💾 Archived View for auragem.space › texts › islam › quran › fa.ayati › 74 captured on 2022-07-16 at 18:40:54. Gemini links have been rewritten to link to archived content
-=-=-=-=-=-=-
[1] اى جامه در سر كشيده،
[2] برخيز و بيم ده.
[3] و پروردگارت را تكبير گوى.
[4] و جامه‌ات را پاكيزه دار.
[5] و از پليدى دورى گزين.
[6] و چيزى مده كه بيش از آن چشم داشته باشى.
[7] براى پروردگارت صابر باش.
[8] و آنگاه كه در صور دميده شود،
[9] آن روز روزى سخت خواهد بود.
[10] و براى كافران ناآسان.
[11] مرا با آن كه تنهايش آفريده‌ام واگذار.
[12] او را مالى بسيار دادم.
[13] و پسرانى همه در نزد او حاضر.
[14] و كارهاى او را به نيكوتر وجهى برساختم.
[15] آنگاه طمع مى‌بندد كه زيادت كنم.
[16] آرى، كه او در برابر آيات ما ستيزه‌جوست.
[17] او را به مشقتى مى‌اندازم.
[18] او انديشيد و طرحى افكند.
[19] مرگ بر او باد، چگونه طرحى افكند؟
[20] باز هم مرگ بر او باد، چگونه طرحى افكند؟
[21] آنگاه نگريست.
[22] سپس روى ترش كرد و پيشانى در هم كشيد.
[23] سپس روى گردانيد و گردنكشى كرد.
[24] گفت: اين، جز جادويى كه ديگرانش آموخته‌اند، هيچ نيست.
[25] اين، جز سخن آدمى هيچ نيست.
[26] زودا كه او را به سَقَر بيفكنيم.
[27] چه چيز آگاهت ساخت كه سَقَر چيست؟
[28] نه هيچ باقى مى‌گذارد و نه چيزى را وا مى‌گذارد.
[29] سوزاننده پوست است.
[30] نوزده فرشته بر آن گماشته‌اند.
[31] موكلان دوزخ را جز از فرشتگان قرارنداديم. و شمار آنها جز براى امتحان كافران نيست. تا اهل كتاب يقين كنند و بر ايمان مؤمنان بيفزايد و اهل كتاب و مؤمنان شك نكنند. و تا آنان كه در دلهاشان مرضى است نگويند: خدا از اين مثَل چه مى‌خواسته است؟ خدا اينچنين هر كس را كه بخواهد گمراه مى‌كند و هر كس را كه بخواهد راه مى‌نمايد. و شمار سپاهيان پروردگارت را جز او نداند. و اين سخن جز اندرزى از براى مردم نيست.
[32] آرى، سوگند به ماه.
[33] و سوگند به شب، چون روى در رفتن آرد،
[34] و سوگند به صبح، چون پرده برافكند،
[35] كه اين يكى از حادثه‌هاى بزرگ است.
[36] ترساننده آدميان است.
[37] براى هر كس از شما كه خواهد پيش افتد يا از پى رود.
[38] هر كس در گرو كارى است كه كرده است.
[39] مگر اهل سعادت،
[40] كه در بهشتها نشسته‌اند و مى‌پرسند
[41] از گناهكاران:
[42] كه چه چيز شما را به جهنم كشانيد؟
[43] مى‌گويند: ما از نمازگزاران نبوديم.
[44] و به درويشان طعام نمى‌داديم.
[45] و با آنان كه سخن باطل مى‌گفتند هماواز مى‌شديم،
[46] و روز قيامت را دروغ مى‌انگاشتيم.
[47] تا مرگ ما فرا رسيد.
[48] پس شفاعت شفاعت‌كنندگان سودشان نبخشيد.
[49] چه شده است كه از اين پند اعراض مى‌كنند؟
[50] مانند گورخران رميده
[51] كه از شير مى‌گريزند.
[52] بلكه هر يك از ايشان مى‌خواهد كه نامه‌هايى گشاده به او داده شود.
[53] آرى، كه از آخرت نمى‌ترسند.
[54] آرى، كه اين قرآن اندرزى است.
[55] هر كه خواهد، آن را بخواند.
[56] و پند نمى‌گيرند، مگر اينكه خدا خواهد. او شايان آن است كه از او بترسند. و او شايان آمرزيدن است.