💾 Archived View for auragem.space › texts › islam › quran › fa.makarem › 37 captured on 2022-07-16 at 18:52:44. Gemini links have been rewritten to link to archived content
-=-=-=-=-=-=-
[1] سوگند به (فرشتگان) صف‌کشیده (و منظّم)
[2] و به نهی‌کنندگان و (بازدارندگان)
[3] و تلاوت‌کنندگان پیاپی آیات الهی...
[4] که معبود شما یگانه است؛
[5] پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست، و پروردگار مشرقها!
[6] ما آسمان نزدیک [= پایین] را با ستارگان آراستیم،
[7] تا آن را از هر شیطان خبیثی حفظ کنیم!
[8] آنها نمی‌توانند به (سخنان) فرشتگان عالم بالا گوش فرادهند، (و هرگاه چنین کنند) از هر سو هدف قرارمی‌گیرند!
[9] آنها به شدّت به عقب رانده می‌شوند؛ و برای آنان مجازاتی دائم است!
[10] مگر آنها که در لحظه‌ای کوتاه برای استراق سمع به آسمان نزدیک شوند، که «شهاب ثاقب» آنها را تعقیب می‌کند!
[11] از آنان بپرس: «آیا آفرینش (و معاد) آنان سخت‌تر است یا آفرینش فرشتگان (و آسمانها و زمین)؟! ما آنان را از گل چسبنده‌ای آفریدیم!
[12] تو از انکارشان تعجّب می‌کنی، ولی آنها مسخره می‌کنند!
[13] و هنگامی که به آنان تذکّر داده شود، هرگز متذکّر نمی‌شوند!
[14] و هنگامی که معجزه‌ای را ببینند، دیگران را نیز به استهزا دعوت می‌کنند!
[15] و می‌گویند: «این فقط سحری آشکار است!
[16] آیا هنگامی که ما مُردیم و به خاک و استخوان مبدّل شدیم، بار دیگر برانگیخته خواهیم شد؟!
[17] یا پدران نخستین ما (بازمی‌گردند)؟!»
[18] بگو: «آری، همه شما زنده می‌شوید در حالی که خوار و کوچک خواهید بود!
[19] تنها یک صیحه عظیم واقع می‌شود، ناگهان همه (از قبرها برمی‌خیزند و) نگاه می‌کنند!
[20] و می‌گویند: «ای وای بر ما، این روز جزاست!»
[21] (آری) این همان روز جدایی (حقّ از باطل) است که شما آن را تکذیب می‌کردید!
[22] (در این هنگام به فرشتگان دستور داده می‌شود:) ظالمان و همردیفانشان و آنچه را می‌پرستیدند...
[23] (آری آنچه را) جز خدا می‌پرستیدند جمع کنید و بسوی راه دوزخ هدایتشان کنید!
[24] آنها را نگهدارید که باید بازپرسی شوند!
[25] شما را چه شده که از هم یاری نمی‌طلبید؟!
[26] ولی آنان در آن روز تسلیم قدرت خداوندند!
[27] (و در این حال) رو به یکدیگر کرده و از هم می‌پرسند...
[28] گروهی (می‌گویند: «شما رهبران گمراهی بودید که به ظاهر) از طریق خیرخواهی و نیکی وارد شدید امّا جز فریب چیزی در کارتان نبود)!»
[29] (آنها در جواب) می‌گویند: «شما خودتان اهل ایمان نبودید (تقصیر ما چیست)؟!
[30] ما هیچ گونه سلطه‌ای بر شما نداشتیم، بلکه شما خود قومی طغیانگر بودید!
[31] اکنون فرمان پروردگارمان بر همه ما مسلّم شده، و همگی از عذاب او می‌چشیم!
[32] ما شما را گمراه کردیم، همان گونه که خود گمراه بودیم!
[33] (آری) همه آنها [= پیشوایان و پیروان گمراه] در آن روز در عذاب الهی مشترکند!
[34] ما این گونه با مجرمان رفتار می‌کنیم!
[35] چرا که وقتی به آنها گفته می‌شد: «معبودی جز خدا وجود ندارد»، تکبّر و سرکشی می‌کردند...
[36] و پیوسته می‌گفتند: «آیا ما معبودان خود را بخاطر شاعری دیوانه رها کنیم؟!»
[37] چنین نیست، او حقّ را آورده و پیامبران پیشین را تصدیق کرده است!
