💾 Archived View for auragem.space › texts › islam › quran › fa.mojtabavi › 76 captured on 2022-07-16 at 19:11:10. Gemini links have been rewritten to link to archived content
-=-=-=-=-=-=-
[1] آيا بر آدمى روزگارى بر آمد كه چيزى يادكردنى نبود؟
[2] ما آدمى را از نطفه‌اى آميخته- نطفه مرد و زن- بيافريديم، او را مى‌آزماييم و از اين رو شنوا و بينايش ساختيم
[3] ما راه را به او بنموديم، يا سپاسگزار باشد و يا ناسپاس.
[4] ما براى كافران زنجيرها و بندها و آتش سوزان آماده ساخته‌ايم.
[5] همانا نيكوكاران از جامى مى‌نوشند كه آميزه آن كافور است- سرد و خوشبوست-.
[6] چشمه‌اى كه بندگان خدا از آن مى‌آشامند هر گونه و به هر جا كه بخواهند روانش مى‌سازند.
[7] به نذر [خود] وفا مى‌كنند و از روزى كه بدى و سختى آن فراگير است مى‌ترسند.
[8] و طعام را با دوستى آن- با آنكه خود به آن مايل‌تر و نيازمندترند- به بينوا و يتيم و اسير مى‌خورانند
[9] [زبان حالشان اين است كه] همانا شما را براى خشنودى خداى مى‌خورانيم از شما پاداش و سپاسى نمى‌خواهيم
[10] ما از پروردگارمان در روزى كه گرفته و دژم و سخت و سهمگين است مى‌ترسيم.
[11] پس خداى ايشان را از بدى و سختى آن روز نگاه دارد و ايشان را تازگى و شادمانى پيش آرد.
[12] و ايشان را به سبب آنكه شكيبايى كردند بهشت و پرنيان پاداش دهد.
[13] در آنجا بر تختها [ى آراسته] تكيه زنند، در آنجا نه [گرمى] آفتابى بينند و نه سرمايى.
[14] و سايه‌هاى [درختان] آن بر آنان نزديك باشد و ميوه‌هايش به آسانى رام گشته- در دسترس- است.
[15] و جامهايى از نقره و سبوهايى از آبگينه بر ايشان مى‌گردانند
[16] آبگينه‌هايى از سيم- سفيد و شفاف به صفاى آبگينه- كه [فراخور نوشندگان] به اندازه كرده باشند.
[17] و در آنجا جامى بنوشانندشان كه آميزه آن زنجبيل است.
[18] [از] چشمه‌اى در آنجا كه سلسبيل- روان و گوارا- نامند.
[19] و پسرانى جاودانى و پاينده بر گردشان مى‌گردند- به خدمت- كه چون آنان را ببينى پندارى كه مرواريد پراكنده‌اند.
[20] و چون به آنجا بنگرى نعمتها بينى- كه در وصف نگنجد- و پادشاهيى بزرگ.
[21] بر بالايشان جامه‌هاى سبز از ديباى نازك و ستبر است، و با دستواره‌هاى سيمين زيور شده‌اند، و پروردگارشان شرابى پاكيزه بنوشاندشان.
[22] همانا اين براى شما پاداشى است و كوشش شما پذيرفته و سپاس داشته است.
[23] همانا ما قرآن را بر تو فرو فرستاديم، فرستادنى- به تدريج، سوره سوره و آيه آيه-.
[24] پس بر فرمان پروردگارت شكيبايى كن و از آنان هيچ گنه‌پيشه يا ناسپاسى را فرمان مبر.
[25] و نام پروردگارت را بامداد و شبانگاه ياد كن- در نماز و بيرون نماز-.
[26] و در پاسى از شب او را سجده آر- نماز بگزار- و شبى دراز او را به پاكى بستاى.
[27] همانا اينان اين [دنياى] شتابان و زودگذر را دوست مى‌دارند و روزى گران- يعنى رستاخيز- را پشت سرشان مى‌افكنند- فراموش مى‌كنند-.
[28] ما ايشان را آفريديم و آفرينش- يا بندهاى اندامهاى- آنان را استوار ساختيم، و هر گاه بخواهيم به جاى آنها مانندشان را بياوريم آوردنى- كه از آن ناتوان نيستيم-.
[29] همانا اين- آيات قرآن يا اين سوره- يادآورى و پند است، پس هر كه خواهد به سوى پروردگار خويش راهى فرا گيرد.
[30] و شما نمى‌خواهيد مگر آنكه خداى بخواهد. همانا خداوند دانا و با حكمت است.
[31] هر كه را خواهد در مهر و بخشايش خويش درآرد و ستمكاران را عذابى دردناك آماده ساخته است.