💾 Archived View for auragem.space › texts › islam › quran › fa.mojtabavi › 45 captured on 2022-07-16 at 19:10:03. Gemini links have been rewritten to link to archived content
-=-=-=-=-=-=-
[1] حاميم.
[2] فرو فرستادن اين كتاب از نزد خداى تواناى بى‌همتا و داناى با حكمت است.
[3] هر آينه در آسمانها و زمين براى مؤمنان نشانه‌هاست- براى استدلال بر حكمت خداوند-.
[4] و در آفرينش شما و آنچه از جنبندگان [در زمين] مى‌پراكند براى مردمى كه بى گمان باور دارند نشانه هاست.
[5] و در آمد و شد شب و روز- و افزونى و كاستى آنها- و روزيى- يعنى بارانى- كه خداى از آسمان- ابر- فروآورده و زمين را به آن پس از مردگى‌اش زنده كرده و در وزيدن و گردانيدن بادها نشانه هاست براى مردمى كه خرد را كار بندند.
[6] اينها آيات خداست كه بر تو به راستى و درستى مى‌خوانيم، پس به كدام سخن پس از [سخن] خداى و آيات او ايمان مى‌آورند؟
[7] واى بر هر دروغزن گنه پيشه‌اى
[8] كه آيات خداى را كه بر او خوانده مى‌شود مى شنود، آنگاه به گردنكشى و بزرگ منشى [بر كفر و عناد] اصرار مى‌ورزد، گويى كه هرگز آن را نشنيده است، پس او را به عذابى دردناك مژده ده.
[9] و چون چيزى از آيات ما بداند به ريشخندش مى‌گيرد، اينانند كه عذابى خوار كننده دارند.
[10] فرا روى ايشان دوزخ است، و آنچه به دست آورده‌اند- از اموال- و آنچه به جاى خدا دوستان گرفته‌اند آنان را هيچ سودى ندارد و به كار نيايد و ايشان را عذابى است بزرگ.
[11] اين [قرآن] رهنمونى است، و كسانى كه به آيات پروردگارشان كفر ورزيده‌اند آنان را عذابى است از گونه عذابى سخت دردناك.
[12] خداست آن كه دريا را براى شما رام كرد تا كشتيها در آن به فرمان او روان شوند و تا از بخشش او- روزى- بجوييد و باشد كه سپاس گزاريد،
[13] و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همه را كه از سوى اوست براى شما رام ساخت. هر آينه در اين [كارها] نشانه هاست براى مردمى كه مى انديشند.
[14] به كسانى كه ايمان آورده‌اند، بگو: از كسانى كه روزهاى [سخت و ناگوار] خداى را باور و اميد ندارند در گذرند تا [خدا خود] گروهى را بدانچه مى كردند سزا دهد.
[15] هر كه كارى نيك و شايسته كند به سود خود اوست، و هر كه كار بد و ناشايست كند به زيان اوست، سپس به سوى پروردگارتان باز گردانده مى شويد.
[16] و هر آينه فرزندان اسرائيل را كتاب- تورات- و حكم- حكمت يا فرمانروايى- و پيامبرى داديم و ايشان را از چيزهاى پاكيزه روزى كرديم، و آنان را بر جهانيان- مردم زمانه- برترى نهاديم.
[17] و ايشان را نشانه‌ها و دلايل روشن از كار [دين خود و رسالت محمد ص] بداديم، پس اختلاف نكردند- در احكام تورات يا در باره پيامبر [ص]- مگر پس از آنكه دانش بديشان رسيد، از روى ستم و بدخواهى ميان خود. همانا پروردگار تو ميان آنان در روز رستاخيز در باره آنچه در آن اختلاف مى‌كردند داورى خواهد كرد.
[18] سپس تو را بر راه و روشى از كار [دين و شريعت] نهاديم، پس آن را پيروى كن و از هوسها و خواهشهاى دل كسانى كه نمى‌دانند پيروى مكن.
[19] همانا آنان تو را از خدا- در برابر خدا- هيچ سودى ندارند و به كار نيايند، و ستمكاران برخى دوستان برخى ديگرند و خدا دوست و كارساز پرهيزگاران است.
