتند در زمین تا بنگرند چگونه بوده است فرجام آنان که بودند پیش از ایشان بودند سخت‌تر از ایشان در نیرو و نشانیهای بجای مانده در زمین پس بگرفتندشان خدا به گناهانشان و نبود ایشان را از خدا نگهبانی
[22] این بدان است که ایشان بودند بیامدشان پیغمبرانشان به نشانیها پس کفر ورزیدند پس بگرفتشان خدا که او است نیرومند سخت‌شکنجه
[23] و همانا فرستادیم موسی را به آیتهای خویش و فرمانروائیی آشکار
[24] بسوی فرعون و هامان و قارون پس گفتند جادوگری است دروغگوی
[25] تا گاهی که بیامدشان به حقّ از نزد ما گفتند بکشید پسران آنان را که ایمان آوردند با وی و بازگذارید زنان ایشان را و نیست نیرنگ کافران جز در گمراهی
[26] و گفت فرعون بگذارید مرا بکشم موسی را و بخواند پروردگار خویش را چه ترسم دگرگون کند کیش شما را یا آنکه پدید آرد در زمین تباهی را
[27] و گفت موسی همانا پناه بردم به پروردگار خود و پروردگار شما از هر کبرورزنده که نمی‌گرود به روز شمار
[28] و گفت مرد مؤمنی از کسان فرعون که نهان می‌داشت ایمان خود را آیا می‌کشید مردی را بدانکه گفت پروردگار من خدا است حالی که آورده است شما را به نشانیها از پروردگار خویش و اگر دروغگو باشد پس بر او است دروغش و اگر راستگو باشد برسد شما را پاره آنچه وعده دهد به شما همانا خدا هدایت نکند آنان را که او است فزونی‌جوینده دروغگوی
[29] ای قوم من شما را است پادشاهی امروز چیره آیندگانید در زمین پس که یاری کند ما را از خشم خدا اگر بیاید ما را گفت فرعون ننمایم به شما جز آنچه ببینم و نه رهبریتان کنم مگر به راه راست
[30] و گفت آنکه ایمان آورده بود ای قوم همانا ترسم بر شما مانند روز احزاب
[31] مانند شیوه قوم نوح و عاد و ثمود و آنان که پس از ایشان بودند و نیست خدا خواهان ستمی بر بندگان
[32] و ای قوم همانا ترسم بر شما از روز فریاد
[33] روزی که روی برتابید پشت‌کنان نیست شما را از خدا نگهدارنده‌ای و آن را که گمراه کند خدا نباشدش راهنمائی
[34] و هر آینه بیامدتان یوسف پیش از این به نشانیها پس ماندید پیوسته در شکّی از آنچه بیاوردتان تا گاهی که مرد گفتید هرگز نیانگیزد خدا پس از وی پیمبری بدینسان گمراه کند خدا هر که را او است فزونی‌خواه شک‌آورنده
[35] آنان که می‌ستیزند در آیتهای خدا بی‌فرمانروائیی که دهدشان بزرگ کین‌ورزی است نزد خدا و نزد آنان که ایمان آوردند چنین مهر نهد خدا بر هر دل برتری‌جوی گردن‌فراز
[36] و گفت فرعون ای هامان بنیاد کن برایم برجی (کاخی) شاید رسم به درها
[37] درهای آسمانها پس سر برآرم به خدای موسی و هر آینه گمان دارمش دروغگوی و بدینسان بیاراست برای فرعون زشتی کردارش و بازداشته شد از راه و نیست نیرنگ فرعون جز در تباهی
[38] و گفت آنکه ایمان آورد ای قوم مرا پیروی کنید رهبریتان کنم به راه راست
[39] ای قوم من جز این نیست که این زندگانی دنیا است بهره و همانا خانه آخرت است سرای آرامگاه
