💾 Archived View for auragem.letz.dev › texts › islam › quran › fa.makarem › 37 captured on 2023-09-28 at 17:45:18. Gemini links have been rewritten to link to archived content

View Raw

More Information

➡️ Next capture (2024-06-20)

-=-=-=-=-=-=-

Naser Makarem Shirazi, Surah 37: Those drawn up in Ranks (As-Saaffaat)

Surahs

[1] سوگند به (فرشتگان) صف‌کشیده (و منظّم)

[2] و به نهی‌کنندگان و (بازدارندگان)

[3] و تلاوت‌کنندگان پیاپی آیات الهی...

[4] که معبود شما یگانه است؛

[5] پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست، و پروردگار مشرقها!

[6] ما آسمان نزدیک [= پایین‌] را با ستارگان آراستیم،

[7] تا آن را از هر شیطان خبیثی حفظ کنیم!

[8] آنها نمی‌توانند به (سخنان) فرشتگان عالم بالا گوش فرادهند، (و هرگاه چنین کنند) از هر سو هدف قرارمی‌گیرند!

[9] آنها به شدّت به عقب رانده می‌شوند؛ و برای آنان مجازاتی دائم است!

[10] مگر آنها که در لحظه‌ای کوتاه برای استراق سمع به آسمان نزدیک شوند، که «شهاب ثاقب» آنها را تعقیب می‌کند!

[11] از آنان بپرس: «آیا آفرینش (و معاد) آنان سخت‌تر است یا آفرینش فرشتگان (و آسمانها و زمین)؟! ما آنان را از گل چسبنده‌ای آفریدیم!

[12] تو از انکارشان تعجّب می‌کنی، ولی آنها مسخره می‌کنند!

[13] و هنگامی که به آنان تذکّر داده شود، هرگز متذکّر نمی‌شوند!

[14] و هنگامی که معجزه‌ای را ببینند، دیگران را نیز به استهزا دعوت می‌کنند!

[15] و می‌گویند: «این فقط سحری آشکار است!

[16] آیا هنگامی که ما مُردیم و به خاک و استخوان مبدّل شدیم، بار دیگر برانگیخته خواهیم شد؟!

[17] یا پدران نخستین ما (بازمی‌گردند)؟!»

[18] بگو: «آری، همه شما زنده می‌شوید در حالی که خوار و کوچک خواهید بود!

[19] تنها یک صیحه عظیم واقع می‌شود، ناگهان همه (از قبرها برمی‌خیزند و) نگاه می‌کنند!

[20] و می‌گویند: «ای وای بر ما، این روز جزاست!»

[21] (آری) این همان روز جدایی (حقّ از باطل) است که شما آن را تکذیب می‌کردید!

[22] (در این هنگام به فرشتگان دستور داده می‌شود:) ظالمان و همردیفانشان و آنچه را می‌پرستیدند...

[23] (آری آنچه را) جز خدا می‌پرستیدند جمع کنید و بسوی راه دوزخ هدایتشان کنید!

[24] آنها را نگهدارید که باید بازپرسی شوند!

[25] شما را چه شده که از هم یاری نمی‌طلبید؟!

[26] ولی آنان در آن روز تسلیم قدرت خداوندند!

[27] (و در این حال) رو به یکدیگر کرده و از هم می‌پرسند...

[28] گروهی (می‌گویند: «شما رهبران گمراهی بودید که به ظاهر) از طریق خیرخواهی و نیکی وارد شدید امّا جز فریب چیزی در کارتان نبود)!»

[29] (آنها در جواب) می‌گویند: «شما خودتان اهل ایمان نبودید (تقصیر ما چیست)؟!

[30] ما هیچ گونه سلطه‌ای بر شما نداشتیم، بلکه شما خود قومی طغیانگر بودید!

[31] اکنون فرمان پروردگارمان بر همه ما مسلّم شده، و همگی از عذاب او می‌چشیم!

[32] ما شما را گمراه کردیم، همان گونه که خود گمراه بودیم!

[33] (آری) همه آنها [= پیشوایان و پیروان گمراه‌] در آن روز در عذاب الهی مشترکند!

[34] ما این گونه با مجرمان رفتار می‌کنیم!

[35] چرا که وقتی به آنها گفته می‌شد: «معبودی جز خدا وجود ندارد»، تکبّر و سرکشی می‌کردند...

[36] و پیوسته می‌گفتند: «آیا ما معبودان خود را بخاطر شاعری دیوانه رها کنیم؟!»