[38] اما شما (مستکبران کوردل) بطور مسلّم عذاب دردناک (الهی) را خواهید چشید!
[39] و جز به آنچه انجام می‌دادید کیفر داده نمی‌شوید،
[40] جز بندگان مخلص خدا (که از این کیفرها برکنارند)!
[41] برای آنان [= بندگان مخلص] روزی معیّن و ویژه‌ای است،
[42] میوه‌ها (ی گوناگون پر ارزش)، و آنها گرامی داشته می‌شوند...
[43] در باغهای پر نعمت بهشت؛
[44] در حالی که بر تختها رو به روی یکدیگر تکیه زده‌اند،
[45] و گرداگردشان قدحهای لبریز از شراب طهور را می‌گردانند؛
[46] شرابی سفید و درخشنده، و لذّتبخش برای نوشندگان؛
[47] شرابی که نه در آن مایه تباهی عقل است و نه از آن مست می‌شوند!
[48] و نزد آنها همسرانی زیبا چشم است که جز به شوهران خود عشق نمی‌ورزند.
[49] گویی از (لطافت و سفیدی) همچون تخم‌مرغهایی هستند که (در زیر بال و پر مرغ) پنهان مانده (و دست انسانی هرگز آن را لمس نکرده است)!
[50] (در حالی که آنها غرق گفتگو هستند) بعضی رو به بعضی دیگر کرده می‌پرسند...
[51] کسی از آنها می‌گوید: «من همنشینی داشتم...
[52] که پیوسته می‌گفت: آیا (به راستی) تو این سخن را باور کرده‌ای...
[53] که وقتی ما مُردیم و به خاک و استخوان مبدّل شدیم، (بار دیگر) زنده می‌شویم و جزا داده خواهیم شد؟!»
[54] (سپس) می‌گوید: «آیا شما می‌توانید از او خبری بگیرید؟»
[55] اینجاست که نگاهی می‌کند، ناگهان او را در میان دوزخ می‌بیند.
[56] می‌گوید: «به خدا سوگند نزدیک بود مرا (نیز) به هلاکت بکشانی!
[57] و اگر نعمت پروردگارم نبود، من نیز از احضارشدگان (در دوزخ) بودم!
[58] (سپس به یاران خود می‌گوید: ای دوستان!) آیا ما هرگز نمی‌میریم (و در بهشت جاودانه خواهیم بود)،
[59] و جز همان مرگ اول، مرگی به سراغ ما نخواهد آمد، و ما هرگز عذاب نخواهیم شد.
[60] راستی این همان پیروزی بزرگ است!
[61] آری، برای مثل این، باید عمل‌کنندگان عمل کنند!
[62] آیا این (نعمتهای جاویدان بهشتی) بهتر است یا درخت (نفرت‌انگیز) زقّوم؟!
[63] ما آن را مایه درد و رنج ظالمان قرار دادیم!
[64] آن درختی است که از قعر جهنّم می‌روید!
[65] شکوفه آن مانند سرهای شیاطین است!
[66] آنها [= مجرمان] از آن می‌خورند و شکمها را از آن پر می‌کنند!
[67] سپس روی آن آب داغ متعفّنی می‌نوشند!
[68] سپس بازگشت آنها به سوی جهنّم است!
[69] چرا که آنها پدران خود را گمراه یافتند،
[70] با این حال به سرعت بدنبال آنان کشانده می‌شوند!
[71] و قبل از آنها بیشتر پیشینیان (نیز) گمراه شدند!
[72] ما در میان آنها انذارکنندگانی فرستادیم،
[73] ولی بنگر عاقبت انذارشوندگان چگونه بود!
[74] مگر بندگان مخلص خدا!
[75] و نوح، ما را خواند (و ما دعای او را اجابت کردیم)؛ و چه خوب اجابت کننده‌ای هستیم!
[76] و او و خاندانش را از اندوه بزرگ رهایی بخشیدیم،
[77] و فرزندانش را همان بازماندگان (روی زمین) قرار دادیم،
[78] و نام نیک او را در میان امّتهای بعد باقی نهادیم.
[79] سلام بر نوح در میان جهانیان باد!
[80] ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم!
[81] چرا که او از بندگان باایمان ما بود!
[82] سپس دیگران [= دشمنان او] را غرق کردیم!
[83] و از پیروان او ابراهیم بود؛
[84] (به خاطر بیاور) هنگامی را که با قلب سلیم به پیشگاه پروردگارش آمد؛
[85] هنگامی که به پدر و قومش گفت: «اینها چیست که می‌پرستید؟!