[40] هر که کردار زشت کند کیفر نشود جز همانندش و هر که کردار شایسته کند از نر یا ماده حالی که او است مؤمن پس آنان به بهشت درآیند روزیمند شوند در آن بی‌شمار
[41] و ای قوم چه شود مرا که خوانمتان بسوی نجات و شما خوانیدم بسوی آتش
[42] خوانیدم که کفر ورزم به خدا و شریک گردانم با وی آنچه را نیستم بدان دانشی و من خوانمتان بسوی خداوند عزّتمند آمرزگار
[43] ناگزیر آنچه مرا بسویش خوانید نیستش دعوتی در دنیا و نه در آخرت و آنکه بازگشت ما بسوی خدا است و آنکه فزونی‌خواهانند یاران آتش
[44] زود است یاد آرید آنچه را به شما گویم و بگذارم کار خویش را به خدا که خدا به بندگان است بینا
[45] پس نگهداشتش خدا از بدیهای آنچه نیرنگ آوردند و فرود آمد به خاندان فرعون زشتی عذاب
[46] آتش عرض شوند بر آن بامدادان و شامگاه و روزی که بپا شود ساعت درآرید خاندان فرعون را به سخت‌ترین عذاب
[47] و گاهی که پرخاش کنند در آتش پس گویند ناتوانان بدانان که کبر ورزیدند که ما بودیم شما را پیروانی آیا شمائید بی‌نیازکنندگان از ما بهره‌ای را از آتش
[48] گفتند آنان که کبر ورزیدند مائیم همگی در آن همانا خدا حکومت کرد میان بندگان
[49] و گفتند آنان که در آتشند به نگهبانان دوزخ بخوانید پروردگار خویش را بکاهد از ما روزی را از عذاب
[50] گفتند آیا نبود آنکه بیاید شما را پیغمبرانتان به نشانیها گفتند بلی گفتند پس بخوانید که نیست خواندن کافران جز در گمراهی
[51] ما هر آینه یاری می‌کنیم فرستادگان خویش را و آنان را که ایمان آوردند در زندگانی دنیا و روزی که بپا شوند گواهان
[52] روزی که سود ندهد ستمگران را بهانه‌جستن ایشان و ایشان را است لعنت و ایشان را است بدی آن سرای
[53] و همانا دادیم به موسی رهبری را و ارث دادیم به بنی‌اسرائیل کتاب را
[54] هدایت و یادآوریی برای دارندگان خردها
[55] پس شکیبا شو که وعده خدا است حقّ و آمرزش خواه برای گناه خویش و تسبیح گوی به سپاس پروردگار خود شامگاهان و بامداد
[56] همانا آنان که می‌ستیزند در آیتهای خدا نه به فرمانروائیی که آمدستشان نیست در سینه‌های آنان جز کبرورزی که نیستند بدان رسیده پس پناه بر به خدا که او است شنوای بینا
[57] همانا آفرینش آسمانها و زمین بزرگتر است از آفرینش مردم و لیکن بیشتر مردم نمی‌دانند
[58] و یکسان نیستند کور و بینا و آنان که ایمان آوردند و کردار شایسته کردند و نه بدکار به کمی یادآور شوید
[59] همانا ساعت آینده است نیست شکی در آن و لیکن بیشتر مردم نمی‌گروند
[60] و گفت پروردگار شما بخوانیدم می‌پذیرم برای شما همانا آنان که سرپیچند از پرستش من زود است درآیند دوزخ را سرافکندگان
[61] خدا است آنکه نهاد برای شما شب را تا بیارمید در آن و روز را بینا همانا خدا دارای فضل است بر مردم و لیکن بیشتر مردم سپاس نگزارند
[62] این است خدا پروردگار شما آفریدگار همه چیز نیست خدائی جز او پس کجا به دروغ رانده شوید
[63] چنین به دروغ رانده شدند آنان که بودند آیتهای خدا را انکار می‌کردند