[37] چنین نیست، او حقّ را آورده و پیامبران پیشین را تصدیق کرده است!

[38] اما شما (مستکبران کوردل) بطور مسلّم عذاب دردناک (الهی) را خواهید چشید!

[39] و جز به آنچه انجام می‌دادید کیفر داده نمی‌شوید،

[40] جز بندگان مخلص خدا (که از این کیفرها برکنارند)!

[41] برای آنان [= بندگان مخلص‌] روزی معیّن و ویژه‌ای است،

[42] میوه‌ها (ی گوناگون پر ارزش)، و آنها گرامی داشته می‌شوند...

[43] در باغهای پر نعمت بهشت؛

[44] در حالی که بر تختها رو به روی یکدیگر تکیه زده‌اند،

[45] و گرداگردشان قدحهای لبریز از شراب طهور را می‌گردانند؛

[46] شرابی سفید و درخشنده، و لذّتبخش برای نوشندگان؛

[47] شرابی که نه در آن مایه تباهی عقل است و نه از آن مست می‌شوند!

[48] و نزد آنها همسرانی زیبا چشم است که جز به شوهران خود عشق نمی‌ورزند.

[49] گویی از (لطافت و سفیدی) همچون تخم‌مرغهایی هستند که (در زیر بال و پر مرغ) پنهان مانده (و دست انسانی هرگز آن را لمس نکرده است)!

[50] (در حالی که آنها غرق گفتگو هستند) بعضی رو به بعضی دیگر کرده می‌پرسند...

[51] کسی از آنها می‌گوید: «من همنشینی داشتم...

[52] که پیوسته می‌گفت: آیا (به راستی) تو این سخن را باور کرده‌ای...

[53] که وقتی ما مُردیم و به خاک و استخوان مبدّل شدیم، (بار دیگر) زنده می‌شویم و جزا داده خواهیم شد؟!»

[54] (سپس) می‌گوید: «آیا شما می‌توانید از او خبری بگیرید؟»

[55] اینجاست که نگاهی می‌کند، ناگهان او را در میان دوزخ می‌بیند.

[56] می‌گوید: «به خدا سوگند نزدیک بود مرا (نیز) به هلاکت بکشانی!

[57] و اگر نعمت پروردگارم نبود، من نیز از احضارشدگان (در دوزخ) بودم!

[58] (سپس به یاران خود می‌گوید: ای دوستان!) آیا ما هرگز نمی‌میریم (و در بهشت جاودانه خواهیم بود)،

[59] و جز همان مرگ اول، مرگی به سراغ ما نخواهد آمد، و ما هرگز عذاب نخواهیم شد.

[60] راستی این همان پیروزی بزرگ است!

[61] آری، برای مثل این، باید عمل‌کنندگان عمل کنند!

[62] آیا این (نعمتهای جاویدان بهشتی) بهتر است یا درخت (نفرت‌انگیز) زقّوم؟!

[63] ما آن را مایه درد و رنج ظالمان قرار دادیم!

[64] آن درختی است که از قعر جهنّم می‌روید!

[65] شکوفه آن مانند سرهای شیاطین است!

[66] آنها [= مجرمان‌] از آن می‌خورند و شکمها را از آن پر می‌کنند!

[67] سپس روی آن آب داغ متعفّنی می‌نوشند!

[68] سپس بازگشت آنها به سوی جهنّم است!

[69] چرا که آنها پدران خود را گمراه یافتند،

[70] با این حال به سرعت بدنبال آنان کشانده می‌شوند!

[71] و قبل از آنها بیشتر پیشینیان (نیز) گمراه شدند!

[72] ما در میان آنها انذارکنندگانی فرستادیم،

[73] ولی بنگر عاقبت انذارشوندگان چگونه بود!

[74] مگر بندگان مخلص خدا!

[75] و نوح، ما را خواند (و ما دعای او را اجابت کردیم)؛ و چه خوب اجابت کننده‌ای هستیم!

[76] و او و خاندانش را از اندوه بزرگ رهایی بخشیدیم،

[77] و فرزندانش را همان بازماندگان (روی زمین) قرار دادیم،

[78] و نام نیک او را در میان امّتهای بعد باقی نهادیم.

[79] سلام بر نوح در میان جهانیان باد!

[80] ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم!

[81] چرا که او از بندگان باایمان ما بود!

[82] سپس دیگران [= دشمنان او] را غرق کردیم!

