💾 Archived View for scholasticdiversity.us.to › scriptures › islam › quran › fa.bahrampour › 46 captured on 2024-03-21 at 19:16:57. Gemini links have been rewritten to link to archived content
-=-=-=-=-=-=-
[1] حا، ميم
[2] اين كتاب از جانب خداى شكست ناپذير حكيم نازل شده است
[3] [ما] آسمان‌ها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حق و تا سر آمدى معين نيافريديم، و كسانى كه كافر شدند، از هشدارهايى كه داده مى‌شوند رو گردانند
[4] بگو: به من خبر دهيد، آنچه را غير از خدا مى‌خوانيد، به من نشان دهيد كه چه چيزى از زمين را آفريده‌اند و يا در [خلقت] آسمان‌ها شركت داشته‌اند؟ اگر راست مى‌گوييد [دليلى از] كتابى كه پيش از اين [قرآن] است يا اثرى علمى [از پيشينيان] براى من بياوريد [كه ا
[5] و كيست گمراه‌تر از آن كس كه به جاى خدا كسى را مى‌خواند كه تا روز قيامت هم او را پاسخ نخواهد داد و آنها از دعايشان بى‌خبرند
[6] و زمانى كه مردم محشور گردند، [اين معبودان] دشمنان آنها شوند و عبادتشان را انكار كنند
[7] و چون آيات روشن ما بر ايشان تلاوت شود، منكران حق، وقتى حق به سويشان آيد، گويند: اين سحرى آشكار است
[8] آيا مى‌گويند: اين [كتاب] را به دروغ بافته است؟ بگو: اگر آن را بافته باشم [بايد مجازات شوم و] شما نمى‌توانيد خشم خدا را از من بازداريد. او به آنچه [با طعنه] به آن مى‌پردازيد [و جادويش مى‌خوانيد] آگاه‌تر است، و شهادت او ميان من و شما كافى است و اوست آ
[9] بگو: من از [ميان] پيامبران، پيامبر نوظهورى نيستم، و نمى‌دانم با من و شما چه معامله‌اى خواهد شد. جز آنچه را كه به من وحى مى‌شود پيروى نمى‌كنم، و من جز هشدار دهنده‌اى آشكار نيستم
[10] بگو: به من خبر دهيد، اگر اين [قرآن] از نزد خدا باشد و شما بدان كافر شويد و شاهدى از بنى اسرائيل [مانند عبد اللّه بن سلام] بر [حقانيت] مثل آن گواهى دهد و ايمان آورد و شما تكبر كنيد [آيا در اين صورت ستمكار نيستيد؟] البته خدا قوم ستمگر را هدايت نمى‌ك
[11] و كافران در حق مؤمنان گفتند: اگر [اين قرآن] چيز خوبى بود، به [پذيرفتن] آن بر ما پيشى نگرفته بودند، و چون خود به وسيله آن هدايت نيافته‌اند به زودى خواهند گفت: اين يك دروغ كهنه است
[12] و [حال آن كه] پيش از آن، كتاب موسى راهنما و رحمتى بود، و اين [قرآن] كتابى به زبان عربى است كه تصديق كننده [ى آن] است، تا كسانى را كه ستم كردند هشدار دهد و نيكوكاران را مژده‌اى باشد
[13] محققا كسانى كه گفتند: پروردگار ما خداست و استقامت كردند، نه بيمى بر آنهاست و نه غمگين مى‌شوند
[14] ايشان اهل بهشتند و براى هميشه در آن ماندگارند [اين] پاداشى است به خاطر آنچه انجام مى‌دادند
[15] و انسان را به نيكى كردن به پدر و مادر خود سفارش كرديم. مادرش با تحمل رنج به او باردار شد و با تحمل رنج او را بر زمين نهاد، و [دوران] حمل و از شير گرفتن او سى ماه است، تا آن كه به رشد كامل خود برسد و به چهل سال برسد، مى‌گويد: پروردگارا! بر دلم بيفكن
[16] آنان كسانى‌اند كه بهترين عملى را كه انجام داده‌اند از ايشان مى‌پذيريم و از بدى‌هايشان در زمره بهشتيان در مى‌گذريم وعده‌ى راستى كه وعده داده مى‌شدند
[17] و آن كه به پدر و مادر خود گفت: اف بر شما! آيا به من وعده مى‌دهيد كه [از قبر] بيرون آورده مى‌شوم و حال آن كه پيش از من نسل‌ها گذشتند [و برنخاستند]، و آن دو به [درگاه] خدا زارى مى‌كنند كه: واى بر تو! ايمان بياور، وعده‌ى خدا حق است، و او پاسخ مى‌دهد: ا
[18] آنان كسانى‌اند كه وعده‌ى عذاب بر آنها در [زمره‌ى] گروه‌هايى از جنّ و انس كه پيش از آنها بگذشتند حتمى شد كه بى‌ترديد آنها زيانكار بودند