[20] اين- دين يا قرآن- بينش هايى است براى مردم، و رهنمونى و بخشايشى است براى گروهى كه بى‌گمان باور دارند.
[21] يا مگر كسانى كه به كارهاى بد دست يازيدند مى‌پندارند كه آنان را همانند كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى نيك و شايسته كردند قرار مى‌دهيم كه زندگانى و مرگشان يكسان و برابر باشد؟ بد داورى مى‌كنند.
[22] و خدا آسمانها و زمين را به راستى و درستى آفريد [تا نشانه‌هاى قدرت و خدايى او آشكار شود] و تا هر كسى بدانچه كرده است پاداش يابد و به آنان ستم نمى‌شود.
[23] آيا ديدى كسى را كه خداى خود را خواهش و هوس دل خويش گرفت و خدا از روى دانش گمراهش كرد و بر گوش و دلش مهر نهاد و بر چشمش پرده افكند؟ پس كيست كه او را پس از [فرو گذاشتن] خدا راه نمايد؟ آيا پند نمى‌گيريد؟
[24] و [كافران] گفتند: اين- يعنى زندگى- نيست مگر زندگى ما در اين جهان، مى‌ميريم و زنده مى شويم و ما را جز دهر- روزگار و زمانه- هلاك نكند، و آنان را هيچ دانشى به آن نيست، آنان جز در گمان و پندار نيستند.
[25] و چون آيات روشن ما- در باره زنده شدن مردگان به هنگام رستاخيز- بر آنان خوانده شود حجت ايشان جز اين نباشد كه گويند: پدران ما را بياريد- زنده كنيد- اگر راستگوييد.
[26] بگو: خدا شما را زنده مى‌كند و باز مى‌ميراند و سپس شما را به روز رستاخيز كه شكى در آن نيست فراهم مى‌آورد، ولى بيشتر مردم نمى دانند.
[27] و خداى راست پادشاهى آسمانها و زمين، و روزى كه رستاخيز بر پا شود در آن روز باطل گرايان- حق ناباوران و كجروان- زيان مى‌كنند.
[28] و هر گروهى را به زانو در آمده- نيم خيز آماده برخاستن از هول آن روز- بينى. هر گروهى را به نامه [كردار] ش فراخوانند. امروز شما را پاداش آنچه مى‌كرديد بدهند.
[29] اين است نامه ما كه بر شما- به زيان و بر ضد شما- به راستى سخن مى‌گويد. همانا ما از كارهايى كه مى‌كرديد رو نوشت بر مى‌داشتيم.
[30] اما كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى نيك و شايسته كردند، پس پروردگارشان ايشان را در رحمت خود- در بهشت- درآرد. اين است كاميابى و پيروزى بزرگ.
[31] و اما كسانى كه كافر شدند [به آنها گويند:] آيا نه اين بود كه آيات من بر شما خوانده مى‌شد پس شما گردنكشى كرديد و مردمى‌بزهكار بوديد؟
[32] و هنگامى كه گفته مى‌شد: همانا وعده خدا راست است و رستاخيز شكى در آن نيست، مى‌گفتيد: ما نمى‌دانيم رستاخيز چيست. ما جز پندارى گمان نبريم، و ما [بدان] باور بى‌گمان نداريم.
[33] و آنان را [در آن روز] كارهاى بدى كه مى‌كردند پديدار شود و آنچه بدان استهزا مى‌كردند آنان را فروگيرد.
[34] و گفته شود: امروز شما را فراموش مى‌كنيم- فرو مى‌گذاريم- چنانكه شما ديدار اين روزتان را فراموش كرديد، و جاى شما دوزخ است و شما را يارى كننده‌اى نيست.
[35] اين [عذاب] به سبب آن است كه شما آيات خدا را به مسخره گرفتيد و زندگى دنيا شما را بفريفت، پس امروز از آن
[36] پس سپاس و ستايش خداى راست، خداوند آسمانها و زمين، پروردگار جهانيان.
[37] و او راست بزرگى در آسمانها و زمين و اوست تواناى بى‌همتا و داناى با حكمت.