[86] آیا غیر از خدا به سراغ این معبودان دروغین می‌روید؟!
[87] شما درباره پروردگار عالمیان چه گمان می‌برید؟!
[88] (سپس) نگاهی به ستارگان افکند...
[89] و گفت: «من بیمارم (و با شما به مراسم جشن نمی‌آیم)!»
[90] آنها از او روی برتافته و به او پشت کردند (و بسرعت دور شدند.)
[91] (او وارد بتخانه شد) مخفیانه نگاهی به معبودانشان کرد و از روی تمسخر گفت: «چرا (از این غذاها) نمی‌خورید؟!
[92] (اصلاً) چرا سخن نمی‌گویید؟!»
[93] سپس بسوی آنها رفت و ضربه‌ای محکم با دست راست بر پیکر آنها فرود آورد (و جز بت بزرگ، همه را درهم شکست).
[94] آنها با سرعت به او روی آوردند.
[95] گفت: «آیا چیزی را می‌پرستید که با دست خود می‌تراشید؟!
[96] با اینکه خداوند هم شما را آفریده و هم بتهایی که می‌سازید!»
[97] (بت‌پرستان) گفتند: «بنای مرتفعی برای او بسازید و او را در جهنّمی از آتش بیفکنید!»
[98] آنها طرحی برای نابودی ابراهیم ریخته بودند، ولی ما آنان را پست و مغلوب ساختیم!
[99] (او از این مهلکه بسلامت بیرون آمد) و گفت: «من به سوی پروردگارم می‌روم، او مرا هدایت خواهد کرد!
[100] پروردگارا! به من از صالحان [= فرزندان صالح] ببخش!»
[101] ما او [= ابراهیم] را به نوجوانی بردبار و صبور بشارت دادیم!
[102] هنگامی که با او به مقام سعی و کوشش رسید، گفت: «پسرم! من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌کنم، نظر تو چیست؟» گفت «پدرم! هر چه دستور داری اجرا کن، به خواست خدا مرا از صابران خواهی یافت!»
[103] هنگامی که هر دو تسلیم شدند و ابراهیم جبین او را بر خاک نهاد...
[104] او را ندا دادیم که: «ای ابراهیم!
[105] آن رؤیا را تحقق بخشیدی (و به مأموریت خود عمل کردی)!» ما این گونه، نیکوکاران را جزا می‌دهیم!
[106] این مسلّماً همان امتحان آشکار است!
[107] ما ذبح عظیمی را فدای او کردیم،
[108] و نام نیک او را در امّتهای بعد باقی نهادیم!
[109] سلام بر ابراهیم!
[110] این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم!
[111] او از بندگان باایمان ما است!
[112] ما او را به اسحاق -پیامبری از شایستگان- بشارت دادیم!
[113] ما به او و اسحاق برکت دادیم؛ و از دودمان آن دو، افرادی بودند نیکوکار و افرادی آشکارا به خود ستم کردند!
[114] ما به موسی و هارون نعمت بخشیدیم!
[115] و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ نجات دادیم!
[116] و آنها را یاری کردیم تا بر دشمنان خود پیروز شدند!
[117] ما به آن دو، کتاب روشنگر دادیم،
[118] و آن دو را به راه راست هدایت نمودیم!
[119] و نام نیکشان را در اقوام بعد باقی گذاردیم!
[120] سلام بر موسی و هارون!
[121] ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم!
[122] آن دو از بندگان مؤمن ما بودند!
[123] و الیاس از رسولان (ما) بود!
[124] به خاطر بیاور هنگامی را که به قومش گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!
[125] آیا بت «بعل» را می‌خوانید و بهترین آفریدگارها را رها می‌سازید؟!
[126] خدایی که پروردگار شما و پروردگار نیاکان شماست!»
[127] امّا آنها او را تکذیب کردند؛ ولی به یقین همگی (در دادگاه عدل الهی) احضار می‌شوند!
[128] مگر بندگان مخلص خدا!
[129] ما نام نیک او را در میان امّتهای بعد باقی گذاردیم!
[130] سلام بر الیاسین!
[131] ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم!
[132] او از بندگان مؤمن ما است!
[133] و لوط از رسولان (ما) است!
[134] و به خاطر بیاور زمانی را که او و خاندانش را همگی نجات دادیم،
[135] مگر پیرزنی که از بازماندگان بود (و به سرنوشت آنان گرفتار شد)!