[83] و از پیروان او ابراهیم بود؛

[84] (به خاطر بیاور) هنگامی را که با قلب سلیم به پیشگاه پروردگارش آمد؛

[85] هنگامی که به پدر و قومش گفت: «اینها چیست که می‌پرستید؟!

[86] آیا غیر از خدا به سراغ این معبودان دروغین می‌روید؟!

[87] شما درباره پروردگار عالمیان چه گمان می‌برید؟!

[88] (سپس) نگاهی به ستارگان افکند...

[89] و گفت: «من بیمارم (و با شما به مراسم جشن نمی‌آیم)!»

[90] آنها از او روی برتافته و به او پشت کردند (و بسرعت دور شدند.)

[91] (او وارد بتخانه شد) مخفیانه نگاهی به معبودانشان کرد و از روی تمسخر گفت: «چرا (از این غذاها) نمی‌خورید؟!

[92] (اصلاً) چرا سخن نمی‌گویید؟!»

[93] سپس بسوی آنها رفت و ضربه‌ای محکم با دست راست بر پیکر آنها فرود آورد (و جز بت بزرگ، همه را درهم شکست).

[94] آنها با سرعت به او روی آوردند.

[95] گفت: «آیا چیزی را می‌پرستید که با دست خود می‌تراشید؟!

[96] با اینکه خداوند هم شما را آفریده و هم بتهایی که می‌سازید!»

[97] (بت‌پرستان) گفتند: «بنای مرتفعی برای او بسازید و او را در جهنّمی از آتش بیفکنید!»

[98] آنها طرحی برای نابودی ابراهیم ریخته بودند، ولی ما آنان را پست و مغلوب ساختیم!

[99] (او از این مهلکه بسلامت بیرون آمد) و گفت: «من به سوی پروردگارم می‌روم، او مرا هدایت خواهد کرد!

[100] پروردگارا! به من از صالحان [= فرزندان صالح‌] ببخش!»

[101] ما او [= ابراهیم‌] را به نوجوانی بردبار و صبور بشارت دادیم!

[102] هنگامی که با او به مقام سعی و کوشش رسید، گفت: «پسرم! من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌کنم، نظر تو چیست؟» گفت «پدرم! هر چه دستور داری اجرا کن، به خواست خدا مرا از صابران خواهی یافت!»

[103] هنگامی که هر دو تسلیم شدند و ابراهیم جبین او را بر خاک نهاد...

[104] او را ندا دادیم که: «ای ابراهیم!

[105] آن رؤیا را تحقق بخشیدی (و به مأموریت خود عمل کردی)!» ما این گونه، نیکوکاران را جزا می‌دهیم!

[106] این مسلّماً همان امتحان آشکار است!

[107] ما ذبح عظیمی را فدای او کردیم،

[108] و نام نیک او را در امّتهای بعد باقی نهادیم!

[109] سلام بر ابراهیم!

[110] این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم!

[111] او از بندگان باایمان ما است!

[112] ما او را به اسحاق -پیامبری از شایستگان- بشارت دادیم!

[113] ما به او و اسحاق برکت دادیم؛ و از دودمان آن دو، افرادی بودند نیکوکار و افرادی آشکارا به خود ستم کردند!

[114] ما به موسی و هارون نعمت بخشیدیم!

[115] و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ نجات دادیم!

[116] و آنها را یاری کردیم تا بر دشمنان خود پیروز شدند!

[117] ما به آن دو، کتاب روشنگر دادیم،

[118] و آن دو را به راه راست هدایت نمودیم!

[119] و نام نیکشان را در اقوام بعد باقی گذاردیم!

[120] سلام بر موسی و هارون!

[121] ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم!

[122] آن دو از بندگان مؤمن ما بودند!

[123] و الیاس از رسولان (ما) بود!

[124] به خاطر بیاور هنگامی را که به قومش گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!

[125] آیا بت «بعل» را می‌خوانید و بهترین آفریدگارها را رها می‌سازید؟!

[126] خدایی که پروردگار شما و پروردگار نیاکان شماست!»

[127] امّا آنها او را تکذیب کردند؛ ولی به یقین همگی (در دادگاه عدل الهی) احضار می‌شوند!

[128] مگر بندگان مخلص خدا!

[129] ما نام نیک او را در میان امّتهای بعد باقی گذاردیم!

[130] سلام بر الیاسین!

[131] ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم!

[132] او از بندگان مؤمن ما است!

[133] و لوط از رسولان (ما) است!

[134] و به خاطر بیاور زمانی را که او و خاندانش را همگی نجات دادیم،

[135] مگر پیرزنی که از بازماندگان بود (و به سرنوشت آنان گرفتار شد)!