[64] خدا است آنکه گردانید برای شما زمین را پایگاهی و آسمان را سازمانی و پیکر ساخت شما را پس نکو کرد پیکرهای شما را و روزی داد شما را از پاکیزه‌ها این است خدا پروردگار شما پس بزرگ است خدا پروردگار جهانیان
[65] او است زنده نیست خدائی جز او پس بخوانیدش پاک‌دارندگان برایش دین را سپاس خدای را پروردگار جهانیان
[66] بگو هر آینه بازداشته شدم از آنکه پرستم آنان را که خوانید جز خدا هنگامی که بیامدم نشانیها از پروردگارم و مأمور شدم که تسلیم شوم برای پروردگار جهانیان
[67] او است آنکه بیافرید شما را از خاکی پس از چکه آبی پس از خونی بسته پس درآورد شما را کودکی سپس تا برسید به نیروهای خویش پس تا باشید پیرانی و از شما است آنکه بمیرد از پیش و تا برسید سرآمدی نامبرده را و شاید شما بخرد آئید
[68] او است آنکه زنده کند و بمیراند و گاهی که بگذراند کاری را جز این نیست که بگویدش بشو پس می‌شود
[69] آیا ندیدی آنان را که ستیزه می‌کنند در آیتهای خدا کجا رانده می‌شوند
[70] آنان که تکذیب کردند کتاب را و آنچه فرستادیم بدان فرستادگان خویش را زود است می‌دانند
[71] گاهی که غلها در گردنهای آنان است و زنجیرها کشیده شوند
[72] در آب جوشان سپس در آتش افکنده شوند
[73] پس گفته شود بدیشان کجا بودید شرک می‌ورزیدید
[74] جز خدا را گفتند گم شدند از ما بلکه نبودیم بخوانیم از پیش چیزی را بدینسان گمراه می‌کند خدا کافران را
[75] این بدان است که بودید شادی می‌کردید در زمین به ناحق و بدانچه بودید هوسرانی می‌کردید
[76] درآئید درهای دوزخ را جاودانان در آن چه زشت است جایگاه گردنفرازان
[77] پس شکیبا شو که وعده خدا حقّ است و اگر بنمائیمت پاره آنچه وعده دهیمشان یا دریابیمت (بمیرانیمت) پس بسوی ما بازگردانیده شوند
[78] و هر آینه فرستادیم فرستادگانی پیش از تو از ایشان است آنان که داستان سرودیم بر تو و از ایشان است آنان که نخواندیم به داستان بر تو و نرسد پیمبری را که بیارد آیتی جز به دستور خدا تا هنگامی که درآید امر خدا داوری شود به حقّ و زیانکار شوند در آنجا تباه‌کاران
[79] خدا است آنکه قرار داد برای شما دامها را تا سوار شوید از آنها و از آنها می‌خورید
[80] و شما را است در آن سودهائی و تا برسید بدان نیازی را در سینه‌های خویش و بر آنها و بر کشتی سوار شوید
[81] و بنم��ید شما را آیتهای خویش پس کدام یک از آیتهای خدا را منکرید
[82] آیا نگشتند در زمین تا بنگرند چگونه بوده است فرجام آنان که پیش از ایشان بودند بودند بیشتر از ایشان و سخت‌تر در نیرو و نشانیهای جای‌گذارده در زمین پس بی‌نیاز نکرد از ایشان آنچه بودند فراهم می‌کردند
[83] و هنگامی که بیامدشان فرستادگانشان به نشانیها شاد شدند بدانچه نزد ایشان بود از دانش و فرود آمد بدیشان آنچه بودند بدان مسخره می‌کردند
[84] تا گاهی که دیدند خشم ما را گفتند ایمان آوردیم به خدا تنها و کفر ورزیدیم بدانچه بودیم بدان شرک ورزندگان
[85] و نبود سودشان دهد ایمانشان گاهی که دیدند خشم ما را شیوه خدا است که گذشت در بندگانش و زیانکار شدند در آنجا کافران