[136] سپس بقیه را نابود کردیم!
[137] و شما پیوسته صبحگاهان از کنار (ویرانه‌های شهرهای) آنها می‌گذرید...
[138] و (همچنین) شبانگاه؛ آیا نمی‌اندیشید؟!
[139] و یونس از رسولان (ما) است!
[140] به خاطر بیاور زمانی را که به سوی کشتی پر (از جمعیّت و بار) فرار کرد.
[141] و با آنها قرعه افکند، (و قرعه به نام او افتاد و) مغلوب شد!
[142] (او را به دریا افکندند) و ماهی عظیمی او را بلعید، در حالی که مستحقّ سرزنش بود!
[143] و اگر او از تسبیح‌کنندگان نبود...
[144] تا روز قیامت در شکم ماهی می‌ماند!
[145] (به هر حال ما او را رهایی بخشیدیم و) او را در یک سرزمین خشک خالی از گیاه افکندیم در حالی که بیمار بود!
[146] و بوته کدوئی بر او رویاندیم (تا در سایه برگهای پهن و مرطوبش آرامش یابد)!
[147] و او را به سوی جمعیّت یکصد هزار نفری -یا بیشتر- فرستادیم!
[148] آنها ایمان آوردند، از این رو تا مدّت معلومی آنان را از مواهب زندگی بهره‌مند ساختیم!
[149] از آنان بپرس: آیا پروردگارت دخترانی دارد و پسران از آن آنهاست؟!
[150] آیا ما فرشتگان را مؤنث آفریدیم و آنها ناظر بودند؟!
[151] بدانید آنها با این تهمت بزرگشان می‌گویند:
[152] «خداوند فرزند آورده!» ولی آنها به یقین دروغ می‌گویند!
[153] آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟!
[154] شما را چه شده است؟! چگونه حکم می‌کنید؟! (هیچ می‌فهمید چه می‌گویید؟!)
[155] آیا متذکّر نمی‌شوید؟!
[156] یا شما دلیل روشنی در این باره دارید؟
[157] کتابتان را بیاورید اگر راست می‌گویید!
[158] آنها [= مشرکان] میان او [= خداوند] و جنّ، (خویشاوندی و) نسبتی قائل شدند؛ در حالی که جنّیان بخوبی می‌دانند که این بت‌پرستان در دادگاه الهی احضار می‌شوند!
[159] منزّه است خداوند از آنچه توصیف می‌کنند،
[160] مگر بندگان مخلص خدا!
[161] شما و آنچه را پرستش می‌کنید،
[162] هرگز نمی‌توانید کسی را (با آن) فریب دهید،
[163] مگر آنها که در آتش دوزخ وارد می‌شوند!
[164] و هیچ یک از ما نیست جز آنکه مقام معلومی دارد؛
[165] و ما همگی (برای اطاعت فرمان خداوند) به صف ایستاده‌ایم؛
[166] و ما همه تسبیح‌گوی او هستیم!
[167] آنها پیوسته می‌گفتند:
[168] «اگر یکی از کتابهای پیشینیان نزد ما بود،
[169] به یقین، ما بندگان مخلص خدا بودیم!»
[170] (امّا هنگامی که این کتاب بزرگ آسمانی بر آنها نازل شد،) به آن کافر شدند؛ ولی بزودی (نتیجه کار خود را) خواهند دانست!
[171] وعده قطعی ما برای بندگان فرستاده ما از پیش مسلّم شده...
[172] که آنان یاری شدگانند،
[173] و لشکر ما پیروزند!
[174] از آنها [= کافران] روی بگردان تا زمان معیّنی (که فرمان جهاد فرارسد)!
[175] و وضع آنها را بنگر (چه بی‌محتواست) اما بزودی (نتیجه اعمال خود را) می‌بینند!
[176] آیا آنها برای عذاب ما شتاب می‌کنند؟!
[177] امّا هنگامی که عذاب ما در آستانه خانه‌هایشان فرود آید، انذارشدگان صبحگاه بدی خواهند داشت!
[178] از آنان روی بگردان تا زمان معیّنی!
[179] و وضع کارشان را ببین؛ آنها نیز به زودی (نتیجه اعمال خود را) می‌بینند!
[180] منزّه است پروردگار تو، پروردگار عزّت (و قدرت) از آنچه آنان توصیف می‌کنند.
[181] و سلام بر رسولان!
[182] حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است!