[136] سپس بقیه را نابود کردیم!

[137] و شما پیوسته صبحگاهان از کنار (ویرانه‌های شهرهای) آنها می‌گذرید...

[138] و (همچنین) شبانگاه؛ آیا نمی‌اندیشید؟!

[139] و یونس از رسولان (ما) است!

[140] به خاطر بیاور زمانی را که به سوی کشتی پر (از جمعیّت و بار) فرار کرد.

[141] و با آنها قرعه افکند، (و قرعه به نام او افتاد و) مغلوب شد!

[142] (او را به دریا افکندند) و ماهی عظیمی او را بلعید، در حالی که مستحقّ سرزنش بود!

[143] و اگر او از تسبیح‌کنندگان نبود...

[144] تا روز قیامت در شکم ماهی می‌ماند!

[145] (به هر حال ما او را رهایی بخشیدیم و) او را در یک سرزمین خشک خالی از گیاه افکندیم در حالی که بیمار بود!

[146] و بوته کدوئی بر او رویاندیم (تا در سایه برگهای پهن و مرطوبش آرامش یابد)!

[147] و او را به سوی جمعیّت یکصد هزار نفری -یا بیشتر- فرستادیم!

[148] آنها ایمان آوردند، از این رو تا مدّت معلومی آنان را از مواهب زندگی بهره‌مند ساختیم!

[149] از آنان بپرس: آیا پروردگارت دخترانی دارد و پسران از آن آنهاست؟!

[150] آیا ما فرشتگان را مؤنث آفریدیم و آنها ناظر بودند؟!

[151] بدانید آنها با این تهمت بزرگشان می‌گویند:

[152] «خداوند فرزند آورده!» ولی آنها به یقین دروغ می‌گویند!

[153] آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟!

[154] شما را چه شده است؟! چگونه حکم می‌کنید؟! (هیچ می‌فهمید چه می‌گویید؟!)

[155] آیا متذکّر نمی‌شوید؟!

[156] یا شما دلیل روشنی در این باره دارید؟

[157] کتابتان را بیاورید اگر راست می‌گویید!

[158] آنها [= مشرکان‌] میان او [= خداوند] و جنّ، (خویشاوندی و) نسبتی قائل شدند؛ در حالی که جنّیان بخوبی می‌دانند که این بت‌پرستان در دادگاه الهی احضار می‌شوند!

[159] منزّه است خداوند از آنچه توصیف می‌کنند،

[160] مگر بندگان مخلص خدا!

[161] شما و آنچه را پرستش می‌کنید،

[162] هرگز نمی‌توانید کسی را (با آن) فریب دهید،

[163] مگر آنها که در آتش دوزخ وارد می‌شوند!

[164] و هیچ یک از ما نیست جز آنکه مقام معلومی دارد؛

[165] و ما همگی (برای اطاعت فرمان خداوند) به صف ایستاده‌ایم؛

[166] و ما همه تسبیح‌گوی او هستیم!

[167] آنها پیوسته می‌گفتند:

[168] «اگر یکی از کتابهای پیشینیان نزد ما بود،

[169] به یقین، ما بندگان مخلص خدا بودیم!»

[170] (امّا هنگامی که این کتاب بزرگ آسمانی بر آنها نازل شد،) به آن کافر شدند؛ ولی بزودی (نتیجه کار خود را) خواهند دانست!

[171] وعده قطعی ما برای بندگان فرستاده ما از پیش مسلّم شده...

[172] که آنان یاری شدگانند،

[173] و لشکر ما پیروزند!

[174] از آنها [= کافران‌] روی بگردان تا زمان معیّنی (که فرمان جهاد فرارسد)!

[175] و وضع آنها را بنگر (چه بی‌محتواست) اما بزودی (نتیجه اعمال خود را) می‌بینند!

[176] آیا آنها برای عذاب ما شتاب می‌کنند؟!

[177] امّا هنگامی که عذاب ما در آستانه خانه‌هایشان فرود آید، انذارشدگان صبحگاه بدی خواهند داشت!

[178] از آنان روی بگردان تا زمان معیّنی!

[179] و وضع کارشان را ببین؛ آنها نیز به زودی (نتیجه اعمال خود را) می‌بینند!

[180] منزّه است پروردگار تو، پروردگار عزّت (و قدرت) از آنچه آنان توصیف می‌کنند.

[181] و سلام بر رسولان!

[182] حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است!

Previous

Next

Powered by Al Quran Cloud