[19] و براى هر يك [از مؤمن و كافر] بر حسب آنچه انجام داده‌اند درجاتى است، و تا [خدا پاداش] اعمالشان را تمام بدهد، و آنها مورد ستم واقع نخواهند شد
[20] و آن روز كه كافران بر آتش عرضه شوند، [به آنها گفته شود:] نعمت‌هاى پاكيزه [و خوشى‌هاى] خود را در زندگى دنيايتان [از بين] برديد و از آنها برخوردار شديد، پس امروز به سزاى آن كه در زمين به ناحق سركشى مى‌كرديد و به سبب آن كه نافرمانى مى‌كرديد به عذابى خ
[21] و برادر عاديان را به ياد آور، آن‌گاه كه قوم خويش را در [سرزمين] احقاف هشدار داد، با آن كه پيش از او و پس از او نيز هشدار دهندگانى بودند كه: جز خدا را مپرستيد. واقعا من بر شما از عذاب روزى هولناك مى‌ترسم
[22] گفتند: آيا به سوى ما آمده‌اى كه ما را از خدايانمان برگردانى؟ پس آنچه به ما وعده مى‌دهى بياور اگر راست مى‌گويى
[23] گفت: جز اين نيست كه آگاهى [از زمان وقوع عذاب] نزد خداست، و من آنچه را بدان فرستاده شده‌ام به شما ابلاغ مى‌كنم، ولى شما را مردمى جاهل مى‌بينم
[24] پس چون آن [عذاب] را ديدند كه به صورت ابرى به طرف وادى‌هايشان روى آورده، گفتند: اين ابرى است كه بر ما خواهد باريد. [گفته شد: نه،] بلكه اين همان چيزى است كه شتاب در آن را مى‌خواستيد تندبادى است كه در آن عذابى دردناك است
[25] همه چيز را به فرمان پروردگارش ريشه كن مى‌كند. پس چنان شدند كه چيزى جز خانه‌هايشان ديده نمى‌شد. [آرى]، اين چنين مردم مجرم را سزا مى‌دهيم
[26] و البته به آنها در چيزهايى قدرت و تمكّن داده بوديم كه شما را در آن تمكّن نداده‌ايم، و براى آنان شنوايى و ديده‌ها و دل‌هايى [نيرومندتر از شما] قرار داده بوديم، ولى چون آيات الهى را انكار كردند، نه شنوايى‌شان و نه ديدگانشان و نه دل‌هايشان به هيچ وجه ب
[27] و بى‌گمان، شهرهايى را كه پيرامون شما بود هلاك كرديم و آيات خود را [به صورت‌هاى] گوناگون بيان داشتيم به اميد آن كه برگردند
[28] پس چرا كسانى را كه جز خدا براى تقرب، به خدايى گرفته بودند ياريشان نكردند، بلكه از نظرشان ناپديد شدند؟ و اين بود [نتيجه‌ى] دروغ آنها و آنچه افترا مى‌بستند
[29] و چون تنى چند از جنّيان را به سوى تو روانه كرديم كه قرآن را مى‌شنيدند پس وقتى بر آن حضور يافتند، [به يكديگر] گفتند: ساكت باشيد و بشنويد و چون به پايان رسيد، براى هشدار به سوى قوم خود بازگشتند
[30] گفتند: اى قوم ما! ما كتابى را شنيديم كه بعد از موسى نازل شده و [كتاب‌هاى] پيش از خود را تصديق مى‌كند و به سوى حق و به راهى راست هدايت مى‌كند
[31] اى قوم ما! دعوت كننده‌ى الهى را اجابت كنيد و به او ايمان آوريد تا [خدا] از گناهانتان بگذرد و شما را از عذابى دردناك پناه دهد
[32] و هر كه دعوت كننده‌ى الهى را اجابت نكند، عاجز كننده‌ى خدا در زمين نيست و در برابر او هيچ دوست و حمايتگرى نخواهد داشت [و] آنها در گمراهى آشكارند
[33] آيا نديدند آن خدايى كه آسمان‌ها و زمين را آفريد و در آفريدن آنها درمانده نشد، قادر است مردگان را زنده كند؟ آرى! او بر هر كارى تواناست
[34] و روزى كه كافران بر آتش عرضه شوند [منادى گويد:] آيا اين [آتش] حق نيست؟ گويند: چرا، به پروردگارمان سوگند [كه حق است]. گويد: پس به سزاى اين كه انكار مى‌كرديد عذاب را بچشيد
[35] پس صبر كن همان‌گونه كه پيامبران اولو العزم صبر كردند، و شتاب [در عقوبت] آنان مكن. روزى كه آنچه را وعده داده مى‌شوند ببينند، [احساس مى‌كنند كه] گويى جز ساعتى از يك روز [در دنيا] نبوده‌اند. [اين] ابلاغى است. پس آيا جز مردم نافرمان هلاك مى‌شوند